"อิทธิพลของหมู่บ้านราชาสมุนไพรเป็นยังไง ผมคิดว่าทุกคนก็น่าจะได้เห็นกันผ่านรายการถ่ายทอดสดแล้วมั้ง? แม้กระทั่งหมอเทวดาหลินก็ยังรับมือไม่ไหว หยางหัวก็โดนอีกฝ่ายเล่นงานอย่างต่อเนื่องจนอยู่ในสภาพสะบักสะบอม พวกเขาเป็นบุคคลระดับอิทธิพลล้นฟ้า จางชิงหยู่! คุณบอกว่าผมล่วงเกินหมู่บ้านราชาสมุนไพร งั้นผมขอถามคุณหน่อย ผมร้ายกาจกว่าหมอเทวดาหลินเหรอ? แม้กระทั่งหมอเทวดาหลินก็ยังหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แต่ผมกลับสามารถยืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างปลอดภัย! ความหมายของคุณคือหมอเทวดาหลินสู้ผมไม่ได้?"
คำพูดประโยคนี้ทำให้เสียงร้องไห้ของจางชิงหยู่หยุดชะงัก พูดอะไรไม่ออกทันที
"นอกจากนี้! คุณตา ผมอยากถามคุณหน่อย สถานการณ์ของเสี่ยวเหยียนในตอนนี้เป็นยังไง?" หลินหยางหันไปถามผู้เฒ่าจาง
"ถูกพิษที่แปลกประหลาด! ฉันเชิญแพทย์ที่มีชื่อเสียงของมณฑลกวงหลิวมาตรวจดูแล้ว คนของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีก็เคยส่งรายงานมาให้ และยังส่งคนมาช่วยดูแล! ตอนนี้ยังไม่สามารถถอนพิษตัวนี้ได้ชั่วคราว!" ผู้เฒ่าจางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"แล้วมีคนเคยบอกพวกคุณหรือเปล่า เสี่ยวเหยียนถูกพิษได้ยังไง?" หลินหยางถามต่อ
คำพูดประโยคนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกอึ้ง
หันไปมองหน้ากัน
ชายชราเองก็ขมวดคิ้ว
"ก็คุณเป็นคนทำไม่ใช่เหรอ!" มีคนของตระกูลจางพูด
"อยู่ดีๆผมจะทำร้ายเสี่ยวเหยียนทำไม?" หลินหยางถามกลับ
"เรื่องนี้…ผมจะรู้ได้ยังไง?" คนคนนั้นพูด
"ผมคิดว่าประเด็นที่เสี่ยวเหยียนถูกพิษได้ยังไง ให้จางชิงหยู่เป็นคนตอบคำถามดีกว่า!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
จางชิงหยู่ได้ยินแล้วหน้าถอดสีทันที
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง หันไปมองทางจางชิงหยู่พร้อมกัน
"แกพูดเหลวไหลอะไร? เรื่องนี้…ฉัน…ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?" จางชิงหยู่เริ่มพูดลิ้นพันกัน
"คุณจะรู้ได้ยังไง? คุณเป็นคนมอบยาพิษให้เสี่ยวเหยียนเองกับมือไม่ใช่เหรอ?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"อะไรนะ?"
ทุกคนตกตะลึง
"ชิงหยู่! นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?"
ผู้เฒ่าจางกระโดดลุกขึ้นอย่างกะทันหัน จ้องจางชิงหยู่ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
"พ่อ…ฉัน…ฉัน…" ท่าทางของจางชิงหยู่เหมือนร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา ไม่รู้ควรจะอธิบายยังไงแล้ว
"หรือว่าเรื่องนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ? ทางที่ดีพูดมาตามตรง! ไม่อย่างนั้นฉันไม่ให้อภัยเธอแน่!"
ผู้เฒ่าจางตะคอกด้วยความโกรธ
"พ่อ เรื่องมันไม่ใช่แบบที่พ่อคิด เสี่ยวเหยียนเป็นลูกสาวของหนู หนูจะทำร้ายเสี่ยวเหยียนได้ยังไง? ส่วนยาพิษ…ยาพิษ…ฉัน…ฉันแค่…" จางชิงหยู่พูดอ้ำอึ้ง แต่กลับไม่รู้ควรจพูดยังไง
ผู้คนโดยรอบเห็น เข้าใจได้ในทันที
เกรงว่าเรื่องนี้…มีลับลมคมใน
บางทีมันอาจจะจริงอย่างที่หลินหยางพูด
"เธอ…" ผู้เฒ่าจางโมโหจนแทบกระอักเลือด
"หัวหน้าตระกูล แย่แล้ว!"
ในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนด้วยความร้อนใจดังขึ้น
คนของตระกูลจางหันไปมองพร้อมกัน
กลับเห็นบอดี้การ์ดที่ควรเฝ้าอยู่หน้าประตูใหญ่พุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัน ส่วนด้านหลังของเขา มีชายชุดดำอีกกลุ่มหนึ่งเดินตามมา
คนที่เป็นผู้นำก็คือวังเสียวม่านและพี่เล่ย…
"เสียวม่าน? บอสเล่ย?"
จางอ้ายฉีรู้สึกประหลาดใจ
"หลินหยางอยู่ไหน? สั่งให้เขาไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!"
บอสเล่ยตะคอกด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์พร้อมกับเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่
เสียงตะคอกของเขาทำให้ทุกคนในเหตุการณ์ตกใจ
"บอสเล่ย คุณ…" จางหูรีบก้าวออกไปข้างหน้า สีหน้าประจบประแจง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...