สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1156

"ใช้กำลังก็ใช้กำลัง!" อาวุโสคนนั้นก็ไม่กลัวเช่นกัน

แต่เฮยหยู่เทียนรีบตะคอก "อาวุโสหก! คุณถอยไป!"

"อาวุโส…"

"ที่นี่คุณมีสิทธิ์พูดด้วยเหรอ? ถอยไปเดี๋ยวนี้!" เฮยยู่เทียนตะคอกอีกครั้ง สีหน้าเคร่งขรึม ไม่โกรธไม่ยิ้ม

อาวุโสหกคนนั้นลังเลสักพัก แต่สุดท้ายก็ยอมถอยกลับไป ไม่พูดอะไรอีก

แต่หลินหยางกลับเอ่ยปาก

"ในเมื่อตัดสินใจใช้กำลัง ยังจะถอยอีกทำไม? ฆ่าก็สิ้นเรื่อง! เฮยหยู่เทียน อย่าบอกว่าผมไม่ให้โอกาสคุณ ผมจะเริ่มจากอาวุโสหกคนนั้น หลังจากฆ่าเขาแล้วก็จะฆ่าคุณ! บุญคุณความแค้นระหว่างเราให้มันจบแบบนี้เถอะ!"

ทันทีที่สิ้นเสียง หลินหยางพุ่งเข้าไปหาอาวุโสหกอย่างกะทันหัน

ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้คนของตระกูลเฮยตกตะลึง

ยอดฝีมือของตระกูลเฮยตั้งตัวไม่ทัน รู้สึกเพียงหลินหยางที่ยืนอยู่ตรงหน้าหายไปอย่างกะทันหัน

ตอนที่ตั้งสติได้ เขาได้ไปยืนอยู่ตรงหน้าของอาวุโสหกคนนั้นแล้ว

"หา?"

อาวุโสหกก็สะดุ้งตกใจเช่นกัน ท่าทางเหมือนตั้งตัวไม่ทัน!

"ระวัง!"

"อาวุโสหก รีบหลบไปเดี๋ยวนี้!"

คนที่อยู่ด้านข้างคำราม

แต่มันไม่ทันแล้ว

เห็นเพียงหลินหยางฟาดฝ่ามือเข้าไปหาศีรษะของอาวุโสหกโดยตรง

การตอบสนองของอาวุโสหกก็ไม่ได้ช้า ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาป้องกัน แต่ความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายของเขาไม่สามารถต้านทานพละกำลังที่รุนแรง

แควก!

แขนของเขาโดนหลินหยางตบหักโดยตรงราวกับต้นไม้ไผ่อ่อน ฝ่ามือที่น่าสะพรึงกลัวฟาดใส่ศีรษะของอาวุโสหกโดยตรง ทันใดนั้นศีรษะของเขาจมลงไปเป็นหลุมทันที ส่วนร่างกายลอยกระเด็นออกไปกลิ้งอยู่บนพื้นหลายตลบ เป็นตายร้ายดีไม่มีใครรู้

คนของตระกูลเฮยที่อยู่โดยรอบมองตาค้าง

เฮยหยู่เทียนก็ตกตะลึงเช่นกัน

กลับเห็นหลินหยางหันหลัง เดินเข้าไปหาเฮยหยู่เทียน

"เฮยหยู่เทียน คุณรู้หรือเปล่าว่าตระกูลเฮยของพวกคุณล้ำเส้นของผมแล้ว! ทุกคนที่ล้ำเส้นของผม ล้วนแต่ไม่สามารถเจรจากันได้อีก! ต้องใช้วิธีการดั้งเดิมที่สุดจบปัญหาเรื่องนี้เท่านั้น! นั่นก็คือทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ต้องตาย! ในเมื่อคุณยอมรับว่าเป็นฝีมือของคุณ งั้นวันนี้ผมคงต้องฆ่าคุณ!"

หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

สีหน้าของเฮยยู่เทียนเคร่งขรึมลงทันที มีแรงกดดันที่มองไม่เห็นสายหนึ่งเข้ามาปกคลุมร่างกายของเขา

เขาไม่เคยคิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้…

"ฝันไปเถอะคิดจะทำร้ายหัวหน้าตระกูล!"

"ปกป้องหัวหน้าตระกูล!"

ยอดฝีมือที่อยู่โดยรอบพุ่งเข้าไปหาหลินหยาง

แต่หยุนซิงและเฉาซงหยางก็ไม่อยู่เฉยเหมือนกัน คนทั้งสองพุ่งเข้าไปขวางยอดฝีมือของตระกูลเฮยโดยตรง ทำให้พวกเขาไม่สามารถเข้าใกล้หลินหยาง

เฮยยู่เทียนและคนอื่นตกตะลึง

"สองคนนี้…ตกลงเป็นใครกันแน่?" เฮยยูเทียนถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"พวกเขา?"

หลินหยางมองเฮยหยู่เทียน "พวกเขาเป็นใคร คุณยังไม่มีสิทธิ์ถาม บางที ต้องเป็นรุ่นพ่อของคุณเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ถาม!"

"อะไรนะ?"

