So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 34

หลังจากจัดการกับคนที่หื่นไม่รู้เวล่ำเวลาเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้น้องหนมก็มาอยู่ที่ทำงานเรียบร้อยแล้วค่ะ ส่วนการจัดการเฮียแกนั้นอีน้องก็แค่ทำเป็นใจกล้าลูบแผงอกล่ำของเฮียผ่านเสื้อเชิ้ตจนเจอที่หมายก็คือหัวนมสีชมพูของเฮียแล้วก็ออกแรงหยิกเต็มแรงจนเฮียกรี๊ดออกมาลั่นรถ

นับวันเควินก็ยิ่งแสดงความหื่นออกมาเรื่อย ๆ จนน่ากลัว น่าหวาดผวา แต่หนมยังพอรับได้ที่เฮียแสดงความหื่น แต่ถ้าวันไหนแสดงความร่านวันนั้นคือวันตายแน่นอน!

“น้องหนม~” เสียงหวานที่เต็มไปด้วยความร่าเริงบ่งบอกว่าเจ้าของเสียงเป็นคนที่โคตรอารมณ์ดีดังมาจากด้านบน คือตอนนี้หนมอยู่โถงด้านล่างค่ะเอื้อยส่วนเสียงเรียกที่ดังลั่นมาจากชั้นสามโดยที่ไม่สนใจสิ่งมีชีวิตใด ๆ ว่าจะหนวกหูหรือไม่เป็นเสียงของสตรีที่มีสิทธิในทรัพย์สินของเจ้าของบริษัทครึ่งหนึ่ง เจ้น้ำหวานนั่นเองค่ะ

อันที่จริงอีหนมก็อยากตะโกนตอบเจ้แกนะแต่เป็นแค่เด็กฝึกงานเลยทำได้แค่โบกมือส่งยิ้มพร้อมกับรีบปรี่ขึ้นไปหาอาซ้อทันที

“สวัสดีค่ะเจ้หวาน เรียกหนูแต่เช้ามีอะไรให้รับใช้คะ” ฉันยิ้มหวานส่งให้พี่น้ำหวานทันทีที่เจอหน้าใกล้ ๆ คนอะไรซ้วยสวย

“วันนี้ไปเจอลูกค้ากับพี่แล้วก็พี่แจนน้า งานของพี่คริชอ่ะเดี๋ยว 10 โมงออกไปกัน” พี่น้ำหวานบอกด้วยรอยยิ้มทำให้ฉันนึกได้ว่าต้องตามไปช่วยงานพี่ ๆ นี่แหละค่ะงานสุดท้ายที่ทำให้ฉันต้องมาทำงานล่วงเลยเวลาฝึกงาน งานของบริษัทคุณคริชศัตรูของพี่เควิน

“ได้ค่า งั้นหนมขอรีบขึ้นไปเตรียมของก่อนนะคะ” ฉันรับคำสั่งเรียบร้อยก็รีบขึ้นไปที่แผนกของตัวเอง ใจก็เริ่มวิตกกลัวพี่เควินจะไม่สบายใจถ้ารู้ว่าฉันต้องมาช่วยพี่ ๆ ทำงานให้บริษัทของคนที่เขาไม่ลงรอยด้วย

-11.00 น.-

ตอนนี้เรามาอยู่ที่โรงแรมของคุณคริชแล้วค่ะ เป็นโรงแรมใหม่ที่ใหญ่มาก ใหญ่เวอร์ กำลังจะมีงานเปิดตัวในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้านี้เพื่อดูสถานที่จริงแล้วก็ปรับแก้อะไรนิด ๆ หน่อย ๆ แต่อย่าไปสนใจเรื่องนั้นเลยค่ะ สนใจชะตาของอีหนมตอนนี้เหอะ

ตอนนี้พวกเรามาถึงอันที่จริงก็เพิ่งมาถึงนั่นแหละและด้วยความที่คุณคริชคงสนิทกับพี่น้ำหวานมากก็เลยชวนกันทานข้าวก่อนที่จะเริ่มคุยงาน ด้วยเหตุผลว่าอาจจะต้องคุยกันยาวให้เติมแรงก่อน ตอนนี้หนม พี่น้ำหวาน พี่แจน และคุณคริชก็เลยนั่งอยู่บนโต๊ะเดียวกัน

สั่นค่ะ บอกตรงๆ ว่าสั่น เพราะแฟนหนูกับคุณเขาไม่ถูกกัน ท่าทางจะฟัดกันได้ทุกเมื่อแบบนั้นแล้วไหนสายตาคำพูดที่เขาคุยกับพี่เควินตอนที่รู้ว่าฉันเป็นแฟนอีกก็เลยกลัวเขาจะหาเรื่องถึงแม้ตอนเจอเขาที่ผับคุณคริชจะมองฉันด้วยสายตาใจดีก็ตาม

