สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1031

"ผมไม่ได้ต้องการสู้กับคุณ แต่ถ้าหากคุณบีบคั้นกันแบบนี้ งั้นก็โทษผมไม่ได้!"

หลินหยางพ่นลมออกจากจมูกอย่างเย็นชา เขาคว้ากำปั้นของฉงจี้เทียนแล้วออกแรงเหวี่ยงอย่างกะทันหัน

ฟิ้ว!

ร่างกายของฉงจี้เทียนลอยกระเด็นออกไปกระแทกใส่ลูกศิษย์ที่อยู่ด้านข้างจนล้มระเนระนาด…

"ดีมาก!"

"สุดยอดเลย! ศิษย์พี่เซียว!"

"สู้เขา ทำให้เขาได้รู้จักความร้ายกาจของคุณ!"

เสวียหูและคนอื่นเห็นหลินหยางสามารถแก้ทางการจู่โจมของฉงจี้เทียนได้อย่างง่ายดาย รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที แต่ละคนตะโกนด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

"บัดซบ!"

ฉงจี้เทียนตะคอกเสียงดัง พุ่งเข้าไปหาหลินหยางโดยไม่คิดจะยอมแพ้อีกครั้ง

หลินหยางส่งเสียงฮึ่ม เริ่มรู้สึกไม่สบอารมณ์ การลงมือก็ไม่มีการปราณีอีก ชกหมัดไปที่ท้องของฉงจี้เทียนอย่างแรง

"อ๊าก!"

ท้องของฉงจี้เทียนหดเกร็ง สีหน้าบิดเบี้ยว

เห็นได้ชัดว่าพละกำลังของหมัดนี้ไม่ธรรมดา

แต่สภาพร่างกายของฉงจี้เทียนเคยถูกปรับเปลี่ยนด้วยสมุนไพร แข็งแกร่งจนน่าตกใจ แม้ได้รับความเจ็บปวดที่รุนแรง แต่การเคลื่อนไหวของเขากลับไม่ได้รับผลกระทบ พลิกมือเหวี่ยงไปทางหลินหยาง

หลินหยางตาไวมือเร็ว รีบยกแขนอีกข้างขึ้นมาต้านทาน

ปัง!

เสียงที่น่าอึดอัดใจดังขึ้น

เท้าของหลินหยางไถลออกไปไกลหลายเมตร

ต้องยอมรับว่าพละกำลังของฉงจี้เทียนเยอะจนน่าตกใจ

"อา! !"

เขาส่งเสียงคำราม พุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยางต่อ

หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย

ถ้าหากฝืนปะทะกับฉงจี้เทียนจนสูญเสียพละกำลังจำนวนมาก มีแต่จะทำให้ส่งผลกระทบต่อแผนการของเขา ดังนั้นจึงตัดสินใจใช้เข็มเงิน

หลังจากครุ่นคิด ตรงปลายนิ้วของเขาเป็นประกายทันที

ฟิ้วฟิ้วฟิ้ว…

นี่เข็มเงินจำนวนมากบินเข้าไปหาร่างกายของฉงจี้เทียน

ฉงจี้เทียนยังคงไม่ยอมหยุด พุ่งเข้าไปหาหลินหยางเหมือนกับวัวคลั่ง

เขาต้องการเอาชนะโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น…

หลินหยางหลบไปด้านข้าง

โครม!

สมุนไพรกองหนึ่งถูกฉงจี้เทียนชกจนระเบิดกระจัดกระจายไปทั่ว

พวกคนที่คุกเข่าอยู่ข้างกองสมุนไพรตกใจจนรีบหนีเอาชีวิตรอด

"เหลวไหลเกินไปแล้ว!"

อาวุโสบางคนทนดูไม่ได้ ตะคอกเสียงดัง "เร็ว รีบเข้าไปหยุดฉงจี้เทียน!"

"ครับอาวุโส!"

มีลูกศิษย์ชั้นยอดพุ่งเข้าไปปิดล้อมฉงจี้เทียนทันที

"ใครขวางตาย!"

ฉงจี้เทียนส่งเสียงคำรามดังลั่น เหวี่ยงหมัดทั้งคู่ออกไปอย่างบ้าคลั่ง

ปัง!

ปัง!

ปัง…

ทุกครั้งที่ชกหมัดออกไปจะมีคนล้มลงบนพื้นหนึ่งคน เขาในตอนนี้ราวกับเทพแห่งสงคราม

"บัดซบ! ไป! ไปจัดการเขา!"

พวกอาวุโสที่อยู่ด้านข้างตะโกนเสียงดัง

ยิ่งอยู่ก็ยิ่งมีคนพุ่งเข้าไปมากขึ้น หรือแม้กระทั่งอาวุโสบางคนก็พุ่งเข้าไปเช่นกัน

หลินหยางถอนหายใจอย่างโล่งอก ยืนดูอยู่ด้านข้าง

ทำพิธีบวงสรวงยาเต็มไปด้วยความโกลาหล

ทว่าสู้ไปสู้มา หลินหยางรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างกะทันหัน

ฉงจี้เทียนในตอนนี้เหมือนกำลังพยายามเป็นศัตรูกับผู้คนที่อยู่โดยรอบ ความสนใจของเขาไม่ได้พุ่งเป้ามาที่หลินหยางอีกแล้ว

ราวกับเขาลืมคนที่ชื่อเซียวหงไปแล้ว ลืมไปแล้วว่าทำไมตนเองถึงลงมือ

เหมือนกันที่เขาก้าวออกมา เพื่อจงใจสร้างความโกลาหล

เกิดอะไรขึ้น?

แววตาของหลินหยางหวั่นไหว ครุ่นคิดหาเหตุผล

จนกระทั่งในตอนนั้นเอง เขาสัมผัสถึงอะไรบางอย่าง รีบหันไปมองทางด้านซ้ายของตนเอง

พบว่าเดิมทีเคยมีคุกเข่าอยู่ตรงนั้นเจ็ดแปดคนหายไปหมดแล้ว

"หืม?"

หลินหยางรู้สึกอึ้ง รีบหันไปมองทางเชลยคนอื่น