สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1202

"ใช่ ความแข็งแกร่งของคนสำนักหงเหยียนนั้น...น่ากลัวอย่างมาก! ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะหาเรื่องได้!"

หมู่บ้านราชาสมุนไพร นิกายตงหวง พรรคโบราณก่อนหน้านี้เกรงว่าจะเทียบกับสำนักหงเหยียนไม่ได้เลย

นี่กลายเป็นสำนักที่เต็มไปด้วยอสูรกาย ความแข็งแกร่งของมันเกินที่จะจินตนาการได้

"ถ้าอย่างงั้น ศิษย์พี่หลิน คุณลองน้ำแห่งการเกิดใหม่นั่นหล่ะ" หลินลั่วหนานคิดและพูดเบาๆ: "พวกเราต้องแก้แค้นให้อาจารย์ของพวกเรา ต้องแข็งแกร่งขึ้น! ถ้าคุณได้ยาน้ำนั่นแล้ว ต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน ถึงตอนนี้พวกเราคงเอาชนะได้!"

"ไม่ได้" หลินหยางส่ายหน้า: "น้ำนั้นไม่มีผลกับผม!"

"คุณแตะต้องมันไม่ได้หรอ?"

"ผมว่ายน้ำในนั้นก็จะไม่เป็นอะไร!"

"ทำไมไม่ลองก่อน?"

"ไม่จำเป็นต้องลอง เพราะผมเคยใช้น้ำแห่งการเกิดใหม่ที่ดีกว่านั้นแล้ว" หลินหยางพูดอย่างสงบ

"หรอ?"

หลินลั่วหนานจึงคิดได้ ชายตรงหน้าเธอคนนี้คือหมอเทวดาหลิน จะไม่เคยผ่านสิ่งเหล่านี้มาก่อนได้อย่างไร?

แต่เธอไม่รู้ว่า น้ำแห่งการเกิดใหม่นี้จะไม่ได้ผลต่อหลินหยางที่มีร่างดวงดาวโดยกำเนิด อีกทั้งน้ำที่ชำระล้างร่างกายของหลินหยางในตอนนี้ แข็งแกร่งกว่านี้หลายเท่า

"คุณเตรียมพร้อมไว้เถอะ จะมีคนพาคุณไปเข้าเรียก ผมคิดว่าต้องเป็นคลาสในการล้างสมองคุณอย่างแน่นอน คุณเตรียมพร้อมไว้ดีๆ!"

"งั้นคุณก็ต้องใช้โอกาสนี้เพื่อตรวจสอบกลไกของสำนักหงเหยียน!"

"อืม"

หลินหยางพยักหน้า

หลินลั่วหนานมองเขา

ต้องบอกว่าเทคนิคการปลอมตัวของนั้นร้ายกาจจริงๆ

ใบหน้าหลังจากถอดแว่นกันแดดนั้นหล่อกว่าหมอเทวดาหลินเสียอีก ทั้งยังมีเสน่ห์ที่อธิบายไม่ได้ ไม่มีผู้หญิงคนใดที่ต้านทานต่อเสน่ห์นี้ได้

อันที่จริงหลินลั่วหนานก็ไม่สามารถต้านทานได้เช่นกัน เธอเองก็เป็นคนของให้หลินหยางเตรียมแว่นนี้เอาไว้

หลังจากนั้นห้านทีก็มีศิษย์คนหนึ่งเข้ามารับหลินลั่วหนานไป

หลินหยางจัดเก็บทันทีและตรวจสอบรอบๆ ลานบ้าน เห็นคนที่คอยคุ้มกันตนเอง ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะปลอมตัวอีกครั้งเพื่อภายในของสำนักหงเหยียนและรวบรวมข้อมูล

แต่ในเวลานี้

ก๊อกก๊อกก๊อก

มีคนเคาะประตู

จากนั้นเสียงประหม่าเล็กน้อยก็ดังขึ้นมา

"คุณกิเลน คุณอยู่ไหม?"

หลินหยางผงะ

เมื่อฟังเสียงนี้...จ้าวเยว่หรอ?

หลินลั่วหนานไม่ได้ถูกพาตัวไปแล้วหรอ?

จ้าวเยว่มาที่นี่ทำไม?

หลินหยางครุ่นคิดและตระหนักถึงบางสิ่งในใจของเขาอย่างคลุมเครือ

ทันทีที่จ้าวเยว่เข้ามา เธอก็มองหลินหยาง สูดลมหายใจและพูด: "คุณกิเลน ฉันมาที่นี่เพื่อกำชับคุณ เบื้องบนมีคำสั่งไม่ให้คุณออกไปจากที่นี่ คุณอยู่ที่นี่ได้เท่านั้น! สำนักหงเหยียนจะรับผิดชอบเสื้อผ้าและอาหารของคุณ ! ถ้าคุณกล้าออกไปจากที่นี่แม้แต่นิดเดียว...คนสำนักหงเหยียนจะฆ่าคุณทันที เข้าใจไหม?"

