สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1190

หลินหยางขมวดคิวแน่น นึกอะไรขึ้นได้อย่างกะทันหัน พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "พวกคุณเป็นคนของสำนักหงเหยียน?"

"อย่างน้อยคุณก็ไม่ได้โง่" ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า

"ทำไม? พวกคุณมาเพื่อตามล้างแค้นผม? ถ้าเป็นแบบนั้นรบกวนช่วยปล่อยหม่าไห่ได้แล้ว ผมอยู่ที่นี่แล้ว และผมจะไม่ไปไหน พวกคุณมีธุระอะไรมาหาผมได้เลย" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"ดูเหมือนคุณจะให้ความสำคัญกับสุนัขรับใช้ของคุณมากเลยนะ? ได้ หมอเทวดาหลินพูดถึงขนาดนี้แล้ว พวกเราก็ย่อมต้องปล่อยสุนัขของคุณ แต่หมอเทวดาหลิน คุณต้องส่งคนให้พวกเราก่อน พวกเราถึงสามารถปล่อยคนของคุณ!"

"คน? คนหมายถึงใคร?"

"หลินลั่วหนาน! และซูเหยียน!" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "คนที่สำนักหงเหยียนหมายตา ต้องเป็นของเราเท่านั้น ใครกล้าเอาตัวพวกเธอไปเท่ากับเป็นศัตรูของสำนักหงเหยียน!"

"แล้วถ้าผมให้ให้ล่ะ?" หลินหยางถาม

"งั้นคุณและทุกคนที่อยู่ที่นี่จะกลายเป็นศพทั้งหมด!" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยความมั่นใจ

เห็นได้ชัด เขาไม่เห็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงโด่นดังไปทั่วอยู่ในสายตา

หลินหยางกำหมัดแน่น ในแววตาเต็มไปด้วยความดุร้ายและเย็นชา

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงพูดสายหนึ่งดังก้องไปทั่วลานจอดรถ

"ใครที่มันกล้าคิดทำร้ายลูกศิษย์ของผม?"

ได้ยินเสียงพูด ทุกคนรีบหันไปมองโดยรอบ

ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้ว รีบตามหาต้นตอของเสียง

ทว่าผ่านไปสักพัก เขาดึงสติกลับมา พบว่ามีคนไปยืนอยู่ตรงหน้าของหลินหยางตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้!

"จักรพรรดิโจรสลัดเฟิงชิงหยู?"

คนของสำนักหงเหยียนอุทาน

"หืม? มีคนรู้จักผมด้วยเหรอ? ดูเหมือนพวกหมูหมากาไก่อย่างพวกคุณก็มีวิสัยทัศน์พอสมควรเหมือนกัน" เฟิงชิงหยูสองมือไขว้หลัง จ้องคนพวกนี้ด้วยสายตาที่ดูถูก

"ที่แท้ก็ผู้อาวุโสจักรพรรดิโจรสลัดมาเยือน พวกเราเสียมารยาท หวังว่าผู้อาวุโสจักรพรรดิโจรสลัดจะไม่ถือสา" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ ถึงแม้คำพูดสวยหรู แต่ท่าทางกลับดูไม่เคารพเลยสักนิด

"ในเมื่อรู้จักผมคือจักรพรรดิโจรสลัด พวกคุณยังกล้าทำตัวอวดดีอีกเหรอ? รีบไสหัวไปจากที่นี่ในช่วงสิบอึดใจเดี๋ยวนี้ ถ้าหากผมยังเห็นพวกคุณ หัวของพวกคุณได้หลุดออกจากบ่าแน่นอน!" เฟิงชิงหยูตะโกนเสียงดัง สีหน้าดูเย็นมาก

สีหน้าของทุกคนเคร่งขรึมลง

"ผู้อาวุโสจักรพรรดิโจรสลัด คุณจะพูดแบบนี้เลยก็ไม่ได้ พวกเรามาที่นี่ตามคำสั่งของอาจารย์! ถ้าคุณไล่พวกเราไปแบบนี้ พวกเราก็ไม่รอดเหมือนกัน!"

"อาจารย์? พวกคุณมาจากไหน?"

