สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1085

ไม่มีใครเชื่อคำพูดนี้

คนรอบๆ ไม่เชื่อ

เสี้ยวไคเฟิงเองก็ไม่เชื่อ

เขาคนเดียวจะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้หรอ?

ล้อเล่นรึเปล่า?

หมู่บ้านราชาสมุนไพรเป็นการดำรงอยู่ที่น่ากลัวสำหรับพรรคโบราณเช่นกัน

การทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรของหลินหยางนั้นทำให้คนรู้สึกเกินจริง ตอนนี้เขามาบอกกับคนอื่นอีกว่าเขาจัดการหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้ด้วยตัวคนเดียว

ใครจะรับได้?

"เหอะๆ หมอเทวดาหลิน คุณอยากทำให้พวกเรากลัวงั้นหรอ? คุณคิดว่าพวกเราเป็นเด็กสามขวบหรอ? คิดว่าพวกเราจะเชื่อคำพูดไม่จริงพวกนี้หรอ? ความแข็งแกร่งอย่างคุณไม่เพียงพอที่จะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้ ต้องมีพลังเบื้องหลังของคุณที่ช่วยคุณอย่างแน่นอน! หมอเทวดาหลิน ผมจะให้โอกาสคุณ บอกพลังเบื้องหลังของคุณมา ได้ยินไหม? ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่ให้เกียรติคุณ!" เสี้ยวไคเฟิงตะโกน

อย่างไรก็ตาม...หลินหยางส่ายหน้าอีกครั้ง

"ผมบอกแล้วว่าผมไม่มีพลังเบื้องหลังอะไรทั้งนั้น และเหตุผลที่คุณคิดว่าพลังของผมไม่เพียงพอที่จะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรก็เพราะ...คุณไม่รู้จักผม!"

"คุณพูดอะไร?"

เสี้ยวไคเฟิงขมวดคิ้ว เดินเข้าไปจะทำให้หลินหยางเจ็บปวด

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็เงยหน้าขึ้นมา มือที่อ่อนแอของเขาค่อยๆ กดไปยังจุดต่างๆ บนร่างกายของตัวเอง

"ไม่ดีแล้ว!"

สีหน้าของเสี้ยวไคเฟิงเปลี่ยนไป เขารีบขยับแขนทั้งสองเพื่อต่อยหมัดพิษ

แต่ในครั้งนี้หลินหยางลดลง กำหมัดและต่อยกระแทกหมัดของเสี้ยวไคเฟิง

ปัง!

ทั้งสองหมัดปะทะกัน

หมอกพิษจำนวนมากระเบิดออกมาและพิษจำนวนมากก็กระเด็นออกมา

หลินหยางถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นพิษและพิษเหลวๆ อีกครั้ง แต่เขาไม่ได้ขยับและไม่มีอะไรผิดปกติ

ในทางกลับกัน เสี้ยวไคเฟิงก้าวถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างกายของเขาสั่นเทา

หลังจากยืนนิ่งๆ คนข้างๆ มองเขาอย่างละเอียด พวกเขาก็เห็นว่าแขนของเขาสั่นเล็กน้อย

"หืม?"

คนพรรคโบราณมองเข้าไป

ทุกคนส่งเสียงอุทานออกมา

"หลังจากโดนพิษเข้าไป คุณยังเคลื่อนไหวได้อีกหรอ...หมอเทวดาหลิน คุณนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่ผมไม่คิดว่าคุณจะสามารถแก้พิษของผมได้! ถ้าคุณยังคงต่อสู้กับร่างกายที่เป็นพิษของคุณ พิษเหล่านั้นจะต้องซึมซาบเข้าสู่ร่างกาย อวัยวะภายใน เนื้อ และไขกระดูกของคุณอย่างแน่นอน เมื่อสารพิษได้ซึมซาบเข้าสู่ส่วนลึกของร่างกายคุณจนหมด คุณก็ไม่ต้องทำอะไรและนอนรอความตายเถอะ! ยิ่งคุณต่อสู้ต่อไป คุณก็จะตายเร็วมากเท่านั้น!" เสี้ยวไคเฟิงหัวเราะอย่างเยือกเย็น หรี่ตาและมองหลินหยาง

"พิษหรอ?"

หลินหยางหยุด ยกแขนทั้งสองขึ้น มองไปที่ฝ่ามือและแขนที่มืดมิด และเงียบไป

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหน

"พิษของคุณ...เมื่อเทียบกับพิษของหมู่บ้านราชาสมุนไพรแล้ว ใครร้ายกาจกว่ากัน?" หลินหยางถาม

"เหอะ พิษของหมู่บ้านราชาสมุนไพรมีอะไรดี? พิษทั้งหลายของผมไม่มีแม้แต่ยาแก้พิษ! เหตุผลที่ท่านผู้นำคนนั้นเชิญชวนให้ผมเข้าร่วมหมู่บ้านราชาสมุนไพร ก็เพราะเขาโลภและต้องการพิษชั้นสูงเท่านั้นแหละ!" เสี้ยวไคเฟิงพูดด้วยเสียงหัวเราะ

"งั้นคุณรู้จักพิษของผมไหม?" หลินหยางถามขึ้นมาทันใด

เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น รอยยิ้มของเสี้ยวไคเฟิงก็แข็งทื่อ

"พิษของคุณหรอ? เหอะ ได้สิ ผมเองก็อยากจะลองดูเหมือนกันว่าทักษะพิษของหมอเทวดาหลินเป็นยังไง! ดูว่าทักษพิษของผมจะร้ายกาจหรือของคุณจะร้ายกาจกันแน่!" เสี้ยวไคเฟิงกระแทกเสียง เมื่อพูดจบ เขาก็ทำท่าต่อสู้

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็พูดขึ้นมา: "คุณไม่ใช่ลองไปแล้วหรอ?"

เสี้ยวไคเฟิงผงะ: "คุณหมายความว่าอะไร?"

หลินหยางไม่พูดอะไร กวาดสายตามองบนร่างกายของเสี้ยวไคเฟิง

เสี้ยวไคเฟิงสับสน

จากนั้นเขาก็ตระหนักอะไรได้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเปิดชุดของเขาขึ้น

และพบว่ามีรอยพิษที่หมือนใยแมงมุมปรากฏขึ้นที่หน้าอกของเขา!

รอยพิษเหล่านี้เป็นเหมือนเส้นสีน้ำเงินทั่วหน้าอกเหมือนมือที่ปิดหัวใจ

"อ๊า?"