"ฮือฮือฮือ ฮือฮือฮือ…"
ในตอนนั้นเอง มีเสียงร้องไห้และเสียงร้องคร่ำครวญของคนดังขึ้นจากด้านข้าง
หลินหยางรู้สึกอึ้ง รีบหันไปมอง
กลับพบคนจำนวนมากถูกล่ามด้วยโซ่ตรวนเสื้อผ้าฉีกขาดเดินเข้ามา
บนใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล บางคนถึงขั้นแขนหักขาหักน่าเวทนามาก
"เดิน! รีบเดินเดี๋ยวนี้!"
ลูกศิษย์ของหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่อยู่ด้านหลังถือแส้ คอยฟาดใส่คนพวกนั้นเป็นครั้งคราว
ทุกคนเดินมาถึงกลางสนามพร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญ
หลังจากนั้นมีอาวุโสเข้ามาแยกคนพวกนี้ออกจากกัน จะมีคนคุกเข่าลงที่ด้านข้างของยาสมุนไพรที่นำมากองไว้ก่อนหน้านี้ทุกกอง
"ตัวแปรยา?"
สีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไปทันที เขาเข้าใจแล้ว
คนพวกนี้…ถูกหมู่บ้านราชาสมุนไพรนำมาใช้เป็นตัวแปรของยา!
เดรัจฉาน!
สัตว์เดรัจฉานทั้งนั้น!
แววตาของหลินหยางแดงก่ำ เปลวไฟแห่งความโกรธกำลังลุกโชน!
นี่คือหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่ขึ้นชื่อว่าทำคุณประโยชน์ให้กับโลกทั้งใบเหรอ?
นี่ยังเป็นแพทย์ผู้กอบกู้สิ่งมีชีวิตทุกสรรพสิ่งเหรอ?
คนพวกนี้มันยมทูตต่างหาก!
พวกเศษสวะที่สู้ไม่ได้แม้กระทั่งสัตว์เดรัจฉาน!
หลินหยางกําหมัดแน่น หน้าอกแทบจะระเบิดอยู่แล้ว
คนพวกนี้ กำลังดูหมิ่นวิชาแพทย์!
"ศิษย์พี่เซียว ทำไมคุณมาเช้าจัง?"
ในตอนนั้นเอง มีเสียงพูดอารมณ์ดีดังขึ้นจากด้านข้าง
หลินหยางหันไปมอง พบว่าเป็นเสวียหู ศิษย์พี่ฟางและคนอื่นเดินเข้ามา
เห็นสีหน้าของหลินหยางดูไม่ปกติ เสวียหูรู้สึกอึ้งเล็กน้อย "ศิษย์พี่เซียว คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?"
"ไม่เป็นไร"
หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
"ศิษย์น้องเซียว วันนี้เป็นวันดีของคุณ คุณต้องยิ้มเข้าไว้" ศิษย์พี่ฟางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด
"ใช่แล้ว ศิษย์น้องเซียว ต่อไปคุณเจริญก้าวหน้าแล้วอย่าลืมพวกเราทุกคนล่ะ!"
"ศิษย์น้องเซียว ต่อไปต้องฝากตัวด้วย"
ทุกคนรุมล้อมเข้ามาพูดอย่างยิ้มแย้ม
เขารู้ว่า‘เซียวหง’กำลังจะถูกหัวหน้าหมู่บ้านส่งตัวไปให้เบื้องบนคนนั้นปลูกฝัง ยิ่งไปกว่านั้นภายในหมู่บ้านได้ตัดสินใจแล้ว ต้องปลูกฝังเซียวหงอย่างเต็มที่
นั่นหมายความว่าเซียวหงจะได้รับทรัพยากรที่ดีที่สุดของหมู่บ้านราชาสมุนไพร
อนาคตไร้ขีดจำกัด
คนเหล่านี้จะไม่ประจบประแจงเขาได้อย่างไร?
"เซียวหง ได้ยินมาว่าวันนี้เบื้องบนจะเปิดกระดูกให้คุณ! คุณต้องให้ความร่วมมือกับเบื้องบนอย่างเต็มที่! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะกลายเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของหมู่บ้านราชาสมุนไพร!"
ในตอนนั้นเอง มีเสียงหัวเราะที่อารมณ์ดีดังขึ้นจากด้านข้าง
เห็นเพียงอาวุโสห้าฉางเหมี่ยวเดินเข้ามา
สีหน้าของเขาเปล่งปลั่ง ดูอารมณ์ดีมาก
ตั้งแต่‘เซียวหง’คนนี้กลายเป็นอัจฉริยะ สถานะของเขาในหมู่บ้านสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดด!
อย่างไรก็ตาม เซียวหงเป็นลูกศิษย์ของเขา ในอนาคตถ้าหากเซียวหงบรรลุกลายเป็นเซียน เขาเองก็จะพลอยได้รับบารมีไปด้วยไม่ใช่หรือ?
"เปิดกระดูก? หมายความว่ายังไง?" หลินหยางหันไปถาม
"แม้แต่เรื่องนี้คุณก็ไม่รู้เหรอ? เปิดกระดูกกล้องคือการชำระล้างไขกระดูก เปิดผนึกเส้นเลือดและกระดูก! เมื่อไหร่ที่เส้นเลือดและกระดูกถูกเปิดผนึก ร่างกายของคุณก็จะไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปสามารถเทียบ ถึงขั้นสามารถถูกเรียกว่าร่างเซียน!" ฉางเหมี่ยวพูดด้วยสีหน้าที่อิจฉา "เล่ากันว่าร่างกายที่ได้รับการเปิดกระดูก มีเพียงเบื้องบนและหัวหน้าหมู่บ้านเท่านั้นที่มีครอบครอง คุณสามารถกลายเป็นคนที่สาม ไม่รู้ว่าทำให้ผู้คนมากน้อยเท่าไหร่ที่อิจฉา!"
"จริงเหรอ?" หลินหยางขมวดคิ้ว "แล้วการเปิดกระดูก…ควรเปิดยังไง?"
เขาเริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเท่าไหร่
เปิดกระดูกไม่ใช่เรื่องง่ายแน่นอน…
"วิธีการโดยละเอียดของการเปิดกระดูกผมไม่รู้ เทคนิคการเปิดกระดูกเป็นเรื่องที่ค่อนข้างซับซ้อน สมุนไพรที่กองอยู่ทางโน้นเตรียมไว้เพื่อสำหรับคุณ! สมุนไพรทุกชนิดที่วางอยู่ตรงนั้น ล้วนแต่เป็นสมุนไพรที่หมู่บ้านราชาสมุนไพรใช้คนและทรัพยากรจำนวนมากเพื่อตามหามา! ทุกชนิดล้วนแต่เป็นของล้ำค่า!" ฉางเหมี่ยวชี้ไปทางโต๊ะที่อยู่ฝั่งซ้ายมือ เขายิ้มแล้วพูด
บนโต๊ะทุกตัวถูกกองเต็มไปด้วยสมุนไพรล้ำค่า
หลินหยางสามารถมองออก สมุนไพรทุกชนิดล้วนแต่เป็นของหายากทั้งนั้น
ทว่าข้างโต๊ะเหล่านี้ ยังมีคนอีกหลายคนที่คุกเข่าอยู่ตรงนั้น
พวกเขาถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวน กำลังร้องไห้และส่งเสียงคร่ำครวญ
หลินหยางมองคนพวกนี้ พูดเสียงเบา "คนพวกนี้มีไว้ทำอะไร?"
"พวกเขา…ก็ต้องเป็นตัวแปรของยาอยู่แล้ว" ฉางเหมี่ยวยิ้มแล้วพูด
"ใช้มนุษย์เป็นตัวแปร?" หลินหยางหันไปถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "แบบนี้มันเหมาะสมเหรอ?"
ฉางเหมี่ยวได้ยินคำพูดประโยคนี้ งงเป็นไก่ตาแตกทันที "เซียวหง คุณอยู่หมู่บ้านนี้มาก็หลายปีแล้ว หรือเมื่อก่อนคุณไม่เคยเห็นการใช้คนเป็นเป็นตัวแปร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...