สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 991

กงจืออวีมองไปที่เจียงเป้ยนีอย่างเย็นชาเป็นเวลานาน ดวงตาที่เย็นยะเยือกของเธอเต็มไปด้วยคำเตือน

ทันทีหลังจากนั้น เธอค่อยมองไปยังคนอื่น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดที่น่าเกรงขามอย่างไม่ต้องสงสัย

"เรื่องของกู้จื่อเฟย ยังตรวจสอบไม่ชัดเจน อาจจะเป็นการกระทำที่ไม่สมควรของชิวเจ๋อ และเฟยเฟยยังคงเป็นผู้ถูกกระทำ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองอย่างละเอียด มีเหตุผลจริงเท็จอย่างไร ท้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร ฉันจะตรวจสอบให้ละเอียดถี่ถ้วน แล้วจะมาอธิบายให้พวกเธอฟัง และเพื่อความชัดเจนต่อกู้จื่อเฟยด้วย แล้วก็ เรื่องของวันนี้ ถ้าใครกล้าเปิดเผยเรื่องนี้แม้เพียงครึ่ง หรือไปดูถูกรังแกกู้จื่อเฟยเป็นการส่วนตัว ฉันจะไม่ปล่อยไปแน่"

ทุกคนมองไปที่กงจืออวีอย่างหวาดกลัว ไม่คิดมาก่อนว่าด้วยหลักฐานที่หนักแน่นตรงหน้าพวกเขา กงจืออวียังคงทำการตัดสินใจอย่างนี้

คิดไม่ถึง ว่าจะยังรู้สึกว่ากู้จื่อเฟยอาจจะถูกรังแกและตกเป็นเหยื่อ

ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความไม่ยุติธรรม แต่กลับไม่มีใครกล้าท้าทายกงจืออวี

ในฐานะที่เป็นนายหญิงของบ้าน เธอมักจะอ่อนโยนและสง่างาม แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้นำตระกูล

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทุกคนในตระกูลเย้น เคารพและเชื่อถือกงจืออวีมาก

ทุกคนก้มหัว ก่อนจะพูดอย่างเรียบร้อยว่า "น้อมรับคำสั่งของนายหญิง"

เจียงเป้ยนียืนอยู่ที่เดิมอย่างงงงัน ด้วยใบหน้าซีดขาว และท่าทีประหลาดใจ

เธอไม่คิดว่าเลยว่ากงจืออวีจะปกป้องกู้จื่อเฟย

พูดถึงการสอบสวน แท้จริงแล้วเชื่อกู้จื่อเฟย ถึงจะปิดช่องโหว่ทุกคนได้ เพื่อไปตรวจสอบเรื่องนี้

หากเธอทำการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ ทุกเรื่องที่เธอทำจะถูกค้นพบอย่างแน่นอน

ตอนนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่กู้จื่อเฟยที่ไม่เป็นอะไร เธอกับเย้นซิวหย่าต่างหากละที่จะจบเห่

เจียงเป้ยนีกลัวเสียจนแทบจะยืนให้มั่นคงไม่ไหว ขาสองข้างสั่นเล็กน้อย

กงจืออวีมองมายังเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกำชับเธอเป็นพิเศษ "เจียงเป้ยนี ได้ยินที่ฉันพูดชัดไหม?"

การถามรายคนตรงๆ แบบนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า เป็นคำเตือนพิเศษ

บอกเป็นนัยกับเธอว่า ถ้าหากเรื่องของวันนี้ถูกคนข้างนอกรู้เข้า กงจืออวีจะเป็นคนแรกที่สงสัยว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว

คนแรกที่จะซวย คือเธอ

เจียงเป้ยนีจะไปกล้าโต้แย้งเสียที่ไหน เธอรีบพยักหน้า "ได้ยินชัดแล้วค่ะ เรื่องวันนี้ ฉันจะไม่ปริปากพูดเลยค่ะ ฉัน ที่จริงแล้วฉันก็ไม่คิดว่ากู้จื่อเฟยจะเป็นคนแบบนั่น และอาจจะถูกใส่ความด้วยค่ะ"

"เหอะ ใช่เหรอ?"

กงจืออวียิ้มหยันอย่างมีความหมาย ก่อนจะหมุนกายเดินจากไปอย่างทะนงตัวทันที

แผ่นหลังสวยงามที่ดูเด็ดขาดน่าเกรงขามนั่น ทำให้คนที่กำลังมอง ทำได้เพียงมองห่างๆด้วยความเคารพ

จนกระทั่งกงจืออวีเดินไปไกลจนลับตาแล้ว บรรยากาศที่ขดเกร็งค่อยๆผ่อนคลายลง

ทุกคนต่างมองกันและกัน อย่างไม่รู้จะทำอย่างไรด้วยความมึนงง

แต่คนที่อ่านสถานการณ์ออกกลับไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป และเดินจากไปอย่างเงียบๆ

เรื่องของวันนี้ พวกเขาจะทำเป็นไม่เห็น

เจียงเป้ยนีถูกทิ้งให้อยู่หลังสุด มองกลุ่มคนเดินห่างออกไป ใบหน้าซีดขาวไร้สีเลือด นิ้วมือที่จับกันแน่นสั่นเล็กน้อย

เธอคาดการณ์ไว้เสียดิบดี แต่กลับไม่คิดว่า กงจืออวีจะปรากฏตัวที่นี่ และมาปกป้องกู้จื่อเฟยอย่างไม่ยอมแพ้

หรือเธอจะเชื่อกู้จื่อเฟยแล้ว?

ถ้าเพียงแค่กงจืออวีไปสืบสวนล่ะก็ เธอจบเห่แน่ จบแล้ว จบสิ้นแล้ว

ไม่ได้การ

เธอจะมามัวนั่งรอความตายตรงนี้ไม่ได้ เธอจะมาจบเห่แบบนี้ไม่ได้......

เธอต้องคิดแผนการ คิดแผนรับมือ เธอต้องเร่งคิด

"คุณเจียง......ช่วยผม......ช่วยผมด้วย"

เสียงต่ำอ่อนแรงดังออกมาจากในห้อง

ทันใดเจียงเป้ยนีก็ได้สติกลับคืนมา หันหน้าไปมองชิวเจ๋อที่นอนลมหายใจรวยรินจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ในห้องที่ระเกะระกะ

มองไปยังเขา เธอก็โกรธขึ้นมา