สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1036

"บังอาจ!"

หยานซานไคที่อยู่ด้านล่างทนดูไม่ได้ รีบตะคอกเสียงดังทันที "เซียวหง! คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ถึงขั้นกล้ามาชี้มือชี้ไม้สั่งท่านผู้นำ? คุณกำลังรนหาที่ตายเหรอ? ใครก็ได้!"

"ครับ!"

"ไปลากตัวไอ้คนทรยศคนนี้ลงมา!"

"ครับ!"

ผู้แข็งแกร่งทั้งสองฝั่งพุ่งไปทางแท่นหยก

"หยุดเดี๋ยวนี้!" ในตอนนั้นเอง ท่านผู้นำตะคอก

ฝีเท้าของทุกคนหยุดชะงัก

"ท่านผู้นำ!"

หยานไคซานตะคอก

แต่ทันทีที่สิ้นเสียง หยานซานไคกลับไม่กล้าพูดอะไรอีกอย่างกะทันหัน

ร่างกายของเขายืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม

และยังมีอีกหลายคนในเหตุการณ์ที่เหมือนเขา

ไม่ว่าเป็นคนของหน่วยอารักขา สมาชิกอาวุโสในหมู่บ้าน ลูกศิษย์และอาวุโส หรือแม้กระทั่งโชหมิ่ง ฉงจี้เทียนและคนอื่น

ทุกคนในตอนนี้ก็มองตาครั้งเช่นกัน

เพราะ

ลูกศิษย์‘เซียวหง’ที่ยืนอยู่บนแท่นหยก หยิบเข็มเงินออกมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แทงตรงไปที่จุดตายบนหน้าอกของท่านผู้นำอย่างแม่นยำ

เข็มเงินจมเข้าไปจนมิด

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเวลาเพียงชั่วพริบตา

ไม่มีใครคาดคิด

"ท่านผู้นำ!"

"แย่แล้ว! คนทรยศคนนี้วางแผนทำร้ายท่านผู้นำ! !"

"ไอ้ทรพี! กล้าเหรอ?"

"รีบไสหัวลงมาเดี๋ยวนี้!"

คนของหมู่บ้านราชาสมุนไพรตั้งสติได้ รีบหันไปตะโกนใส่ทางนั้นพร้อมกันทันที

แต่ทันทีที่พวกเขาเพิ่งเข้าใกล้ เข็มเงินจำนวนมากพุ่งออกมาจากทางหลินหยาง ขวางทางพวกเขาไว้ทั้งหมด

ทุกคนเคยได้เห็นฝีมือของหลินหยางแล้ว ทันทีที่เห็นเข็มเงินปักลงพื้นตรงหน้า ตั้งแต่ผู้นำจนถึงผู้ตาม ไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้าอีก

"น่าสนใจ!"

ท่านผู้นำมองหลินหยางด้วยสายตาที่เรียบเฉย เอ่ยปากพูด "ดูเหมือนความทะเยอทะยานของคุณสูงไม่น้อย คุณต้องการฆ่าผม ขึ้นเป็นท่านผู้นำคนใหม่ของหมู่บ้านราชาสมุนไพรเหรอ?"

"ผมไม่สนใจหมู่บ้านราชาสมุนไพร"

"ที่โชหมิ่งและฉงจี้เทียนทรยศ เป็นเพราะถูกคุณบงการใช่หรือเปล่า?"

"ไม่ใช่!"

"ช่างเถอะ! ถามเรื่องพวกนี้มันน่าเบื่อ! ในเมื่อคุณเลือกที่จะเป็นศัตรูกับผม งั้นผมก็ไม่จำเป็นต้องปราณี เพียงแต่น่าเสียดาย ผมอยากปลูกฝังคุณด้วยตัวเอง น่าเสียดายแล้ว!"

พูดจบ ท่านผู้นำเบิกตาอย่างกะทันหัน

หลินหยางรับรู้อะไรบางอย่าง รีบหยิบเข็มเงินออกมาแทงไปทางจุดตายอีกจุดของท่านผู้นำ

ฟู่! !

มีพลังปราณที่น่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งระเบิดออกมาจากร่างกายของท่านผู้นำอย่างกะทันหัน

ลมหายใจของหลินหยางสั่นสะท้าน ต้านทานไม่ไหว ร่างกายกระเด็นออกไปกระแทกใส่พื้นอย่างแรง

หลินหยางพลิกตัวลุกขึ้น มองท่านผู้นำด้วยความเหลือเชื่อ

"ชีพจรจุดตายของคุณถูกเข็ม และยังเป็นเข็มที่อาบยาพิษ ทำไมถึงไม่เป็นอะไร?"

"คุณยังไม่รู้จักความร้ายกาจของผม! อย่างคุณเป็นได้แค่อะไร? ชีพจรจุดตายในร่างกายของผมย้ายตำแหน่งนานแล้ว ที่คุณแทงโดนเมื่อกี้ไม่ใช่จุดตายของผม" ท่านผู้นำพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"อะไรนะ?"

หลินหยางรู้สึกตกใจ "ชีพจรจุดตายสามารถย้ายตำแหน่ง?"

"คนไม่รู้ยังไงก็เป็นคนไม่รู้! ยังมีเรื่องอีกมากมายที่คุณไม่รู้! ตอนนี้ ผมจัดให้คุณได้เปิดหูเปิดตาหน่อยก็แล้วกัน!"

ท่านผู้นำพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบ ยกแขนขึ้นอย่างกะทันหัน ดีดเข็มที่เป็นประกายสีทองออกจากนิ้วมือ

ฟิ้ว!

เข็มทองพุ่งเข้าไปหากลางหว่างคิ้วของหลินหยางโดยตรง

สีหน้าของหลินหยางเคร่งขรึม รีบเอียงตัวหลบไปด้านข้าง

แม้เข็มทองเร็วมาก แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของหลินหยางไม่ช้า

เพียงแต่…ทันทีที่หลินหยางเพิ่งหลบเข็มเงินพ้น มันบินวนกลับมาจากด้านหลังของหลินหยาง พุ่งตรงมาทางแผ่นหลังของหลินหยางโดยตรง

"อะไรกัน?"

รูม่านตาของหลินหยางหดเล็กลง! รีบหลบอีกครั้ง

ทว่าเข็มทองเหมือนมีชีวิต ไล่จู่โจมเขาอย่างบ้าคลั่งไม่คิดจะละเว้น

สถานการณ์ของหลินหยางน่าสังเวชจนยากอธิบายด้วยคำพูด

"กระฉับกระเฉงใช้ได้ แล้วถ้าเป็นแบบนี้ล่ะ?"

ท่านผู้นำพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย ยกแขนขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้ มีเข็มสีทองนับร้อยเล่มบินออกจากมือของเขา พุ่งไปทางหลินหยาง

วินาทีนี้ หลินหยางเหมือนกับกำลังเผชิญหน้านักรบสวรรค์นับร้อย

เข็มทองพุ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง หลินหยางหลบซ้ายหลบขวาอย่างรวดเร็ว

ผู้คนที่อยู่โดยรอบสามารถมองเห็นเพียงเขาถูกเข็มสีทองพวกนี้ถูกปกคลุมไว้ด้านใน แทบจะไม่สามารถหนีไปไหนแล้ว

"มีฝีมือแค่นี้ คิดจะทำร้ายท่านผู้นำ? น่าขำ!" หยานซานไคยิ้มอย่างเย็นชา