So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 33

-วันต่อมา-

“อาทิตย์หน้าก็ฝึกงานเสร็จแล้วใช่ไหมครับ” เสียงพี่เควินเอ่ยถามฉันขึ้นมาในระหว่างที่เขากำลังไปส่งฉันที่บริษัท ใช่ค่ะอาทิตย์หน้าจะฝึกงานเสร็จแล้วจ้า เรียนก็จะจบเช่นกัน ชีวิตวัยทำงานกำลังจะเริ่มแล้ว~

“ใช่ค่ะ” ฉันหันไปยิ้มแก้มแทบฉีกบอกหวานใจสุดหล่อ

“แต่ว่าขนมคงต้องไปที่บริษัทเหมือนเดิมนะคะ พี่มินขอให้อยู่ช่วยงานก่อน มันมีอีกงานที่ขนมช่วยพวกพี่ ๆ แต่มันจัดงานหลังขนมฝึกงานเสร็จ” ฉันหันไปบอกพี่เควินเพราะเพิ่งนึกได้ เกือบลืมไปเลยเนี่ย

“โอเคค่ะ” พี่เควินหันมาพยักหน้าให้ฉันพร้อมกับรอยยิ้มหล่อ ๆ พอเป็นอาหารใจให้มีแฮงเฮ็ดเวียก อิอิ (มีแฮงเฮ็ดเวียก = มีแรงทำงาน)

“เรียบจบแล้วหนูอยากทำอะไรครับ พักสมองก่อนไหม” พี่เควินยังคงถามต่อแต่พอเจอคำถามนี้ขึ้นมาใจก็เริ่มเครียด ไม่รู้ว่าที่บัณฑิตคนอื่นจะเป็นกันใหมแต่น้องเป็นมาสองสามอาทิตย์แล้วค่ะเพราะต้องเริ่มต้นก้าวเข้าสู่ชีวิตวัยทำงานความกังวลต่าง ๆ นานาก็ประเดประดังเข้ามาในสมองกลวง ๆ ของหนม

“คงหางานทำเลยค่ะ” ฉันตอบพี่เควินไปด้วยสีหน้ายิ้มแม้ในใจอีหนมนั้นจะเริ่มหวั่นก็ตาม อยากทำงานที่เดิมแต่ไม่รู้จะมีโอกาสไหม กลัวตกงานกลัวหางานทำไม่ได้เพราะเรียนจบแล้วจะมาแบมือขอเงินอีพ่ออีแม่ใช้บ่ได้แล้วเด้อเอื้อย

“พักสมองให้หายเครียดหายเหนื่อยก่อนสิ เพิ่งเรียนจบหนูจะรีบทำงานทำไม ไม่เหนื่อยเหรอพี่อยากให้หนูพักก่อนนะ” พี่เควินหันมายิ้มอบอุ่นให้น้องในระหว่างติดไฟแดงที่แยกนรกโลกันต์

“ไม่ได้ค่ะต้องรีบหาเงินใช้ เรียนจบแล้วขนมไม่อยากเป็นภาระของพ่อแม่” ฉันตอบไปตามความรู้สึกจริง ๆ ถึงที่บ้านฉันจะไม่ได้ลำบากและเข้าขึ้นเศรษฐีบ้านนอกแต่ฉันก็ไม่อยากทำตัวเป็นภาระพ่อแม่นะคะ

“พี่ก็เลี้ยงขนมไงครับ” พี่เควินตอบแล้วก็เอามือมาจับหัวฉันโคลงเบา ๆ เหมือนกำลังเอ็นดูเด็กตัวเล็กตัวน้อย

“ไม่ค่ะ ขนมไม่อยากกวนพี่วินเหมือนกัน” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที

“ไม่เห็นจะรบกวนตรงไหนเลยพี่ดูแลแฟนไม่ให้ต้องไปทำงานให้ลำบากได้สบายอยู่แล้ว”

“ไม่ค่ะ”

#KANOM END

#KAVIN TALK

“ตั้งแต่คบกันมาหนูไม่เคยให้พี่ดูแลเลยนะนอกจากรับส่งแล้วก็เลี้ยงข้าว” ผมถามขนมด้วยความรู้สึกที่ไม่เข้าใจเท่าไหร่

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเวลาไปเดินช็อปปิ้งหรือซื้ออะไรก็แล้วแต่ขนมไม่เคยอ้อนหรือขอให้ผมซื้อให้เลยสักครั้ง หรือบางครั้งผมอยากซื้อให้เธอก็เอาแต่คอยปฏิเสธท่าเดียว

“แค่นี้ก็ดูแลดีมาก ๆ แล้วค่ะ” เด็กน้อยของผมยิ้มน่ารักส่งมาให้ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรถึงได้เอาแต่ปฏิเสธทุกครั้ง

คือกูเห็นเพื่อเปย์เมียกูก็อยากเปย์บ้างครับ ไม่อยากให้มาลำบากทั้งที่ตัวเองสามารถดูแลให้เธออยู่แบบสุขสบายได้ทั้งชาติ

“บอกเหตุผลพี่ได้ไหม ทำไมถึงได้ปฏิเสธตลอดเวลาพี่จะซื้ออะไรให้”

“...ขนมเคยอยู่ได้ด้วยเงินเท่านี้ค่ะ ถึงตอนนี้จะคบกับพี่วินที่รวยล้นฟ้าขนมก็อยากจะใช้ชีวิตด้วยเงินที่ขนมมีอยู่ ขนมไม่ได้มาคบกับพี่วินเพราะเงินนี่คะ” ขนมบอกด้วยรอยยิ้มบาง ๆ แต่ผมก็ยังไม่พอใจอยู่ดี

ขนาดคู่นอนที่ผ่านมาผมยังเปย์คนละไม่ต่ำกว่าแสนเลยนะเว้ย นี่เมียทั้งคนผมก็อยากให้เธอเท่าที่เธอต้องการ เธออยากได้อะไรผมจะหามาให้ทุกอย่างขอแค่เอ่ยปากบอก

“พี่ไม่เคยคิดแบบนั้น ถ้าขนมจะอ้อนให้พี่ซื้อของหรือเอาเงินพี่ไปใช้พี่ก็ไม่คิดว่าขนมคบกับพี่เพราะเงิน พี่รู้ว่าเราไม่ได้เป็นแบบนั้น” ผมยืนยันด้วยเสียงหนักแน่นให้เธอมั่นใจ

“ไม่เอาหรอกค่ะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้วน้า” ขนมตัดบทด้วยน้ำเสียงอ้อน แต่ไม่ได้ครับผมต้องการเปย์แฟน มันจะจบง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้

“ขับรถเป็นไหม”

“คะ? อ๋อ ขับไม่เป็นค่ะ ทำไมเหรอคะ” อยู่ ๆ ผมก็ถามเรื่องอื่นขนมก็คงจะงงนั่นล่ะครับแต่ก็ตอบผมพร้อมกับสีหน้างุนงงนะ

“งั้นวันเสาร์นี้พี่สอนให้นะคะ”

“ได้ค่ะ ขนมก็อยากขับเป็นเหมือนกัน แต่เอาไว้ว่างก่อนเนอะไม่ได้มีรถขับอยู่แล้ว” ยัยเด็กตอบผมด้วยน้ำเสียงสดใส คงคิดว่าผมหาเรื่องคุยมั้งครับ

“ไม่ได้ครับรีบหัดเลย เดี๋ยวหนูเรียนจบแล้วเวลาพี่ไปทำงานหนูจะได้ขับรถไปเที่ยวไปช็อปปิ้งได้”

“พี่วินพูดอะไร ขนมงง”