สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1023

"อาจารย์ อย่า!" เสวียหูลุกขึ้นมา: "ศิษย์พี่เซียวเป็นศิษย์ที่คุณสั่งสอนมา ถ้าคุณไล่เขาออกไป คนจะมองคุณยังไง? อาจารย์ อย่าทำแบบนี้!"

"แต่เรื่องนี้เป็นสิ่งที่เซียวหงสร้างขึ้นมา เซียวหงทำให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ และยังเกี่ยวข้องกับอาจารย์และพี่น้องทุกคน ถ้าเขาถือว่าตัวเองเป็นศิษย์ที่ดีของอาจารย์จริงๆ เขาก็ไม่ควรให้อาจารย์เอ่ยปากออกมาเอง เขานั่นแหละควรที่จะตัดความสัมพันธ์กับอาจารย์! !" ศิษย์น้องฟางพูดอย่างจริงจัง

เสวียหูอ้าปาก ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ ในที่สุดฉางเหมี่ยวก็พูดออกมา

"เซียวหง อย่าโทษอาจารย์..."

ประโยคที่เรียบง่าย ทำให้ทุกคนรู้ความหมายของฉางเหมี่ยว...

ฉางเหมี่ยวยอมแพ้แล้ว!

ท้ายที่สุดการคุกเข่าต่อหน้าผู้คน...มันน่าอับอายเกินไป

เขาเองก็เป็นคนมีเกียรติ

อีกทั้งเฉียวจ้านเป่ยพูดถูก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เซียวหงก่อขึ้นมา เขาไม่อยากไปตามเช็ดตูดให้เซียวหง

ฉางเหมี่ยวครุ่นคิด

อันที่จริงเขาไม่อยากมีเรื่องกับอาวุโสสอง

ทุกคนเงียบ

"อาวุโสห้า คุณเป็นคนรั้นอย่างไรก่อนหน้านี้ คุณไม่ได้บอกว่าก็แค่เขกหัวแค่นั้นเองหรอ ทำไมตอนนี้ถึงกลัวขึ้นมาหล่ะ? เอาแน่เอานอนไม่ได้ น่าผิดหวังจริงๆ" หลินหยางส่ายหน้า

"ไอสารเลว! กล้ามาสั่งสอนอาวุโสหรอ?"

"เซียวหวง คุณเป็นใคร? กล้ามาสั่งสอนอาวุโส? หาเรื่องตายหรอ!"

เหล่าลูกศิษย์ต่างทนดูไม่ได้และตำหนิออกมา

หลินหยางส่ายหน้า

"เซียวหง เรื่องนี้จะโทษพวกเราไม่ได้ อันที่จริงคุณหาเรื่องเอง! อีกทั้งคุณยังไม่สามารถให้ความหวังแม้แต่น้อยกับอาวุโสของพวกเรา ถ้าคุณมีโอกาสชนะ อย่างน้อยผมก็จะยืนอยู่ข้างคุณ แต่ตอนนี้เมื่อเห็นความสามารถของเฉียวจ้านเป่ยแล้ว เกรงว่าคุณมีความหวังเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!" ฉางเหมี่ยวถอนหายใจ

อันที่จริง เหตุผลที่เขายอมแพ้เพราะเขารู้สึกว่าช่องว่างระหว่างคนทั้งสองมีมากเกินไป

เซียวหงเป็นลูกศิษย์ของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้สอนทักษะทางการแพทย์ของเขา แต่เขาจะไม่รู้ระดับของลูกศิษย์ของเขาได้อย่างไร? เขาไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเฉียวจ้านเป่ยได้เลย

น่าอายจัง

"อาวุโสห้าเหมือนจะดูถูกผมเกินไป" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

"เซียวหง อาวุโสไม่ได้ดูถูกคุณ...ยังไงเดี๋ยวคุณก็แพ้อยู่ดี คุณไปยอมรับผิดเถอะ อาวุโสจะปกป้องคุณเอง ผมจะทำสิ่งที่ผมทำได้" ฉางเหมี่ยวส่ายหน้าถอนหายใจ ใบหน้าของเขาหมดหนทาง

"ผมยังไม่ได้ใช้เข็มเงินเลยนะ ทำไมอาวุโสถึงคิดว่าผมจะแพ้หล่ะ?"

"ถึงเวลานี้แล้วยังจะปากแข็งอีกหรอ?" ฉางเหมี่ยวขมวดคิ้ว

"ผมขอลองหน่อยละกัน" หลินหยางหันหน้าและเดินไปทางหยานเคอเอ๋อเพื่อฝังเข็ม

"ช่วยไม่ได้!"

"เด็กนี่เย่อหยิ่งจริงๆ!"

"เหมือนว่าสมองของเขาจะมีปัญหา!"

"เหอะ ให้เขาไปเถอะ เดี๋ยวก็ร้องไห้กลับมา!"

"ถ้าอาวุโสสองโมโหขึ้นมา ดูว่าเขาจะกลัวไหม!"

เหล่าลูกศิษย์ต่างกระแทกเสียงด้วยสายตาโมโห

นอกจากเสวียหูแล้ว แทบจะไม่มีใครยืนขึ้นเซียวหงเลย

แต่...เซียวหงคือหลินหยาง เพิกเฉยต่อเสียงรอบๆ ตัวเขา

เข็มเงินเหล่านั้นออกมาจากฝ่ามือเขาโดยตรง บินออกไป

ใช้ลมปราณเพื่อควบคุมเข็ม!

หลายคนจับตามอง แต่ไม่ได้ตกใจใดๆ

เพราะสิ่งนี้ไม่ได้ยากเกินไปสำหรับคนในหมู่บ้าน

แค่ว่า...เข็มเงินเหล่านี้บินได้รวดเร็วมาก นิ่งมาก...ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้

ผู้คนตื่นตระหนกและรู้สึกว่าเข็มเงินเหมือนวิญญาณ

"หืม?"

ฉางเหมี่ยวอาวุโสห้าผงะ และรู้สึกว่าเทคนิคการฝังเข็มนี้มีความพิเศษเฉพาะตัว

หลังจากดูไปซักพัก จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามันลึกลับมาก

นี่เป็นเทคนิคการฝังเข็มของเซียวหงหรอ?

การฝังเข็มของเขามีพลังมากเมื่อใด

ทันใดนั้นผู้อาวุโสสี่ที่เฝ้าดูอยู่เงียบ ๆ ก็อุทาน: "นี่คือ...ทักษะเข็มเงินเฟยฮัว?"

"อะไรนะ? ทักษะเข็มเงินเฟยฮัว?"

ทุกคนตกตะลึง