"ดังนั้นจะบอกให้ผมถูกกักขังไว้ที่นี่หรอ?" หลินหยางแกล้งทำเป็นไม่พอใจ

"นี่คือคำสั่งของเบื้องบน! ถ้าคุณไม่พอใจก็เชิญออกไปจากสำนักในตอนนี้! ฉันไปส่งคุณได้" จ้าวเยว่ลังเลเล็กน้อยและพูด

"แต่ คุณผู้หญิงหลินต้องอยู่กับพวกเรา เธอยอมจ่ายเงินให้พวกเรา พวกเราจะต้องปกป้องความปลอดภัยของเธอ!"

"คุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของเธอ ตอนนี้เธอเป็นศิษย์สำนักหงเหยียน หลังจากนี้เธอจะอยู่ที่นี่ แล้วคุณต้องดูแลเธอไปตลอดชีวิตหรอ?"

"มันคงไม่เป็นอย่างงั้น แต่พวกเราเซ็นสัญญาแล้ว มีกำหนดเวลา! ตามเวลาในสัญญา ฉันต้องปกป้องคุณผู้หญิงหลินเป็นเวลาหนึ่งเดือน ถ้าฉันละทิ้งหน้าที่ของฉันหรือล้มเหลวในหน้าที่ของฉัน นั่นจะเป็นการดูหมิ่นความมืออาชีพของฉัน! ดังนั้นฉันจะอยู่ที่นี่กับคุณผู้หญิงหลินเป็นเวลาหนึ่งเดือน"

และยังพูดถึงผลที่ตามมาของน้ำแห่งการเกิดใหม่ด้วย

สิ่งนี้ทำให้หลินหยางแปลกใจมาก

แต่เมื่อลองคิดดูดีๆ ก็ไม่ได้มีอะไร

ในสายตาของจ้าวเยว่ เธอไม่ต้องกลัวอะไรบอดี้การ์ดอย่างกิเลนเลย ถ้าจ้าวเยว่ต้องการฆ่ากิเลน เธอก็สามารถทำได้อย่างง่ายได้

"คุณคิดว่าคุณกำลังอยู่ในที่ที่ปลอดภัยอย่างมากงั้นหรอ? ฉันจะบอกอะไรให้ คุณได้ตายแน่! โชคดี! ถ้าศิษย์น้องหลินถูกล้างความจำในการชำระล้างไป สภาพของคุณก็คงตายสถานเดียว! คุณต้องขอบคุณนายจ้างของคุณด้วย! ไม่งั้นคุณก็คงกลายเป็นร่างศพแล้ว!" จ้าวเยว่พูดด้วยความไม่พอใจ

หลินหยางตั้งใจทำเป็นตกใจและกลัว พูดเสียงสั่น: "อย่างงี้เองหรอ..."

"ตอนนี้เบื้องบนต้องการจะหาข้ออ้างเพื่อกำจัดคุณอย่างลับๆ! ทำให้ศิษย์น้องหลินไม่สามารถพูดอะไรได้! ถ้าคุณอยู่ที่นี่อีกสองสามวันก็คงตายอยู่ดี ถ้าคุณอยากมีชีวิตก็รีบออกไปจากที่นี่เสียเถอะ! อาวุโสในสำนักคงไม่สามารถให้ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาอยู่ในสำนักได้!" จ้าวเยว่พูดอย่างจริงจัง

หลินหยางทำท่าทางนิ่งเงียบ

เขาเดินไปตรงม้าหินและนั่งลง

เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

จ้าวเยว่มองไปที่ครึ่งใบหน้าที่หล่อเหลาและสูญเสียไปครู่หนึ่ง

ไม่นาน จู่ๆ หลินหยางก็ยืนขึ้นมาและพูดด้วยใบหน้าจริงจัง: "คุณผู้หญิงจ้าวเยว่ ขอบคุณที่บอกความจริงกับผม!"

จ้าวเยว่ผงะ หน้าแดง หันหน้าพูด: "ไม่ต้องขอบคุณ..."

"บุณคุณของคุณผู้หญิงจ้าว กิเลนจะจำเอาไว้ แต่กิเลนจะไปไหนไม่ได้!"

"ทำไม?" จ้าวเยว่รีบร้อน

"เพราะนี่คือหลักการของผม! ถ้าผมสัญญาแล้วผมก็จะผิดสัญญาไม่ได้! ถ้าเป็นเช่นนั้น ผมยอมตายดีกว่า!" หลินหยางพูดด้วยท่าทางที่ชอบธรรม

จ้าวเยว่อึ้ง

ใจของเธอเต้นอย่างรุนแรง ดวงตาของเธอจ้องมองหลินหยาง หัวสมองของเธอว่างเปล่า...

ในโลกนี้มีคนใจดีและชอบธรรมเช่นนี้หรอ?