So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 32

“หนูเป็นอะไรทำไมเดินแบบนั้น”

ตอนนี้อีหนมกำลังเดินเขย่งแปลก ๆ ออกมาจากห้องน้ำค่ะ และพอออกมาก็เจอเฮียเควินคนดีที่นอนเล่นอยู่บนเตียงถามด้วยเสียงซื่อ ๆ พอได้ยินคำถามก็เลยมองแรงใส่

“เอ้า! ถามไม่ตอบอีก” เหอะ! ไม่อยากจะเสวนาด้วยแล้ว จะทำอะไรอีหนมไม่ว่าเลยเพราะนี่ก็เสนอตัวให้เขาเองฉันยอมรับ แต่เฮียจะอึดซะยิ่งกว่าวิ่งมาราธอนแบบนี้ไม่ได้นะ! ขอพักสัก 2 แปดก็ไม่ยอม

แล้วดูตอนนี้สินอนโชว์อก นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกระดิกเท้าชิว ๆ แบบนี้มันใช่เหรอ!

“ขนมจะไม่คุยกับพี่วิน” พูดเสร็จก็สะบัดหน้าใส่ค่ะ แต่สะบัดก้นไม่ได้เพราะน้องเดินไม่ไหว

“ฮ่าๆๆ ก็มันคิดถึงนี่ มาพี่อุ้ม” เขาบอกอย่างอารมณ์ดีแล้วก็เดินมาหาฉันซึ่งมันเป็นจังหวะเดียวกันกับคำว่า พี่อุ้ม กรี๊ด~ /// ไม่ให้อุ้มแล้ว น้องโดนเฮียอุ้มจนล้าแล้วนะ!

“อุ้มจริง ๆ ไม่ใช่อุ้มแตงอย่าคิดลึกยัยเด็ก เลิกคิดลามกได้แล้วพี่เหนื่อย” พี่เควินพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวฉันเบา ๆ แต่พูดว่าอะไรนะ พี่เหนื่อยเหรอ สาบานให้เป็นม่ายหนมก็ไม่เชื่อค่ะ!

“พี่วินขนมไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ มีแต่พี่วินนั่นแหละชอบคิดอะไรลามก” พูดออกมาได้ไม่อายปากไอ้คนหื่น อยู่ด้วยกันมาเป็นเดือนไอ้เราก็นึกว่าไม่ได้เซ็กส์จัดอะไร แค่หื่นพอประมาณ แต่ที่ไหนได้เขาแค่มีความอดทนอดกลั้นเท่านั้น เจอวันนี้เข้าไปขนมไปไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ ถ้าคลานได้ก็น่าจะคลาน

“เอ้าก็เห็นทำหน้าคิดลึกทุกครั้งที่พี่พูดจาทะลึ่งใส่” คนหล่อของอีหนมยังไม่หยุดกวน พออารมณ์ดีเควินคนเดิมก็กลับมา

“ทำไมพี่วินชอบแกล้งให้ขนมอายคะ” ฉันแกล้งทำเสียงเศร้าใส่

“โอ๋คนดีพี่ขอโทษนะครับ อึ้บ!” พี่เควินพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักแล้วก็ช้อนตัวฉันขึ้นไปอุ้มแนบอกแล้วก็พาเดินไปที่เตียง เขินค่ะบอกตรง ๆ เพิ่งเคยโดนแฟนอุ้มท่านี้เพราะก่อนหน้านี้...อุ้มแตง -///- รู้สึกเหมือนกับว่าเฮียเขาจะพาไปเข้าหอยังไงก็ไม่รู้ อิอิ

พี่เควินอุ้มฉันไปนั่งที่เตียงก่อนที่เขาจะนั่งคุกเข่าลงที่พื้นข้างเตียงแล้วก็มองหน้าฉันด้วยรอยยิ้ม

“พี่วินไปนั่งที่พื้นทำไมคะ ขึ้นมา” ฉันพูดไปเขินไปเพราะเฮียแกเอาแต่มองฉันแล้วก็ยิ้มไม่หุบ

“พี่รุนแรงไปไหมเมื่อกี้ หนูเจ็บตรงไหนบ้างครับ” นอกจากจะไม่ยอมขึ้นมาแล้วยังถามออกมาด้วยเสียงอบอุ่น แถมยังเอามือเอาลูบที่ขาอีหนมเบา ๆ ใจบ่ดีแล้วเด้ออ้าย ///ไหนจะแววตาที่หวานเยิ้มของเฮียแก แม้จะเจ็บแล้วก็เหนื่อยมากแต่ใจกลับอยากร้องเพลงปล่อยน้ำใส่นาน้อง อ้าย~ อ้ายจ๋า~ ขยับเข้ามาปล่อยน้ำใส่นาให้แหน่~ อร้าย~ อีหนมอีเด็กบ้า ฮ่า ๆๆ

“ขนม ขนม เฮ้! คิดอะไรอยู่อีหนู” พี่เควินเอามือมาโบกที่หน้าฉันพร้อมกับเรียกฉันเสียงดังจนฉันสะดุ้ง

“คะ ฮะ! ปะ เปล่าค่ะ ขนมไม่ได้คิดอะไรทะลึ่งเลยนะคะ ไม่ได้อยากให้ปล่อยน้ำใส่...นา”

“ฮะ?”

