สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 987

เย้นโม่หลิน"......"

มองกู้จื่อเฟยเหมือนมองคนเสียสติ เขาบอกว่าไม่ได้หึง ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ไง

เขาแค่มองชิวเจ๋อขัดลูกกะตาเท่านั้นเอง

แค่นี้จริงๆ

จบหนึ่งเพลง

เย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟยก็ทักทายกับแขกในงานต่อ

งานเลี้ยงเกือบถึงขั้นตอนตัดเค้กแล้ว

"นายน้อยครับ คุณกู้ครับ ขอแสดงความยินดีกับพวกคุณด้วยนะครับ ขออวยพรให้ความรักของพวกคุณแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆครับ รีบกำหนดวันแต่งเร็วๆนะครับ แก้วนี้ผมขอดื่มให้พวกคุณครับ"

ชายชราถือไวน์มาคารวะด้วยรอยยิ้มคิกคัก

เหตุการณ์เช่นนี้ คืนนี้กู้จื่อเฟยทำซ้ำๆไม่หยุด แน่นอน เครื่องดื่มที่เธอดื่มนั้นล้วนเป็นน้ำอัดลมทั้งสิ้น

"ขอบคุณค่ะ"

เธอยิ้มอย่างมีมารยาท พลางยกแก้วน้ำอัดลมชนแก้วของชายชรา ทว่ามือที่ถือไวน์ของชายชราสั่นเทา ระหว่างที่ชนแก้วก็ยิ่งสั่นหนักขึ้น จนไม่อาจชนแก้วสำเร็จ

ทางกลับกัน เกิดเสียง"ซ่า"ไวน์ก็เปรอะเปื้อนชุดราตรีของกู้จื่อเฟย

ชั่วพริบตานั้น ไวน์ไหลลงจากหน้าอกของกู้จื่อเฟยไปยังส่วนอื่นของชุดด้านล่าง

กู้จื่อเฟยรีบถอยกรูดอย่างลุกลน พลางมองชุดราตรีของตัวอย่างจำใจ

"อา ขอโทษด้วยครับ ขอโทษด้วยครับ ผมไม่ตั้งใจ มือผมสั่น ขอโทษจริงๆครับ"

ชายชรารีบกล่าวคำขอโทษ

กู้จื่อเฟยก็ตำหนิอะไรมากไม่ได้ ได้แต่ฝืนยิ้ม"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนก็ได้ค่ะ"

เย้นโม่หลินกล่าวเสียงเคร่งขรึม"ผมไปเป็นเพื่อน"

กู้จื่อเฟยพยักหน้าหงึกๆ

พร้อมกันนั้น มีเสียงของกงจืออวีส่งมาจากไม่ไกลนัก

"เฟยเฟย เสี่ยวโม่ มาตัดเค้กเร็ว"

เห็นฝูงชนเดินไปยังเย้นเจิ้นจื๋อกับกงจืออวี ตรงหน้าพวกเขาตั้งเค้กแปดชั้นขนาดมหึมาไว้

นี่เป็นพิธีฉลองเล็กๆน้อยๆ

เจ้าของบ้านต้องทำพิธีตัดเค้ก

ทว่ากู้จื่อเฟยมองชุดของตัวเอง เธอในสภาพนี้หากยืนอยู่กลางสายตาผู้คน เกรงว่าจะขายหน้าได้

ทว่าถึงเวลาเริ่มตัดเค้กแล้ว คงให้รอจนเธอเปลี่ยนชุดเสร็จไม่ได้

เมื่อครุ่นคิดดูแล้ว กู้จื่อเฟยจึงกล่าวกับเย้นโม่หลินว่า

"พี่เย้นค่ะ ฉันไปเปลี่ยนเสื้อเองค่ะ พี่ไปตัดเค้กเถอะ ที่นั่นรอพี่อยู่ค่ะ"

เย้นโม่หลินเลิกคิ้ว"คุณจะไปเองเหรอ?"

เขาไม่ค่อยวางใจเท่าไหร่

กู้จื่อเฟยยิ้มกล่าวว่า"แค่เปลี่ยนเสื้อเองค่ะ ง่ายจะตาย ฉันไปเองเดี๋ยวก็เสร็จค่ะ อีกอย่าง พี่ไปกับฉันก็ช่วยฉันเปลี่ยนไม่ได้อยู่ดี?"

เย้นโม่หลินติ่งหูแดงทันที ละสายตาอย่างกระดาก

กล่าวว่า "คุณรีบไปรีบกลับนะ"

พูดจบ เขาก็ก้าวเท้ายาวไปยังกงจืออวี ฝีเท้าที่เร่งรีบ ฉายแววการหนีเตลิดอยู่หลายส่วน

กู้จื่อเฟยมองแผ่นหลังเย้นโม่หลินที่เปี่ยมด้วยความหวานชื่นรื่นรมย์ รู้สึกมีความสุขยิ่งนัก

ทำไมพี่เย้นของเธอน่ารักขนาดนี้นะ

นี่มันรักจนไม่อยากห่าง แทบอยากลากขึ้นเตียงทุกวินาทีเลย

กู้จื่อเฟยเดินออกจากงานเลี้ยง พลางรีบเดินมายังตึกเล็กใกล้ๆ

ที่นี่เตรียมห้องไว้สำหรับเธอ ก่อนหน้านี้เธอก็แต่งตัวที่นี่แหละ ซึ่งที่นี่มีของครบครัน

หากเธอเร็วหน่อย เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วลงไป ไม่แน่อาจจะทันแบ่งเค้กก็ได้

กู้จื่อเฟยคุ้มที่ดี รีบหาชุดสีแดงที่ดีไซน์คล้ายคลึงกันมาวางไว้ ก่อนจะถอดชุดเตรียมจะเปลี่ยน

ทว่าเธอพึ่งถอนชุดได้ครึ่งทาง ทันใดนั้นประตูก็ส่งเสียง"แกร่ง"