“ขนมไม่ค่อยทานเลย อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ” ระหว่างที่กำลังก้มหน้าก้มตาค่อย ๆ ละเมียดอาหารช้า ๆ ด้วยความเกร็งเสียงทุ้มสุขุมก็เอ่ยขึ้น เชี่ยแล้วอีหนมเอ๊ย~

“เอ่อ ถูกปากค่ะ” ฉันเงยหน้าขึ้นตอบเขาเสียงเบา

คุณคริชเป็นผู้ชายหล่อ สมาร์ท ดวงตามีเสน่ห์ เขายิ้มให้ตอนที่ฉันตอบด้วยนะคะ ยิ้มสวยมาก เป็นผู้ชายที่ยิ้มละลายใจเลยแหละ เขาเคยยิ้มให้แบบนี้ครั้งหนึ่งเมื่อวันก่อนที่ผับไงคะ ทำไมรอยยิ้มวันนี้กับรอยยิ้มร้าย ๆ ที่เจอที่ลานจอดรถมันต่างกันมากขนาดนี้วะ

“ขนมดูเกร็ง ๆ นะกลัวพี่รึเปล่า” ฮะ! พี่? พี่เลยเหรอ ไม่ได้หวั่นไหวนะคะอย่าเข้าใจผิด แต่แค่ตั้งรับไม่ทัน

“นิดหน่อยค่ะ” อีหนมตอบไปแบบเบา ๆ จะให้ตอบว่าอ๋อเปล่าค่ะเขาก็คงไม่เชื่อแน่นอนก็ตอบความจริงมันไปเลยแล้วกัน

“ฮ่า ๆๆ ไม่ต้องกลัวพี่หรอก ทำตัวตามสบายครับเราคนกันเอง” เขาหัวเราะเบา ๆ แบบผู้ใหญ่ใจดีแล้วก็ส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ฉัน ถึงจะรู้ว่าเขากับพี่เควินไม่ลงรอยกันแต่ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกไม่ค่อยกลัวเขาแล้วก็ไม่รู้ รู้สึกผ่อนคลายไปเยอะเหมือนกัน

หลังจากทานมื้อเที่ยงกันเสร็จก็คุยยาวจริง ๆ ค่ะ เที่ยงครึ่งยันบ่ายสาม T_T สมงสมองล้าไปหมด ตอนนี้พี่น้ำหวานกับพี่แจนกำลังคุยงานกันในส่วนที่พี่แจนรับผิดชอบอยู่อีกมุมซึ่งอันนี้ไม่เกี่ยวกับอีหนม หนมก็เลยนั่งเงียบ ๆ อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ

“เควินเป็นไงบ้าง”

“คะ?” ฉันกำลังนั่งเหม่อคิดอะไรเรื่อยเปื่อยคุณคริชก็พูดขึ้นมา ได้ยินนะคะแต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าได้ยินชัดรึเปล่าก็เลยถามซ้ำอีกรอบ

“เควินมันเป็นไงบ้าง สบายดีไหม” คุณคริชถามด้วยน้ำเสียงสบาๆ ใบหน้ามีรอยยิ้มนิดหน่อยไม่ได้รู้สึกเหมือนกำลังถามถึงคนที่ไม่ลงรอยกันมันเลยทำให้อีหนมไม่ค่อยไว้ใจอีกระลอกแล้ว

“ก็สบายดีค่ะ” ฉันตอบแบบกว้าง ๆ ออกไปเพราะคนที่เขาถามถึงคือแฟนของฉันนี่คะ ถึงเขาจะดูไม่ได้อะไรแล้วแต่ฉันไม่รู้ว่าเขาทะเลาะกันเพราะอะไรแล้วเขาเกลียดพี่เควินของฉันมากแค่ไหนนี่นา

“อื้ม แล้วมันเคยด่าพี่ให้ฟังบ้างไหม” คุณคริชพยักหน้ายิ้ม ๆ แล้วก็ถามด้วยน้ำเสียงติดตลก

“ไม่นะคะ พี่วินไม่เคยพูดหรือด่าคุณคริชเลยค่ะ ขนมเพิ่งจะรู้วันที่เราเอ่อ...เจอกันที่ลานจอดวันนั้นเองว่าคุณคริชกับพี่วินไม่ค่อยลงรอยกัน” ฉันตอบเบา ๆ ไม่กล้าพูดเยอะเท่าไหร่

“ครับ มันคงเกลียดพี่มากถึงไม่พูดถึงเลย” คุณคริชยิ้มกับคำตอบของฉันแล้วก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ แต่ฉันเห็นว่าแววตาของเขามันไม่ค่อยสบายเหมือนน้ำเสียง มันดู....เจ็บปวดยังไงก็ไม่รู้

“คุณคริชกับพี่วินรู้จักกันมานานรึยังคะ” ถึงจะไม่ควรถามเรื่องส่วนตัวแต่ฉันก็อยากรู้นี่คะ พี่เควินเฟรนลี่จะตาย คุณคริชก็ดูท่าทางไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดเลยเริ่มสงสัยว่าเขาทะเลาะอะไรกัน