“เอ่อ...” หมดกันอีหนม T^T

“หึ ๆๆ ทำหน้าแปลก ๆ มาสองรอบแล้วนะ พี่ว่าหนูติดเชื้อหื่นจากพี่แล้วนะ” พี่เควินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงติดตลก แต่คนอายนั่งอยู่ตรงนี้

“ไม่ใช่สักหน่อย” ฉันปฏิเสธทันที แม้ความจริงฉันจะคิดทะลึ่งจริง ๆ ก็เถอะ แต่เรื่องอะไรจะยอมรับให้คนหื่นแบบเขาได้ใจกันล่ะ ขืนยอมรับมีหวังโดนตั้มมาราธอนแบบนี้เรื่อย ๆ แน่

“แล้วตกลงคนดีของพี่เจ็บตรงไหนบ้างครับ” พอฉันเงียบพี่เขาก็เข้าสู่โหมดอบอุ่นอีกครั้ง ถามไปมองหน้าน้องไปมือก็ลูบมือน้องเล่นอีก ฟิน~

“ก็...เจ็บเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นเขาเจ็บนั่นแหละค่ะ” ใช่ค่ะเจ็บตรงนั้นนั่นแหละ เจ็บมากด้วย ตอนหื่นความเจ็บไม่แสดงออกค่ะเอื้อย แต่พอบรรเลงเพลงรักจบเท่านั้นแหละรู้เรื่องเลย T_T

“ตรงไหน พี่ไม่ใช่ผู้หญิงพี่ไม่รู้นะครับ” พี่เควินขมวดคิ้วทำสีหน้าสงสัย

“อย่ามาแอ๊บค่ะพี่วิน” ฉันเห็นสีหน้าเขาที่แสดงออกมาว่าไม่รู้แล้วถึงกับหมั่นไส้ทันที

“ก็พี่ไม่รู้จริง ๆ นี่คะ หนูเจ็บตรงไหนบอกพี่อีกทีสิ” พี่เควินยังคงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าใสซื่อ

โถ~ บักเควิน บักแสดง บักไร้เดียงสา สาบานว่าไม่รู้ เหอะ! แค่อยากต้อนให้อีหนมพูดออกมาตรง ๆ ให้ตรงใจเฮียเท่านั้นแหละ อีตานี่ลามกจะตาย ติดแฮชแท็กได้เลยค่ะ

#เควินใส ๆ ไม่มีอยู่จริง

“ถ้าไม่รู้ขอให้ไอ้จ้อนหดตัวภายใน 3 วินาทีที่ขยาย” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าเฮียเขาด้วยสายตาที่บอกให้รู้ว่าฉันไม่สนุกด้วย

“แช่งโคตรแรง โอเคพี่รู้แล้วค่ะ ไหนมาให้คุณหมอดูแผลหน่อยสิว่ามันอักเสบไหม ต้องเลียเอ๊ย! ล้าง หรือว่าต้องฉีดยาเข็มใหญ่ ๆ” พี่เควินพูดแล้วก็มองมาที่...นั่นแหละ -///- มองมาที่น้องสาวฉันแล้วก็ขยับตัวมาใกล้ด้วยสีหน้าทะเล้นปนหื่น

“คืนนี้คุณหมออยากนอนโซฟาใช่ไหมคะ” ฉันพูดออกไปและมันก็ทำให้คนกะล่อนยอมหยุดแกล้งฉันสักที

“พี่แค่หยอกหนูเล่นเองไม่เห็นต้องจริงจังเลยครับ เดี๋ยวพี่ไปเอายาแก้อักเสบมาให้กินนะ” พี่เควินพูดจบก็จุ๊บหน้าผากฉันแล้วก็เดินออกไปหยิบยาพร้อมกับน้ำเข้ามาให้

“ขอบคุณค่ะ” ฉันกินยาเสร็จก็ขอบคุณเขา น่ารักที่สุดจริง ๆ นะผู้ชายคนนี้ ออร่าความเป็นผัวแห่งชาติพุ่งแรงมาก รู้สึกอิจฉาตัวเอง อิอิ

“พี่วินคะ” ฉันเพิ่งนึกอะไรได้ก็เลยเรียกเขา

“ครับ” พี่เขาวางแก้วน้ำเสร็จก็หันหน้ากลับมาหาฉัน