สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1169

"คุณชื่ออะไร?"

"เกี่ยวอะไรกับคุณ? หลินหยาง ฉันขอถามคุณแค่คำเดียว ตกลงคุณอยากมีชีวิตรอดหรือเปล่า? ถ้าอยากรอดก็ช่วยเกรงใจกับฉันหน่อย! ไม่อย่างนั้นเมื่อไหร่ที่ฉันไป ฉันรับประกันได้เลยว่าพรุ่งนี้ศพของคุณต้องไปนอนอยู่บนถนนแน่นอน!" หลินลั่วหนานพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"ในเมื่อเป็นแบบนั้น เชิญคุณไปได้เลย!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย ลุกขึ้นยืนแล้วเดินจากไป

หลินลั่วหนานอึ้งไปสักพัก รีบดึงแขนของหลินหยาง "คุณรอก่อน!"

"คุณยังมีธุระอะไรอีกหรือเปล่า?"

"คุณ…คุณไม่กังวลเรื่องของคุณเลยเหรอ?" หลินลั่วหนานร้อนใจจนแทบจะร้องไห้

"ไม่กังวล"

"คุณ…ได้! ได้! คุณรนหาที่ตายเอง! งั้นก็อย่าโทษฉันก็แล้วกัน! คุณไสหัวไปเถอะ!" หลินลั่วหนานกัดฟัน สะบัดแขนแล้วพูด

หลินหยางเห็นสถานการณ์ หันหลังแล้วเดินจากไปโดยไม่ลังเลทันที

"นี่นี่นี่ หยุดอยู่ตรงนั้นเดี๋ยวนี้!"

หลินลั่วหนานหมดคำพูดแล้ว เธอกระชากแขนของหลินหยางอีกครั้ง

"คุณผู้หญิง ตกลงคุณยังมีอะไรอีก? เดี๋ยวก็ไล่ให้ผมไป เดี๋ยวก็ไม่ให้ผมไป? ตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่?" หลินหยางหันกลับมาถาม

สีหน้าของหลินลั่วหนานเดี๋ยวซีดเดี๋ยวแดง รู้สึกโมโหจนกระทืบเท้า ผ่านไปสักพัก กัดฟันแน่นแล้วพูดด้วยความเกลียดชัง "ตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่?"

"คำพูดประโยคนี้ผมควรเป็นคนถามคุณมากกว่าไม่ใช่เหรอ? คุณผู้หญิง คุณเดินทางมาหาผมถึงเจียงเฉิน? ตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่?" หลินหยางยิ้มเล็กน้อยแล้วถาม

ร่างกายของหลินลั่วหนานสะดุ้ง เธอเข้าใจแล้ว หลินหยางต้องคาดเดาสถานการณ์ออกแล้วแน่นอน

ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไปมันไม่มีประโยชน์!

ถ้ายังไม่พูดความจริง เกรงว่าคงขึ้นรถขบวนของหลินหยางไม่ได้แล้ว

หลินลั่วหนานรู้สึกสับสนและไม่พอใจอย่างยิ่ง

ถ้าหากตระกูลหลินรู้ว่าเธอหนีมากบดันกับลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่ง ต้องหัวเราะเยาะเธอแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น…เธอยังถูกลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ควบคุม…

แต่ตอนนี้เธอยังมีทางเลือกอื่นอีกเหรอ?

หลินลั่วหนานสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ตัดสินใจสารภาพความจริงออกไป หาสถานที่ปลอดภัยให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน

แต่ในตอนนั้นเอง มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาปิดล้อมโต๊ะของหลินลั่วหนานอย่างกะทันหัน

"หืม?"

หลินหยางหันไปมอง

หลินลั่วหนานสะดุ้ง รีบหันไปมองด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

"ไม่ทราบว่าคุณคือคุณหลินลั่วหนานหรือเปล่า?"

ผู้ชายสวมชุดสูทคนหนึ่งถามด้วยความระมัดระวัง

"คุณจำผิดคนแล้ว ไม่ใช่ฉัน" หลินลั่วหนานพูดเสียงเบา

"ทำไมคุณต้องโกหกด้วย? ในโทรศัพท์ของเรามีรูปภาพของคุณ!"

ผู้ชายคนนั้นยิ้มเล็กน้อย หยิบโทรศัพท์ออกมากดสักพัก หลังจากนั้นมีรูปถ่ายของหลินลั่วหนานปรากฏขึ้นบนหน้าจอทันที

ด้านล่างมีตัวอักษรขนาดเล็กแถวหนึ่ง

"ผู้ที่ให้เบาะแสเกี่ยวกับหลินลั่วหนานมีเงินรางวัลสิบล้านหยวน ผู้ที่สามารถจับตัวเธอมาส่งมีรางวัลแปดสิบล้านหยวน"

เห็นภาพนี้ หลินลั่วหนานหน้าถอดสีทันที

"ฉัน…ฉันถูกประกาศจับ?"

"จับตัวผู้หญิงคนนี้เอาไว้! นำไปแลกเงินรางวัลที่เยี้ยนจิน!" ผู้ชายสวมชุดสูทโบกมือ

ทันใดนั้น ทุกคนวิ่งเข้าไปหาหลินลั่วหนานทันที

"อ๊าก!"

หลินลั่วหนานตกใจจนหน้าถอดสี กรีดร้องพร้อมกับซัดฝ่ามือออกไปโดยตรง

การเคลื่อนไหวของเธอเลวมาก ถึงแม้ฝ่ามือไม่ได้ใหญ่ แต่กลับระเบิดพลังฝ่ามือที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

แทบจะสามารถซัดคนให้ลอยกระเด็นออกไปด้วยฝ่ามือเดียว

โครมคราม!

มีร่างของคนคนหนึ่งล้มลงบนโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง เศษอาหารและถ้วยชามที่อยู่บนโต๊ะหล่นเต็มพื้นกระจัดกระจายไปทั่ว

"ว๊าย!"

คนที่อยู่ในร้านอาหารกรี๊ด

พนักงานก็ตกใจจนวิ่งหนีออกไป มีคนโทรแจ้งตำรวจแล้ว

แต่ชั่วขณะหนึ่ง ตำรวจจะมาถึงทันทีเลยเหรอ?

หลินลั่วหนานทำได้แต่พยายามต้านทานคนพวกนี้

แต่สองมือหรือจะสู้สี่แขน ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาที มีบาดแผลปรากฏขึ้นบนร่างกายของหลินลั่วหนานหลายแห่ง ท่าทางของเธอดูไม่ไหวแล้ว

ปัง!

หลินลั่วหนานโดนถีบจนล้มลงบนพื้น เจ็บปวดจนไม่สามารถลุกขึ้นยืน

เธอกุมท้องของตนเอง บนใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ มองคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว หลังจากนั้นหันไปมองหลินหยาง พูดด้วยน้ำเสียงที่แทบจะตะโกน "เร็ว…รีบช่วยฉัน! รีบพาฉันไปจากที่นี่!"