ชิ่งหรงครุ่นคิด พยักหน้าเงียบ
ชิ่งเหวินเป็นศึกษาจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
อย่ามองว่าเขาอายุน้อย ในแง่ของนิสัยคน เขามองได้ละเอียดกว่าชิ่งหรง
แต่ในเวลานี้ จู่ๆ พ่อบ้านก็หน้าซีดและวิ่งเข้ามา
"อาวุโส เกิดเรื่องแล้ว!"
"เกิดเรื่องอะไร? เกิดเรื่องอะไร?" ชิ่งหรงถาม
พ่อบ้านหยิบโทรศัพท์ออกมา
ชิ่งหรงมองดู ใบหน้าของเขาแข็งทื่อ ลังเลสักพักและแนบหู
"สวัสดี..."
"ประธาน เมื่อกี้คนคนของหยางหัวมาที่บริษัท พวกเขาบอกว่าพวกเขาจะมอบพิธีการกับเรา และหุ้นของหยางหัวส่วนใหญ่ก็เริ่มโอนมาให้เรา เกิดอะไรขึ้น?"
ชิ่งหรงอึ้ง เขานิ่งไปไม่กี่นาทีก็ตะโกน: "ไม่ต้องรับ ไม่ต้องรับ! รีบคืนกลับไป! คืนกลับไป!"
"โอเค! โอเค..."
คนปลายสายตกใจ ตัดสายไป
คนตระกูลชิ่งสับสน
"พ่อ เกิดอะไรขึ้น?" ชิ่งเหวินขมวดคิ้วถาม
แต่ชิ่งหรงไม่สนใจ เขามองไปทางหลินหยาง
"ประธานหลิน! คุณเข้าใจผิดแล้ว ทั้งหมดเป็นความเข้าใจผิด!"
ชิ่งหรงตะโกน
หลังจากรับสาย เขาก็เข้าใจความคิดของหลินหยาง
คนนี้ไม่ได้สนใจใดๆ จริงๆ!
เขาตัดสินใจ
ความมุ่งมั่นของเขาที่จะฆ่ากงซุนต้าหวงมุ่งมั่นยิ่งกว่าใคร!
แต่เมื่อชิ่งหรงพูดจบ หลินหยางก็ขยับอย่างรวดเร็วและยืนข้างๆ ชิ่งเหวินแล้ว มือข้างหนึ่งจับคอของเขาและยกขึ้น
"คุณ..."
ชิ่งเหวินจะพูดบางอย่าง แต่เขายังไม่ทันพูดจบ ไหล่ของเขาก็เกิดความเจ็บปวดที่รุนแรงออกมา
"อ๊า! ! !"
ชิ่งเหวินส่งเสียงร้องออกมา
ลมหายใจของคนรอบๆ สั่น จ้องมอง เห็นแขนข้างหนึ่งของชิ่งเหวินถูกฉีกออกมา
"อาเหวิน!"
ชิ่งหรงตาแดง ตะโกนอย่างเร่งรีบ
กลับเห็นแขนที่ขาดของชิ่งเหวิน เลือดสดๆ ไหลออกมา ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว เกือบจะเป็นลมเพราะความเจ็บปวด
"คุณชาย!"
"ประธานหลิน! คุณทำอะไร?"
"หยุดเดี๋ยวนี้!"
คนอื่นๆ ตะโกน
ชิ่งหรงพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
แต่เมื่อเขาเพิ่งเข้ามาถึง ก็ถูกหลินหยางถีบออกไป
ปัง!
ชิ่งหรงทรุดลงบนพื้น กลิ้งไปหลายรอบและหยุดลง เมื่อคนพยุงขึ้นมาใบหน้าของเขาก็มืดหม่นแล้ว
"อาวุโส!"
"คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"
คนตระกูลชิ่งมีสีหน้าตกใจ
"ปล่อยผม...ประธานหลิน คุณ...ช่วยผมเร็ว! ช่วยผม!" ชิ่งเหวินถูกหลินหยางบีบคอจนแทบจะหายใจไม่ออก เขาดิ้นรนไม่หยุด ปากของเขาส่งเสียงร้องที่เจ็บปวด
"เข้าไป ช่วยคุณชาย!" ในที่สุดพ่อบ้านก็ทนไม่ไหว โบกมือบอกให้ยอดฝีมือตระกูลชิ่งลงมือ
"ไม่ อย่า!" ชิ่งหรงเร่งรีบ
แต่...ไม่ทันแล้ว
"ลงมือหรอ? ด้วยพลังของตระกูลชิ่งอย่างพวกคุณหรอ?"
หลินหยางกระแทกเสียง ยกมือขึ้นแล้วตบไปที่คนที่รีบเข้ามาก่อน
บูม!
หน้าอกของชายคนนั้นถูกหลินหยางชกเข้าไปเต็มแรง เลือดกระเซ็นและเสียชีวิตทันที
หลินหยางไม่ออมแรง เขาก็ตีหัวของคนที่อยู่ข้างๆ เขาด้วยมือเปล่า
ปัง!
"อ๊า!"
คนรอบๆ อุทานด้วยความกลัว แทบจะบ้าคลั่ง
เขาคืออสูรสังหาร!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...