เฮยหยู่เทียนสะดุ้ง

เขาไม่มีสิทธิ์ถามแม้กระทั่งชื่อของชายชราทั้งสอง?

ตกลงคนทั้งสอง…เป็นใครกันแน่?

เฮยหยู่เทียนหรี่ตาลง ครุ่นคิดมาตรการรับมือ

แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางได้พุ่งเข้ามาแล้ว

หยุนซิงและเฉาซงหยางคอยปกป้องอยู่ข้างกายของเขา หลินหยางพุ่งตรงไปข้างหน้าโดยไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้น

เฮยหยู่เทียนไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้แต่เผชิญหน้ากับการต่อสู้!

"วิชาหมัดมวยประกายทมิฬ!"

เฮยหยู่เทียนคำราม ใช้วิชาประจำตระกูลของตนเองออกมาโดยตรง

แต่หลินหยางก็แสดงทักษะแห่งการฆ่าออกมาเช่นกัน

"ตงหวงหวนหยู!

บูม!

ปังปังปัง!

หลังจากนั้นเขาโขกหัวให้หลินหยางสามครั้ง

"คุณเป็นต้นตอของเรื่องนี้?" ฝีเท้าของหลินหยางหยุดชะงัก หรี่ตามองเขา

"ใช่ ทั้งหมดเป็นฝีมือของผม เป็นความคิดของผม ผมต้องการสั่งสอนคนที่เอาสมบัติของตระกูลไป ต้องการให้คนคนนั้นมาคุกเข่าขอโทษ เพื่อเป็นตัวอย่างให้พวกคนที่หวังอยากได้สมบัติของตระกูลเรา! และผมเป็นคนส่งคนไปเตือนน้องสาวของคุณเอง ประธานหลิน เมื่อกี้หัวหน้าตระกูลทำเพื่อปกป้องผม เพราะแบบนี้เขาจึงยอมรับทุกอย่าง อันที่จริงเป็นฝีมือของผม เป็นฝีมือของผม!" คนคนนั้นเงยหน้าขึ้นตะโกนใส่หลินหยาง

"อาวุโสสิบ!"

คนของตระกูลเฮยที่อยู่โดยรอบตกตะลึง

ทุกคนยืนอยู่กับที่มองเขาด้วยสายตาที่เหม่อลอย

เฮยหยู่เทียนก็เช่นกัน

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "อาวุโสสิบ? นี่คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมต้องขอร้องเขา? หรือว่า…คุณคิดว่าตระกูลเฮยของเรากลัวหยางหัวจริง?"

"หัวหน้าตระกูล ผมแค่ไม่อยากให้ตระกูลเฮยของเราสร้างศัตรูโดยไม่จำเป็น โลงศพทารกศักดิ์สิทธิ์ก็นำกลับมาแล้ว พวกเราไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันบานปลาย ถ้าหากเปิดศึกกับหยางหัว ถึงตระกูลเฮยสามารถชนะ แต่มันก็เป็นการชนะที่น่าอนาถ ถึงเวลาพวกคนที่ไม่ประสงค์ดีต่อตระกูลเฮยก็จะใช้โอกาสนี้เร่งงานพวกเรา! เมื่อเป็นแบบนี้แผนการทั้งหมดที่บรรพบุรุษวางไว้ทั้งหมดไม่สูญเปล่าเหรอ?" อาวุโสสิบกัดฟันพูด

เฮยหยู่เทียนขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้คัดค้าน

เขาเข้าใจความหมายของอาวุโสสิบ

ทั้งหมดนี้ ล้วนแต่ทำเพื่อตระกูลเฮย…

กลับเห็นอาวุโสสิบลุกขึ้นจากพื้น เงยหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดมองหลินหยาง "ประธานหลิน เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้ คุณจะฆ่าจะแกงผมไม่มีอะไรจะพูด แค่หวังว่าคุณจะไม่ถือสาเอาความตระกูลเฮยอีก ได้หรือเปล่า?"

"ทั้งหมดนี้เป็นแผนของคุณจริง?" หลินหยางมองเขาด้วยสายตาที่เรียบเฉย

"ถ้าหากพูดเท็จขอให้ฟ้าผ่า!" อาวุโสสิบรีบพูด

"แต่ถึงคุณจะพูดแบบนี้ เขาในฐานะที่เป็นหัวหน้าตระกูลก็มีส่วนรับผิดชอบ! คุณคิดว่าคุณก้าวออกมาแล้วเขาไม่ต้องรับผิดชอบเหรอ?"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ยกแขนขึ้นตบไปทางศีรษะของอาวุโสสิบ

ปัง!

ร่างกายของอาวุโสสิบลอยกระเด็นออกไปล้มลงบนพื้น

ลมหายใจของคนตระกูลเฮยหยุดชะงัก หันไปมองพร้อมกัน

เห็นเพียงศีรษะของอาวุโสสิบเต็มไปด้วยเลือด ตายอย่างน่าเวทนาโดยตรง!

หลินหยางไม่มีความปราณีแต่อย่างใด!

บอกฆ่าก็ฆ่า!

อยู่เหนือความคาดหมายของทุกคน!