สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1118

แต่ในวินาทีที่เขาเคลื่อนไหว

บูม!

ภาพลวงตาทั้งหมดก็หายไปในทันที

หลังจากนั้นร่างของฮัวซวนก็ปรากฎด้านหน้าของหลินหยาง

ความจริงและเท็จทำให้คนสับสนไม่รู้จบ

เธอชี้นิ้วไปที่หน้าอกของหลินหยาง

นิ้วนั้นนิ่ง ครอบคลุมทุกอย่าง ทำให้ผู้คนได้ลิ้มรสที่รวมพลังของโลกทั้งใบไว้ด้วย!

หัวใจของหลินหยางเต้น แขนของเขาขยับอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือของเขาทับซ้อนกันและแตะนิ้ว

ติ้ง!

เสียงที่คมชัดดังขึ้น

ร่างของหลินหยางแข็งทื่อไปทั้งตัว

ราวกับว่าทุกตารางนิ้วของเนื้อ ทุกตารางนิ้วของกระดูกและเลือดในร่างกายถูกดึงด้วยนิ้วนี้ ไม่สามารถขยับได้

จากนั้น...

ปัง!

พลังที่น่าตกใจปะทุออกมาจากปลายนิ้วนั้น

จุดศูนย์กลางของแรงสั่นสะเทือน

หลินหยางกระเด็นออกไปจากตรงนั้นและชนเข้ากับกำแพงภูเขาที่พังอีกครั้ง

คราวนี้กำแพงภูเขาทั้งหมดสั่นสะเทือนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ภูเขาสั่นสะเทือนและหินก็กระเซ็น ราวกับเกิดแผ่นดินไหวขนาด 9 ริกเตอร์

คนตระกูลจางต่างหวาดกลัว

"ศิษย์พี่! ยอดเยี่ยม!"

ซิงชั่นดีใจใหญ่ ปรบมือและส่งเสียง

ฮัวซวนเก็บนิ้ว มองดูกำแพงภูเขาที่พังทลายอย่างเฉยเมย

ไม่รู้ว่าการระเบิดครั้งนี้จะแรงกว่าการโจมตีสองครั้งก่อนมากแค่ไหน!

หลินหยางเพิ่งกลับมาจากการต่อสู้ครั้งใหญ่ ร่างกายของเขายังไม่ทันหายดี การเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้ของฮัวซวนไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ฮัวซวนเองก็เชื่อว่าการโจมตีนี้ไม่ได้ทำให้หลินหยางตายแต่ก็ทำให้บาดเจ็บหนักเช่นกัน

และก็เป็นเช่นนั้น

เมื่อหลินหยางปีนออกมาจากกองหินด้วยความยากลำบาก รอยแผลก็ปรากฏขึ้นทั่วร่างกาย มีรอยแตกหลายจุดบนใบหน้า ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

ที่ร้ายแรงกว่านั้นคือมือของเขา

นิ้วทั้งหมดของเขาขาดออก

มีรูโปร่งใสในหน้าอกของเขาที่มีเลือดไหลพุ่งออกมา

ไม่รู้ว่าหัวใจได้รับบาดเจ็บไหม

เขายังยืนขึ้นได้

พัฟ...

เขากระอักเลือดออกมาหลายคำ เขาใกล้จะไม่ไหวแล้ว ไม่สามารถสู้ต่อไปได้อีก

"อ๊า?"

คนตระกูลจางอึ้ง

ฮัวซวนมองอย่างเฉยเมย ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

"ความแข็งแกร่งของสำนักหงเหยียนน่ากลัวเช่นนี้...เป็นเสือซ่อนเล็บของประเทศจีนจริงๆ! ในการประเมินของผม คุณน่าจะอยู่ห้าอันดับแรกของรายชื่อผู้ปราดเปรื่อง!"

หลินหยางเช็ดเลือดที่มุมปากด้วยความยากลำบาก จ้องมองอย่างนิ่งเฉย

"หมอเทวดาหลิน คุณแพ้แล้ว!" ฮัวซวนพูดอย่างเรียบเฉย: "ตามสัญญาของพวกเรา ฉันสามารถพาซูเหยียนไปได้!"

"คุณไม่สามารถพาเธอไปไหน!" หลินหยางตะโกน

"ทำไม? หมอเทวดาหลิน คุณจะกลับคำหรอ?" ฮัวซวนเลิกคิ้วเล็กน้อย: "เวลานี้แล้ว คุณจะกลับคำก็ไม่มีประโยชน์! คนตระกูลจางขวางฉันไม่ได้! ถ้าคุณยังจะขวางฉันอีก ฉันก็คงต้องฆ่าคุณเท่านั้น! หมอเทวดาหลิน ฉันกับคุณไม่มีอะไรโกรธแค้นกัน ฉันไม่อยากฆ่าใคร หวังว่าคุณจะไม่บังคับให้ฉันทำ!"

"ศิษย์พี่! ไม่ต้องพูดอะไรกับคนแบบนี้แล้ว! เขาอยากตายพวกเราก็ให้เขาตายไปเถอะ! ไม่งั้นเขาอาจจะคิดว่าพวกเราไม่กล้าฆ่าเขาก็ได้!" ซิงชั่นพูด

ฮัวซวนไม่ตอบ แค่หันหน้าและเดินไปด้านนอก

เธอจะไปพาซูเหยียนออกไป

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็พูดขึ้นมา

"คุณผู้หญิงฮัวซวน ผมบอกแล้วว่าคุณไม่สามารถพาเธอไปได้!"