สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง นิยาย บท 11

“ไม่”

ฟู่เจิงพิงพนักเก้าอี้ นวดระหว่างคิ้ว ปิดคอมพิวเตอร์แล้วลุกขึ้นยืน “ไปกันเถอะ”

พอกลับถึงบ้าน คนรับใช้ก็เตรียมมื้อค่ำไว้แล้ว

หลังจากกินมื้อค่ำแบบเรียบง่าย ฟู่เจิงก็เข้าไปทำงานต่อในห้องทำงานอีก

เวินเหลียงนั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องรับแขกพักหนึ่ง เทน้ำอุ่นให้ตัวเอง แล้วหยิบยาจากลิ้นชักออกมากินพร้อมกับน้ำอุ่น

“เธอกำลังกินยาอยู่เหรอ? เป็นอะไรไป? ไม่สบายเหรอ?”

เสียงฟู่เจิงดังมาจากข้างหลังกะทันหัน

เวินเหลียงหัวใจหล่นตุบ หันไปมองเขาและตอบแบบใจเย็น “ช่วงนี้ท้องไส้ไม่ค่อยดีค่ะ”

ฟู่เจิงเดินเข้ามาหา เทน้ำให้ตัวเองแก้วหนึ่ง “ไปหาหมอที่โรงพยาบาลหรือยัง?”

เขานึกถึงข้ออ้างของเวินเหลียงบนโต๊ะอาหารตอนกลางวัน แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร

“หามาแล้วค่ะ”

“งั้นก็ดี ร่างกายตัวเอง ต่อไปก็ต้องดูแลเองดี ๆ”

ได้ยินถ้อยคำเป็นห่วงเป็นใยจากเขา เวินเหลียงผงกศีรษะเล็กน้อย ทว่าในใจกลับรู้สึกปวดร้าว

……

เช้าตรู่ เวินเหลียงถูกเสียงโทรศัพท์รบกวนจนตื่น

เธอลืมตาที่ขมุกขมัวทั้งสองข้างพลางควานหาโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหัวเตียง แล้วมองหน้าจอแวบหนึ่งก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”

เสียงร้อนรนของผู้ช่วยดังมาจากปลายสาย “ผู้อำนวยการเวิน แย่แล้วค่ะ คุณรีบดูคำค้นหายอดฮิตเร็วค่ะ”

เวินเหลียงถามไปพลาง “มีอะไรเหรอ?”

รีบเปิดแท็บเล็ตไปพลาง ข่าวแพลตฟอร์มใหญ่ต่าง ๆ ทยอยโผล่

“ประธานฟู่กับคุณฉู่โดนถ่ายค่ะ”

พอผู้ช่วยพูดจบ เวินเหลียงก็กดเข้าไปดู

ผู้ช่วยไม่ได้ยินเสียงเวินเหลียงชั่วครู่หนึ่งจึงถามเสียงเบา “ผู้อำนวยการเวิน จะจัดการยังไงดีคะ?”

“ติดต่อทีมฉู่ซืออี๋ อย่าเพิ่งตอบอะไร รอฉันเข้าบริษัทก่อน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน