สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1239

"ผมจำได้ว่าผมมอบการ์ดเชิญให้ผู้ช่วยของผมแล้ว ตามหลัก เธอและผมล้วนแต่เป็นสหายของคฤหาสน์กระบี่โลหิตของพวกคุณ ทำไมพวกคุณต้องทำร้ายพวกเรา? หรือว่านี่คือวิธีการต้อนรับแขกของคฤหาสน์กระบี่โลหิตของพวกคุณ?" หลินหยางรับการ์ดเชิญมาจากอันม่าน ถามด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"เรื่องนี้…" ชายฉกรรจ์ทำหน้าลำบากใจ ลังเลอยู่สักพักแต่สุดท้ายก็ไม่ยอมพูด

"ทำไม? ไม่สะดวกพูดงั้นเหรอ? ถ้าหากเป็นแบบนั้น ผมคงต้องใช้วิธีอื่นสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนแล้ว" หลินหยางหรี่ตาลง

คำว่า ‘วิธีอื่น’ ของเขาค่อนข้างเน้นเสียงหนัก

อย่างน้อยก็ทำให้ชายฉกรรจ์ทั้งกลุ่มตกใจ

วิธีการของหมอเทวดาหลิน ต้องไม่เหมือนคนทั่วไปอย่างแน่นอน

ถึงเวลาแม้สามารถเอาชีวิตรอด แต่กลัวว่าจะทรมานยิ่งกว่าตายน่ะสิ

"ประธานหลิน! อย่าอย่าอย่า! ผมพูด ผมพูด!" ชายฉกรรจ์รีบพูด

"ความอดทนของผมมีขีดจำกัด" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

ชายฉกรรจ์เม้มริมฝีปาก พูดเสียงเบา "ประธานหลิน อันที่จริง ความตั้งใจของคฤหาสน์กระบี่โลหิตคือจับตัวคุณและคนของคุณ…คฤหาสน์กระบี่โลหิต…ต้องการคนเป็น…"

"จับผม?" หลินหยางงงเป็นไก่ตาแตก "ผมและคฤหาสน์กระบี่โลหิตไม่มีความแค้นต่อกัน อยู่ดีๆพวกคุณจะมาจับผมทำไม?"

"เรื่องนี้…มีสองเหตุผล…หนึ่งคือ เพื่อตระกูลหลิน…"

"ตระกูลหลินเหรอ? พวกเขาเป็นพันธมิตรกับคฤหาสน์กระบี่โลหิตแล้ว?"

"ใช่ ตระกูลหลินส่งตัวแทนมา ส่วนคุณกับตระกูลหลินมีความแค้นต่อกัน เจ้าคฤหาสน์จึงต้องการใช้คุณเพื่อเป็นการแสดงท่าทีต่อตระกูลหลิน!"

"แบบนี้เองเหรอ? ฮึ่ม วิสัยทัศน์ของคฤหาสน์กระบี่โลหิตของพวกคุณแคบมาก ถึงแม้ตระกูลหลินแข็งแกร่งก็จริง แต่หยางหัวของผมก็ไม่ได้อ่อนแอ เพื่อตระกูลหลิน ถึงกับยอมสร้างศัตรูโดยไม่มีเหตุผล มันจะได้ไม่คุ้มเสียเกินไปหรือเปล่า?" หลินหยางส่ายศีรษะ

"ประธานหลิน ถ้าหากคุณคิดแบบนี้คงผิดอย่างมหันต์แล้ว"

"จุดประสงค์ที่จับคุณไม่ใช่เพื่อแสดงท่าทีต่อตระกูลหลินอย่างเดียว ยังมีอีกเหตุผลที่สำคัญกว่านั้น!"

"เหตุผลอะไร?"

ชายฉกรรจ์ลังเลสักพัก แล้วพูดชื่อนี้ออกมา

"สำนักหงเหยียน!"

ได้ยินคำพูดประโยคนี้ หลินหยางเข้าใจได้ในทันที

"ที่แท้คฤหาสน์กระบี่โลหิตทำเพื่อเอาใจสำนักหงเหยียน…"

"เรื่องของสำนักหงเหยียน ได้แพร่กระจายออกไปใน เมื่อเทียบกับตระกูลหลิน คฤหาสน์กระบี่โลหิตของพวกเราย่อมต้องการเป็นพันธมิตรกับสำนักหงเหยียนมากกว่า! งานประชุมกำลังจะเริ่มต้นขึ้น คฤหาสน์กระบี่โลหิตต้องการคนช่วยสนับสนุน ถึงแม้มีศาลาเพียวหย่าและตระกูลหลินคอยสนับสนุนอยู่แล้ว แต่มันก็ยังไม่พอ ถ้าหากได้รับการสนับสนุนจากสำนักหงเหยียน คฤหาสน์กระบี่โลหิตย่อมไร้เทียมทาน! เพราะเหตุนี้ หลังจากที่เจ้าคฤหาสน์รู้เรื่องบุญคุณความแค้นระหว่างคุณกับสำนักหงเหยียน เขาจึงดึงคุณเข้าไปอยู่ในรายชื่อบัญชีดำ ไม่เพียงแค่คุณ แม้แต่คนข้างกายของคุณก็ด้วย! เมื่อไหร่ที่พบ ให้จับตัวทันที ถ้าหากขัดขืน ฆ่าไม่เว้น!" ชายฉกรรจ์พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ดวงตาของหลินหยางนิ่งสงบ ไม่มีความโกรธปรากฏให้เห็น

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "ผมเข้าใจแล้ว ผมคิดไม่ถึงว่าระหว่างเรื่องของผมกับสำนักหงเหยียน จะดึงดูดคฤหาสน์กระบี่โลหิตของพวกคุณลงมาร่วมสนามด้วย ดีมาก!"

"ประธานหลิน ทั้งหมดที่ผมรู้ก็มีอยู่แค่นี้ คุณ…คุณปล่อยพวกเราไปได้หรือยัง?" ชายฉกรรจ์พูดด้วยความคาดหวัง

"ได้อยู่แล้ว แต่มีบางคนที่ไปไม่ได้" หลินส่ายหัว

"ใคร?"

ชายฉกรรจ์ถามด้วยความตกตะลึง

หลินหยางไม่ได้พูด แต่เอนกายไปด้านข้างเล็กน้อย

หลังจากนั้นมีตำรวจกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาปิดล้อมชายฉกรรจ์และคนอื่น

"ยกมือขึ้น!"

เสียงตะโกนดังขึ้น

ชายฉกรรจ์รู้สึกอึ้ง รีบยกมือขึ้น ขมวดคิ้วแน่น

....

หลังจากที่ชายฉกรรจ์ทั้งกลุ่มถูกพาตัวไป หลินหยางเข้าพักในโรงแรมเล็กๆแห่งหนึ่ง

เขาหยิบเข็มเงินออกมารักษาบาดแผลให้อันม่าน

หลังจากทำแผลเรียบร้อย อันม่านนอนลงบนเตียงหลับตาพักผ่อน

"ผมแจ้งหม่าไห่ สั่งให้เขาส่งคนมารับคุณก็แล้วกัน" หลินหยางปิดผ้าม่านหน้าต่างแล้วพูด

อันม่านที่กำลังหลับตาลืมตาขึ้นอย่างกะทันหัน มองหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา

"ประธานหลิน แล้วคุณล่ะ?"

"ผม? ผมต้องอยู่ที่นี่ก่อน"

"แบบนี้จะได้ยังไง? ประธานหลิน คุณอยู่คนเดียวอันตรายเกินไป ไม่มีคนคอยสนับสนุน ถ้าหากเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้น ฉันจะอธิบายกับประธานหม่ายังไง?" อันม่านพูดด้วยความร้อนใจ

"เรื่องทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้แผนของเรายุ่งเหยิงไปหมด คุณอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ในทางกลับกันจะยิ่งเพิ่มปัญหามากขึ้น เดิมทีความตั้งใจของผมคือให้คนของหยางหัวใช้โอกาสนี้รวบรวมข้อมูล เพื่อตามหาเบาะแสของลูกกลอนอีกาทอง แต่ตอนนี้ดูเหมือนไม่ได้แล้ว! เมื่อไหร่ที่คนของหยางหัวปรากฏตัวในเมืองชิงหยวน จะต้องโดนคนของคฤหาสน์กระบี่โลหิตทำลายแน่นอน! ดังนั้นคุณจำเป็นต้องไปจากที่นี่" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

อันม่านอ้าปาก แต่ไม่รู้ควรตอบยังไง