"สำนักหงเหยียน" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"สำนักหงเหยียน?"

จักรพรรดิโจรสลัดอึ้งไปสักพัก หลังจากนั้นมองผู้ชายคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า หลุดหัวเราะแล้วพูด "ท้ายที่สุดก็เป็นพวกนอกรีด! ก็คงจะมีแต่สถานที่อย่างสำนักหงเหยียน ถึงสามารถปลูกฝังคนที่จะว่าเป็นผู้ชายก็ไม่ใช่ผู้หญิงก็ไม่เชิงอย่างคุณออกมา!"

"ผู้ชายก็ไม่ใช่ผู้หญิงก็ไม่เชิง?"

หลินหยางรู้สึกอึ้ง เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง รีบกวาดสายตามองผู้ชายคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้าใหม่

เขาเพิ่งพบว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีลูกกระเดือก กระดูกไหล่ก็ไม่กว้าง นิ้วทั้งสิบเต็มไปด้วยกลิ่นอายของยาสมุนไพร

"คุณเป็นผู้หญิง?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"สำนักหงเหยียนไม่มีผู้ชาย พูดให้ถูกคือเขาเป็นมนุษย์ยา" เฟิงชิงหยูพูดด้วยนเำเสียงที่นิ่งสงบ "คนคนนี้น่าจะฝึกวิชาลับของสำนักหงเหยียน ส่งผลให้ลักษณะเพศหญิงเสื่อม ปรากฏเป็นรูปลักษณ์ของผู้ชายทีละนิด ถึงแม้วิชาแกร่งกล้า แต่กลับอยู่ในสภาพผู้ชายก็ไม่ใช่ผู้หญิงก็ไม่เชิง!"

"ถึงว่าตอนแรกที่ผมเจอคนคนนี้ รู้สึกว่ากลิ่นอายของเขาแปลกมาก!" หลินหยางขมวดคิ้ว "วิชาที่ฝืนเปลี่ยนสรีระทางด้านร่างกายแบบนี้ ถึงสามารถฝึกสำเร็จ ก็ต้องส่งผลเสียต่อร่างกายอย่างมาก! ตั้งแต่ในอดีตหยินหยางไม่แปรปรวน เมื่อไหร่ที่แปรปรวน จะสร้างผลที่ตามมาอย่างใหญ่หลวง! ผมว่าคุณคงอยู่ได้อีกไม่เกินlสิบปี"

คำพูดประโยคนี้ ทำให้สีหน้าของ‘ผู้ชาย’คนนั้นเปลี่ยนไปทันที ส่งเสียงฮึ่มแล้วพูด "ไม่จำเป็นต้องให้พวกคุณห่วง! หมอเทวดาหลิน คุณจะส่งคนออกมาหรือไม่ส่ง? ถ้าหากไม่ยอมส่งคนออกมา! ถึงจักรพรรดิโจรสลัดอยู่ที่นี่ พวกเราก็ไม่กลัว!"

"งั้นเหรอ?" เฟิงชิงหยูหัวเราะแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "งั้นผมก็อยากลองขอคำชี้แนะจากสำนักหงเหยียนของพวกคุณเหมือนกัน! มาเลย! เข้ามาพร้อมกันเลย!"

"เฟิงชิงหยู! คุณจะเสียใจทีหลังแน่นอน!"

‘ผู้ชาย’คนนั้นยิ้มเล็กน้อย ก้าวออกไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน

ส่วนคนที่เหลือก็เคลื่อนไหวเช่นกัน

"พวกไม่รู้จักคำว่าตาย!"

เฟิงชิงหยูไม่ว่างพอมาเสียเวลากับคนพวกนี้ ก้าวเท้าพุ่งออกไปข้างหน้าเช่นกัน ร่างกายของเขาหายไปอย่างกะทันหัน เข้าประชิดตัว‘ผู้ชาย’คนนั้นเรากับภูตผีวิญญาณ กรงเล็บอินทรีย์ตรงเข้าไปหาลำคอของคนคนนั้น

เพี๊ยะ!

คอของผู้ชายคนนั้นถูกคว้าเอาไว้ได้อย่างแม่นยำ!