สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1270

สายตาของทุกคนหันไปรวมกันตรงผู้ชายที่เพิ่งปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน

เจียงหม่านหยุนและเจิ้งเป่าเยว่รู้สึกโล่งอกขึ้นมาในทันใด

พวกเธอคิดว่าหลินหยางไม่ได้ตามมาแล้วเสียอีก

ตอนนี้หมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วปรากฏตัวขึ้นแล้ว อย่างน้อยพวกเธอก็รู้สึกถึงความปลอดภัย

หลินหยางจุดบุหรี่ แววตาเย็นชา พูดซ้ำอีกครั้ง “บอกผมมา ซูเสี่ยวชิงน้องสาวของผมอยู่ที่ไหน? ผมจะให้เวลาพวกคุณสิบวินาทีในการตอบคำถาม!”

พี่จือจูส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา โบกมือ “ฉันยังไม่เคยเจอใครที่อวดดีแบบนี้มาก่อนเลย! จับเขากดลงพื้น! ฉันจะให้เขาเลียรองเท้าของฉัน!”

เพียงแต่

หลังจากที่เธอพูดจบ กลับไม่มีใครลงมือ

พี่จือจูรู้สึกอึ้ง หันไปมองทางอาเป้าและคนอื่น พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ “พวกคุณหูหนวกหรือยังไง? รีบลงมือเดี๋ยวนี้สิ!”

อาเป้าและคนอื่นยังคงไม่ขยับตัว แต่กลับเบิกตากว้างมองผู้ชายตรงหน้า

ท่าทางของพวกเขาทำให้พี่เป้ารู้สึกถึงความผิดปกติ

“เกิดอะไรขึ้น? พวกคุณ…เป็นอะไร?” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง

ทว่า…ไม่มีใครสามารถให้คำตอบเธอ กลับกันอาเป้าก้าวออกมาอย่างกะทันหัน พูดเสียงสั่น “คุณคือ…หมอเทวดาหลิน?”

คำพูดที่เรียบง่ายประโยคเดียวเกือบทำให้สมองของพี่จือจูหยุดทำงาน

ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว มองไปทางหลินหยางด้วยความหวาดกลัว หลังจากนั้นหันไปตะคอกใส่อาเป้า “อาเป้า! คุณพูดจาเหลวไหลอะไร! หมอเทวดาหลินอะไร? เป็น…เป็นไปได้ยังไง? เขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

“พี่จือจู? ปกติคุณไม่เคยดูทีวีเหรอ? คนคนนี้…เขาคือหมอเทวดาหลิน ไม่ผิดแน่ ผมเห็นเขาในทีวีบ่อยจะตายไป” อาเป้าพูดด้วยสีหน้าที่ร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

พี่จือจูได้ยินแบบนี้ เกือบเข่าอ่อนทรุดนั่งลงบนพื้น

ใช่แล้ว เธอไม่ค่อยได้ดูโทรทัศน์ เพราะเวลาส่วนใหญ่ของลูกศิษย์สำนักหงเหยียนล้วนแต่ทุ่มเทให้กับการฝึกฝน จะมีเวลามาสนใจเรื่องเหลวไหลพวกนี้ได้อย่างไร?

แต่ชื่อเสียงเกี่ยวข้องกับหมอเทวดาหลิน เธอเคยได้ยินมามากมาย!

เขาเป็นถึงบุคคลที่บุกเข้าไปในสำนักหงเหยียนแล้วสามารถหนีเอาตัวรอดออกมาได้อย่างปลอดภัย!

ยิ่งไปกว่านั้น ที่พี่จือจูอยู่ที่นี่ ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลินหยางอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มีหรือที่เธอจะไม่รู้?

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้…ทำไม? หมอเทวดาหลิน คุณ…คุณอยู่เจียงเฉินไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงมาปรากฏตัวที่เมืองหลิงซี? เป็นไปไม่ได้ คุณ…คุณต้องไม่ใช่หมอเทวดาหลิน!”

พี่จือจูไม่สามารถยอมรับความจริง!

หมอเทวดาหลินเป็นศัตรูตัวฉกาจของสำนักหงเหยียน ถ้าหากเธอตกอยู่ในมือเขา ต้องทรมานจนตายทั้งเป็นแน่นอน!

“ทำไม? คุณต้องให้ผมพูดซ้ำอีกรอบเหรอ? ผมไม่มีความอดทนมากขนาดนั้น!”

แววตาของหลินหยางเย็นชาลง

เจตนาแห่งการฆ่าท่วมท้น!

พี่จือจูสะดุ้งตกใจ รีบพูดเสียงสั่น “หมอเทวดาหลิน น้อง…น้องสาวของคุณเป็นใคร? ฉันไม่รู้…”

“ซูเสี่ยวชิง เด็กผู้หญิงที่เพิ่งถูกส่งตัวมาก่อนหน้านี้!” เจียงหม่านหยุนที่อยู่ด้านข้างรีบพูด

“ผู้หญิงก่อนหน้านี้?” พี่จือจูรู้สึกอึ้ง เดิมทีต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้อย่างกะทันหัน คำพูดที่มาถึงปลายลิ้นหยุดชะงัก เธอสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “หมอเทวดาหลิน เธอเป็นผู้หญิงที่สำคัญกับคุณมากเหรอ?”

“คุณต้องการพูดอะไร?” หลินหยางขมวดคิ้ว

“ในเมื่อเธอเป็นคนที่สำคัญต่อคุณมาก ฉันขอแนะนำให้คุณอย่าทำอะไรส่งเดชจะดีกว่า! ไม่อย่างนั้น คุณรอเก็บศพของเธอได้เลย!” พี่จือจูพูดอย่างไม่สบอารมณ์

เธอก็ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน

ถ้าหากตนเองยอมให้ความร่วมมือกับหลินหยาง หลังจากที่หลินหยางได้คนมา เธอก็จะไม่มีไพ่ตายอะไรมาต่อรองกับหลินหยางได้อีก ถึงเวลาเธอต้องจบแน่นอน!

ความคิดของพี่จือจูถือว่าใช้ได้

แต่น่าเสียดายที่หลินหยางไม่เล่นด้วย

เขายื่นมือออกไปคว้าคอของพี่จือจู หลังจากนั้นยกสูงขึ้นจากพื้นด้วยมือเดียว

“อ๊าก…”

พี่จือจูส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที

ลูกศิษย์สำนักหงเหยียนที่ทำงานอยู่ในชั้นใต้ดินรีบวิ่งเข้ามาปิดล้อมหลินหยาง แต่ละคนเตรียมตัวชักกระบี่ออกจากฝัก

“ปล่อยศิษย์พี่เดี๋ยวนี้!”

“คุณกำลังรนหาที่ตายเหรอ?”

ทุกคนพูดด้วยความโกรธ

“ฮึ่ม ตอนที่ผมบุกเข้าสำนักหงเหยียน คนที่เผชิญหน้าด้วยมีแค่พวกคุณเหรอ?”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา หลังจากนั้นยกแขนซ้ายขึ้นโบกไปโดยรอบ

เพี๊ยะ!

ตรงฝ่ามือของเขามีประกายแสงสีเงินปะทุขึ้น หลังจากนั้นพุ่งออกไปโดยรอบราวกับดาวตก

ติง! ติง! ติง…