สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1048

"ออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น" หลินหยางพูดกับคนด้านข้างเสียงเบา

คนคนนี้คือคนที่ไปรับเขาที่ตำบลแห่งนั้น หลังจากหลินหยางกลับมายังไม่ได้โทรหาหม่าไห่

"ครับ คุณหลิน" คนคนนั้นพยักหน้าแล้วรีบวิ่งออกไป

ผ่านไปสักพักเดินกลับมาใหม่

"คุณหลิน คนที่อยู่ด้านนอกบอกว่าสถานที่แห่งนี้เป็นของเขา สั่งให้พวกเรารีบไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะโยนพวกเราออกไป!"

"อะไรนะ?"

หลินหยางรู้สึกอึ้ง "พวกเขาเป็นคนขอสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีหรือเปล่า?"

"ดูแล้วไม่เหมือน"

หลินหยางครุ่นคิดสักพัก หันหน้าไปพูด "คุณออกไปรับมือก่อน"

"ครับ"

คนคนนั้นเดินออกไป

หลินหยางปกปิดใบหน้าของตนเอง กลับมาเป็นหลินหยางคนเดิม

เขาไม่ต้องการเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของหมอเทวดาหลินให้คนอื่นรู้ เขาอยากรู้ว่าปัจจุบันมีคนมากน้อยเท่าไหร่ที่จ้องจะเล่นงานหยางหัว ถ้าหากปล่อยให้ศัตรูพวกนั้นรู้ว่าหมอเทวดาหลินยังไม่ตาย พวกเขาต้องหยุดการลงมือแน่นอน หลินหยางก็ไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าตกลงมีกองกำลังที่เป็นภัยคุกคามต่อเขามากน้อยเท่าไหร่

ตอนที่เดินออกไป ด้านนอกกำลังเกิดความวุ่นวาย

"ใครอนุญาตให้พวกคุณเข้ามาที่นี่? รู้หรือเปล่าว่าที่นี่คือที่ไหน? รีบไปเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งตำรวจมาจับพวกคุณ!" ด้านนอกมีชายหัวล้านคนหนึ่งพูดเสียงดัง ท่าทางของเขาดุร้ายมาก

คนของหลินหยางเริ่มรับมือไม่ไหว

หลินหยางก้าวออกไปกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันทีที่เห็นชายหัวล้านเขาอุทานออกมาโดยตรง "ซูกัง?"

"หืม? หลินหยาง?" ซูกังอึ้ง หลังจากที่เห็นว่าเป็นหลินหยางก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

หลินหยางคิดไม่ถึงว่าจะได้พบกับลูกชายของลุงสองที่นี่

ตอนนี้บนร่างกายของซูกังไม่หลงเหลือกลิ่นอายของหนอนหนังสือเหมือนก่อนหน้านี้ ในทางกลับกันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของอันธพาล

หลินหยางรู้ เขาติดคุกมาระยะหนึ่ง

และที่เขาต้องเข้าไปอยู่ในนั้นก็เป็นเพราะหลินหยาง

"ไอ้คนไร้ประโยชน์มาทำอะไรที่นี่?" ซูกังรู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาทันที มุมปากกระตุกขึ้นยิ้มแล้วพูด

โลกมันช่างกลมอะไรแบบนี้!

"ซูกัง ที่นี่คือพื้นที่ของหยางหัว! กลายเป็นของคุณไปตั้งแต่เมื่อไหร่?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"หยางหัว? หยางหัวจบแล้ว! คุณเพิ่งกลับมาจากเขาหรือยังไง? ทำไมถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกภายนอกเลยสักนิด?" ซูกังยิ้มอย่างเย็นชา

"อะไรนะ?" หลินหยางรู้สึกอึ้ง งงเป็นไก่ตาแตก

"คนแซ่หลิน! ที่คุณทำตัวอวดดีมากขนาดนี้ก็เป็นเพราะหมอเทวดาหลินชอบภรรยาของคุณไม่ใช่เหรอ! หลังจากนั้นอาศัยบารมีของหมอเทวดาหลินมาข่มขู่พวกเรา? ตอนนี้ภรรยาของคุณนอนไม่ได้สติ เหลือแค่ครึ่งชีวิตแล้ว หมอเทวดาหลินก็ตาย หยางหัวจบแล้ว! ผมก็อยากรู้เหมือนกันคราวนี้คุณจะไปพึ่งพาใครอีก!"

ซูกังหรี่ตาลงจ้องเขา "เรื่องของสูตรยาก่อนหน้านี้คุณส่งผมเข้าไปอยู่ในนั้น วันนี้สวรรค์มีตาให้ผมได้พบกับคุณที่นี่! เหอะเหอะ จะโทษผมไร้น้ำใจไม่ได้เด็ดขาด วันนี้ผมต้องระบายความคับแค้นใจให้สะใจ!"

พูดจบ ซูกังโบกมือ "พวกเราทุกคนลุย หักแขนหักขาของคนคนนี้!"

"ได้!"

ชายฉกรรจ์ที่อยู่ด้านหลังของซูกังเตรียมตัวลงมือทันที!

"ซูกัง ผมขอแนะนำให้คุณอย่าทำอะไรส่งเดช!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"อย่ามาพูดไร้สาระกับผม! คุณบุกรุกถิ่นของพวกเราก็เท่ากับบุกรุกสถานที่ส่วนบุคคล ผมจะทำอะไรคุณแล้วมันยังไง?"

ชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นไม่สนใจอะไรมาก พวกเขาลงมือโดยตรง

แต่คนพวกนี้จะเอาอะไรไปสู้กับหลินหยาง?

เห็นเพียงหลินหยางเหวี่ยงแขนออกไปฟาดใส่บนร่างกายของชายฉกรรจ์พวกนี้

ผ่านไปครู่เดียว ชายฉกรรจ์พวกนี้ล้มลงไปนอนกองอยู่กับพื้นพร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญ