สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1171

หลินลั่วหนานไม่คิดว่าหลินหยางจะจัดการให้ตัวเองพบกับประธานหลินโดยตรง

เวลา 6 โมงเย็นในร้านอาหารระดับไฮเอนด์ของหยางหัว

ประธานหลินกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ในห้องส่วนตัว หลินลั่วหนานถูกหม่าไห่เชิญเข้ามา

เธอตื่นตระหนกอย่างมาก สองมือของเธอกำเสื้อเอาไว แทบจะยืนไม่มั่นคง

ในเวลานี้หลินหยางกำลังตัดสเต็ก

เขากวาดสายตามองหลินลั่วหนานและพูดอย่างเฉยเมย: "เหมือนว่าคุณจะกลัวผมมากสินะ?"

"อ๊า เอ่อ...ไม่...ไม่ แค่ให้เกียรติ เคารพ..." หลินลั่วหนานยิ้มออกมา

"ผมไม่ชอบคำเยินยอ" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

หลินลั่วหนานกลืนน้ำลาย ไม่กล้าพูด

"พูดมา มาหาผมทำไม?" หลินหยางวางมีดลงและมองเธอ

"ประธานหลิน ฉันต้องการทำการแลกเปลี่ยนกับคุณ!" หลินลั่วหนานสูดหายใจเข้าและเดินเข้ามาด้วยความกล้า

"การแลกเปลี่ยนอะไรอะไร?"

"ประธานหลิน ก่อนหน้านี้คนตระกูลหลินมาหาคุณที่เจียงเฉิน แต่ถูกปฏิเสธ ดังนั้นฉันจึงคิดว่าคุณเกลียดตระกูลหลินของพวกเรามาก! ระหว่างคุณและตระกูลหลินยังมีความคับข้องใจที่อธิบายไม่ได้ใช่ไหม?"

"คุณผู้หญิงหลิน ตอนนี้คุณเป็นผู้หลบหนีจากตระกูลหลินแล้ว! คุณเป็นที่ต้องการของตระกูลหลิน และคุณไม่ใช่บุคคลในตระกูลหลินอีกต่อไป คุณมีคุณสมบัติที่จะมาทำข้อตกลงกับผมหรอ?" หลินหยางถาม

"ประธานหลิน แม้ว่าฉันจะเป็นแค่คนตัวเล็กๆ ในตระกูลหลิน แต่พ่อของฉันก็ไม่ใช่คนธรรมาในตระกูลหลิน เขาเป็นคนที่สามารถติดต่อกับตระกูหลักได้! แล้วข่าวของฉันนี้ก็เกี่ยวข้องกับตระกูลหลักของตระกูลหลินด้วย หากคุณยินดีที่จะทำการแลกเปลี่ยนกับฉัน ฉันเชื่อว่าข้อมูลนี้จะคุ้มค่าอย่างแน่นอน

"โอ้ะ? งั้นคุณต้องการอะไร?" หลินหยางหรี่ตาถาม

"ฉันแค่อยากให้คุณปกป้องฉัน!"

"ปกป้องหรอ?"

"ตอนนี้ตระกูลหลินกำลังต้องการตัวฉัน ยากที่จะหาที่หลบในประเทศนี้ แต่ถ้าด้วยกำลังของประธานหลินที่กว้างขวางแล้ว ฉันคิดว่าคงไม่ยากที่จะซ่อนฉันเอาไว้ ประธานหลิน ฉันต้องการให้คุณปกป้องฉันหนึ่งปี หลังจากปนึ่งปีให้ส่งฉันไปนอกประเทศ ให้เงินฉัน แค่นั้น"

"ได้"

หลินหยางเหมือนจะตอบอย่างไม่ลังเล: "เงื่อนไขของคุณไม่มากเกินไป ผมยอมรับได้ งั้นตอนนี้คุณจะบอกเรื่องที่คุณรู้ให้ตอนนี้ใช่ไหม?"

หลินลั่วหนานไม่ได้รีบพูด แต่เหลือบมองพนักงานบริการและหม่าไห่

หลินหยางเข้าใจและโบกมือ

พวกเขาออกไปจากห้องทันที

"ตอนนี้พูดได้แล้วใช่ไหม?"

"แน่นอน"

หลินลั่วหนานโน้มตัวเข้ามาใกล้ พูดกับหลินหยางเบาๆ: "ประธานหลิน: "คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับคนหนึ่งไหม?"

"ใคร?"

"หลินยิงฉง!" หลินลั่วหนานพูดเน้นมาทีละพยางค์

หลินหยางตกตะลึงและฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว: "ทำไมจะไม่เคยได้ยิน เขาเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถของตระกูลหลิน มีความแข็งแกร่งที่น่ากลัว เป็นผู้ปราดเปรื่องในห้าอันดับแรก แต่น่าเสียดาย ที่เมื่อสองปีที่แล้วเขาฝึกฝนจนตาย เรื่องนี้เป็นที่รู้กันโดยทั่ว หลายคนในตระกูลหลินแทบอกแตกตาย!"

"ประธานหลินคิดว่าหลินยิงฉงตายแล้วจริงๆ หรอ?" หลินลั่วหนานพูดอย่างลึกซึ้ง

หลินหยางมองเธอ ขมวดคิ้วและพูด: "ทำไม? หรือว่าหลินยิงฉงยังไม่ตาย?"

"ใช่ ยังไม่ตาย! เขาก็แค่แกล้งตายเท่านั้น! ตระกูลหลินตั้งใจปล่อยเรื่องหลอกลวงนี้ หลอกลวงทุกคนว่าหลินยิงฉงตายแล้ว แต่อันที่จริงเขายังมีชีวิตอยู่อย่างสบาย! นี่เป็นเพียงเรื่องโกหกของตระกูลหลิน!" หลินลั่วหนานพูดด้วยรอยยิ้ม

"จะเป็นไปได้อย่างไร? ร่างศพของหลินยิงฉงถูกคนนับพันเห็นกับตาตัวเองนับไม่ถ้วน ถ้าแกล้งตาย หรือว่านั่นจะเป็นศพปลอม?" หลินหยางพูดอย่างจริงจัง

"ทำไมศพจะปลอมไม่ได้ มันเป็นแค่เทคนิคการปลอมตัว และไม่ใช่เทคนิคการปลอมตัวธรรมดาๆ หลายคนจึงมองไม่ออก" หลินลั่วหนานส่ายหน้าและพูด: "อันที่จริงฉันก็ตกใจเหมือนกันเมื่อได้รู้เรื่องนี้ แต่ฉันได้ยินสิ่งเหล่านี้มาจากพ่อของฉันที่คุยกับหัวหน้าตระกูลหลิน ดังนั้นฉันฟังไม่ผิดอย่างแน่นอน!"

เมื่อหลินหยางได้ยิน เขาก็ครุ่นคิด