หลินลั่วหนานรีบสวมผ้าปิดปาก หลังจากนั้นหันไปพูดกับหลินหยาง "คุณรีบหาฉันไปสถานที่พักของคุณเดี๋ยวนี้! ช่วงนี้ฉันจะไปพักที่คุณชั่วคราวก่อน"
"ทำไม? คุณมาช่วยผมไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องไปพักที่ผมชั่วคราวด้วย?" หลินหยางยิ้มแล้วถาม
"พอแล้ว พอแล้ว ฉันยอมรับโอเคหรือเปล่า? คุณเดาถูกแล้ว!" หลินลั่วหนานพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์
เธอรู้ตัวว่าปิดบังไม่ได้อีกแล้ว
ส่วนหลินหยางกลับส่ายหัว พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สงบ "คุณจะไปพักที่ผมก่อนไม่มีปัญหา แต่ผมต้องขอเตือนคุณเอาไว้ก่อน คุณอย่าทำให้ผมต้องเดือดร้อนไปด้วย!"
"วางใจได้ ฉันจะลบอย่างมิดชิดแน่นอน คนของตระกูลหลินไม่มีทางมาหาถึงที่คุณแน่นอน! หลังจากที่เรื่องเงียบแล้ว ฉันจะรีบไปทันที! จะไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อคุณ หลังจากที่ฉันหนีพ้น จะต้องตอบแทนคุณแน่นอน! "
"ผมไม่ได้หมายถึงตระกูลหลิน! ชั่วขณะตระกูลหลินหาคุณไม่เจออย่างแน่นอน!"
"แล้วคุณหมายถึงอะไร?" หลินลั่วหนานถามด้วยความสงสัย
"ผมหมายถึงเปาอันซุย!" หลินหยางโน้มหน้าเข้ามาใก้ล พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "คนคนนี้น่าจะไม่ธรรมดาอย่างที่คุณคิด!"
"คุณชายเปา? เขาทำไม? คุณอย่ามาป้ายสีคนอื่นแถวนี้!" หลินลั่วหนานพูดด้วยความไม่พอใจ
"คุณไม่เชื่อก็ช่างเถอะ! แต่ผมต้องขอบอกคุณเอาไว้ล่วงหน้า! คุณจะไปอยู่ที่ผมก็ได้ แต่ผมมีเงื่อนไขหนึ่งข้อที่คุณต้องตอบตกลง"
"เงื่อนไขอะไร?"
"ผมต้องการข้อมูลล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลิน!"
หลินหยางหันหน้าไปพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "คุณรู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลหลินมากเท่าไหร่ก็บอกผมมามากเท่านั้น!"
"ทำไม? คุณต้องการทำความเข้าใจเกี่ยวกับตระกูลหลิน? คุณถูกไล่ออกจากตระกูลแล้ว จะถามเรื่องพวกนี้ไปทำไม? หรือว่าคุณอยากกลับตระกูลหลิน?"
ระหว่างทางที่อยู่บนรถ หลินลั่วหนานส่งเสียงฮึ่ม พูดกับหลินหยางด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"ถ้าหากคุณไม่พูด งั้นเชิญคุณไปที่ชอบที่ชอบของคุณเลย?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
หลินลั่วหนานมีค่าสำหรับเขาแค่นี้
พ่อของเธอหลินอ่าวมีสถานะที่ค่อนข้างพิเศษในตระกูลหลิน
หลินอ่าวสามารถเข้าถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลิน ข้อมูลพวกนี้แม้กระทั่งคนของหลินหยางก็ไม่สามารถตรวจสอบ
อันที่จริงหยางหัวเคยส่งคนเข้าไปในตระกูลหลิน
แต่ท้ายที่สุดคนพวกนี้ไม่ได้แซ่หลิน พวกเขาจึงทำได้แต่เดินเตร่ในส่วนนอกของตระกูลหลิน ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลที่สำคัญของตระกูลหลิน
ดังนั้นหลินลั่วหนานมีประโยชน์ต่อหลินหยาง ยิ่งไปกว่านั้น สถานการณ์ของเธอในตอนนี้ยากจะคาดเดา บางทีอาจจะไม่มีอะไรเลย หรือบางทีอาจจะมีค่ามาก…
"คุณ…ฮึ่ม ก่อนได้! เพราะยังไงตระกูลหลินก็ไม่ปล่อยฉันไปอยู่แล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องซื่อสัตย์ต่อตระกูลหลินอีก!" หลินลั่วหนานพูดพึมพำ "พูดมาเถอะ คุณต้องการรู้อะไร"
"แน่นอนว่าต้องเป็นความลับของตระกูลหลิน! ยิ่งลับยิ่งดี!" หลินหยางพูด
"ขอโทษ ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น ฉันไม่ได้มีตำแหน่งอะไรเลยในตระกูลหลิน จะเข้าถึงความลับอะไรพวกนี้ได้อย่างไร?" หลินลั่วหนานสองมือกอดอก ยกเท้านั่งไขว่ห้างแล้วพูด "ถ้าหากคุณต้องการถาม ช่วยถามเรื่องที่มันง่ายหน่อย เรื่องที่มันซับซ้อนเกินไปฉันไม่รู้!"
หลินหยางไม่เชื่อ
หลินลั่วหนานเป็นลูกสาวของหลินอ่าว หลินอ่าวเข้าถึงความลับของตระกูลหลินไม่น้อย ยังไงหลินลั่วหนานต้องรู้ไม่มากก็น้อย
หลินหยางขมวดคิ้ว ครุ่นคิดควรทำยังไงดีถึงทำให้หลินลั่วหนานยอมพูด
ทว่าในตอนนั้นเอง หลินลั่วหนานพูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ทำไม? คุณต้องการรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลิน ตกลงคิดจะทำอะไรกันแน่?"
"คุณสามารถพูดและสามารถไม่พูด แต่คำถามนี้ผมไม่จำเป็นต้องตอบคุณ" หลินหยางส่ายหัว
"เหอะ ลีลาอีก? คิดว่าฉันไม่รู้จริงเหรอ? คุณก็แค่อยากกลับตระกูลหลินไม่ใช่เหรอ? พอแล้ว! ถ้าหากคุณต้องการรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลินจริงมันก็ได้! ฉันจะบอกคุณ แต่ว่าคุณก็ต้องแสดงความจริงใจด้วย!" หลินลั่วหนานถูนิ้วมือของตนเองแล้วพูด
"คุณต้องการเงิน?"
"ไร้สาระ ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลย ก็ต้องการเงินน่ะสิ! ถ้าคุณมีปัญญาจ่ายฉัน ฉันก็สามารถบอกเรื่องที่คุณสนใจ!"
"ได้ ตกลงตามนี้!"
หลินหยางรีบหยิบบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าทันที แต่ในขณะที่เตรียมยัดใส่มือของหลินลั่วหนาน กลับลังเลเก็บบัตรธนาคารกลับเข้าไป หลังจากนั้นล้วงเงินสดที่อยู่ในกระเป๋าออกมาแทน!
"แค่ห้าร้อย?"
หลินลั่วหนานรู้สึกผิดหวังจนถึงขีดสุด
"ถ้าหากคุณให้ข้อมูลที่มีประโยชน์ ผมจะเพิ่มให้คุณอีกหนึ่งพัน!" หลินหยางพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...