"นิ้วทั้งห้าหัก แม้ว่าจะประคบยาของหมู่บ้านแล้ว แต่ก็ไม่สามารถรักษาให้หายได้ภายในห้าหรือหกวัน" เฉียวจ้านเป่ยครุ่นคิด ยิ้มเล็กน้อย: "แต่ผมทำได้ด้วยการฝังเข็งและสามารถทำให้เคลื่อนไหวได้อย่างอิสรถในทันที แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็ทำให้ระยะเวลาบาดเจ็บของเธอสั้นลงสักสามหรือสี่วัน พรุ่งนี้เธอก็จะฟื้นเต็มที่"
"อะไรนะ? บาดแผลเช่นนี้ แค่เข็มเดียวจะสามารถขยับได้อย่างอิสระได้เลยหรอ?"
"นี่มันทักษะเข็มอะไรกัน? เก่งเกินไปแล้ว?"
ศิษย์หลายคนอุทานออกมา
คนของอาวุโสสองมองเซียวหงด้วยท่าทางยั่วยุ
พวกเขาเชื่อว่าแม้ว่าเซียวหงจะเก่ง แต่ก็คงไม่มีวิธีการเช่นนี้
มันคือการแข่งขันแบบชนะขาดลอย!
อย่างไรก็ตามเซียวหงไม่ได้สะทกสะท้านใดๆ เขาเข้าไปตรวจสอบ
หยานเคอเอ๋อมองเขาและรู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย
เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับเซียวหงมาบ้าง แต่ไม่เคยเจอ แต่ทำไมถึงมีความรู้สึกเช่นนี้?
ใบหน้าของเธอแสดงความสับสน
"ผมเอง"
ในเวลานี้ เซียวหงพูดเบาๆ ออกมาประโยคหนึ่ง
"คุณคือ...หมอเทวดาหลิน?"
หยานเคอเอ๋อจ้องด้วยดวงตาของเธอพร้อมกับใบหน้าที่เหลือเชื่อ
ใบหน้านี้ทำไมไม่เหมือนกับหมอเทวดาหลินเลย
แต่เธอเชื่อว่านี่คือหมอเทวดาหลินอย่างแน่นอน!
ความรู้สึกนี้ช่างคุ้นเคยอย่างมาก
หากเป็นคนที่ไม่เคยพบหน้ากัน เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้
แต่หมอเทวดาหลินทำได้ยังไง?
นี่เหมือนการเปลี่ยนใบหน้าของคน
การแต่งหน้าหรอ?
ไม่ใช่หรอกมั้ง?
หยานเคอเอ๋อเคยเห็นทักษะการพรางหน้ามาแล้ว แต่มีทักษะของใครที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้
"อย่าขาดสติ" เซียวหง...คือหลินหยางที่พูดเบา
"โอ้ะ...โอเค โอเค..." หยานเคอเอ๋อพยักหน้า
หลินหยางตรวจสอบและยืนขึ้น
"เป็นยังไง? ศิษย์พี่ รักษาได้ไหม?" ด้านเสวียหูอดไม่ได้ที่จะถาม
"รักษาได้" หลินหยางพูด
"รักษาหน่ะใครก็รักษาได้ แต่ต้องดูว่าจะรักษายังไง ใช้กี่เข็ม ฟื้นฟูยังไงพวกเราแข่งทักษะเข็มกัน ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเราจำเป็นต้องแยกแยะกระบวนการและผลของการฝังเข็ม ไม่ใช่ผลลัพธ์ง่ายๆ คุณว่ายังไง ศิษย์น้องเซียว?" เฉียวจ้านเป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม
"ใช่ ถ้าเป็นแค่การรักษาทางการแพทย์ ใครก็สามารถรักษาบาดแผลเช่นนี้ได้ แต่ใครที่สามารถรักษาได้อย่างรวดเร็วและทั่วถึงคือสิ่งที่เราต้องเปรียบเทียบ!"
หลินหยางมองไปทางเฉียวจ้านเป่ย พูดอย่างเฉยเมย: "พวกเราอย่าเสียเวลาเลย ใครจะลงมือก่อน?"
"เดิมทีผมอยากให้คุณลงมือก่อน แต่เห็นอาวุโสห้าอยู่ที่นี่ผมอยากจะเห็นหน้าชราๆ ของเขา ดังนั้นผมขอไปก่อน หวังว่าอีกสักพักจะได้เห็นทักษะฝีมือการฝังเข็มของคุณ อย่าถอยเสียก่อนหล่ะ"
เฉียวจ้านเป่ยยิ้มและเดินเข้าไป หยิบเข็มเงินออกมา แก้ผ้าพันแผล และวางเข็มลงบนฝ่ามืออันน่ากลัวของหยานเคอเอ๋อ
หยานเคอเอ๋อไม่ต่อต้านใดๆ
เธอเชื่อในความสามารถของหลินหยาง ไม่ยากที่จะเอาชนะเฉียวจ้านเป่ย
อย่างไรก็ตาม เธอก็แปลกใจมากเชนกันว่าทำไมหลินหยางถึงไปแข่งขันกับเฉียวจ้านเป่ยได้?
เขาเข้ามาในหมู่บ้านราชาสมุนไพรเพื่อทำอะไรกันแน่?
เฉียวจ้านเป่ยดูเหมือนจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมดนี้ใช่ไหม?
หยานเคอเอ๋อดูสับสน แต่ไม่กล้าแสดงออก
จิ!
เข็มเงินทิ่มลงไป
ร่างของหยานเคอเอ๋อสั่นไหว ปากเล็กๆ ของเธอส่งเสียงหอบเล็กน้อย
แม้ว่าเข็มเงินจะเล็กมาก แต่ในเวลานี้ กระดูกและกล้ามเนื้อของเธอก็หักอย่างสมบูรณ์ เพียงแค่สัมผัสเพียงเล็กน้อยก็ทำให้เกิดความเจ็บปวดที่บีบคั้นหัวใจ
อย่างไรก็ตาม เฉียวจ้านเป่ยก็คือเฉียวจ้านเป่ย
ในฐานะศิษย์ชั้นสูงของอาวุโสสอง ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ควรถูกมองข้าม
เห็นว่าเขาใช้โอกาสนี้และลงเข็มทั้งสามลงไป
หลังจากเข็มที่สาม ความเจ็บปวดบนฝ่ามือของหยานเคอเอ๋อก็ลดลงและมีความอบอุ่นเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...