สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1289

แน่นอน การคิดจะเดินข้ามเขตแดนแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ในตอนที่หลินหยางกำลังจะข้าม พวกหมากของฝั่งตรงข้ามก็จะจู่โจมหลินหยางอย่างบ้าคลั่ง ทุกครั้งที่จู่โจม ล้วนแต่หวังฆ่าเขาโดยตรง ถ้าหากไม่ได้เป็นเพราะหลินหยางมีร่างดวงดาวโดยกำเนิดและความสามารถในการรักษาตัวเองสูง เกรงว่าคงถูกหมากพวกนี้จัดการไปตั้งนานแล้ว

เขาถอยมาอยู่ตรงมุมด้านหลัง รีบหยิบยาเม็ดใส่เข้าปาก หลังจากนั้นใช้เข็มเงินทำให้บาดแผลของตนเองคงที่

วนอยู่แบบนี้หนึ่งชั่วโมงแล้ว!

หลินหยางเงยหน้าขึ้นมองฝั่งตรงข้าม

ที่นั่นยังมีม้าเหล็กและปืนใหญ่อย่างล่ะตัว

ถ้าหากหมากสองตัวนี้ไม่ข้ามมา เขาก็จะข้ามไปไม่ได้

เพียงแต่หมากทั้งสองตัวเหมือนจงใจทำแบบนี้ ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมเคลื่อนไหว

“หมากสองตัวนี้เก็บไว้ใช้ป้องกันการรุกเหรอ?” หลินหยางมองตำแหน่งของหมากทั้งสอง เขาพบว่าพวกมันเหมือนจงใจไม่ขยับ ไม่ว่าหลินหยางจะเข้าใกล้ฝั่งโน้นยังไง พวกมันก็จะกระโดดออกมาขวาง

ดูเหมือนกระดานหมากรุกตอนนี้ไม่มีกฎเกณฑ์เท่าไร

หลินหยางครุ่นคิด หมุนตัวอย่างกะทันหัน จู่โจมใส่หมากทหารที่อยู่ใกล้

เขาใช้ท่าสังหารอย่างไม่ลังเล

หมากทหารทั่วไปไม่ได้ถือว่าแข็งแกร่งมาก บวกกับมันกำลังหันหลังให้หลินหยาง จึงถูกลอบโจมตีโดยไม่ทันได้ระวัง สุดท้ายล้มลงบนพื้นแตกละเอียด

แต่การเคลื่อนไหวของหลินหยางในครั้งนี้ ก็ทำให้หมากตัวอื่นทำการตอบสนองด้วย

โครม…

ปืนใหญ่และรถม้ารีบพุ่งมาทางหลินหยาง ส่วนม้าเหล็กก็วิ่งมาทางนี้ด้วย ราวกับกำลังคลั่ง บนพื้นถูกพวกมันเหยียบจนกลายเป็นหลุมเป็นบ่อ

หลินหยางรีบพลิกตัวหลบไปทางหมากทหารตัวหนึ่ง ท้ายที่สุดนี่ก็เป็นเพียงกระดานหมากรุก ไม่ว่าจะเป็นม้าเหล็กหรือรถม้า ก็ไม่สามารถพุ่งชนหมากทหารของฝั่งเดียวกันเพื่อจู่โจมหลินหยาง แต่ไม่ใช่สำหรับปืนใหญ่

แต่ก็อย่างว่านี่เป็นเพียงกระดานหมากรุก เพราะแบบนี้ หมากพวกนี้จึงเคลื่อนที่ตามการเดินของหลินหยาง หลินหยางสามารถไปได้ทุกที่ แต่พวกมันไปไม่ได้ ถ้าหากหลินหยางหยุดอย่างกะทันหัน จำนวนก้าวของพวกมันไม่สามารถเกินจำนวนของหลินหยาง

ปืนใหญ่ได้เข้าที่แล้ว แต่เนื่องจากด้านหน้ามี ‘รถม้า’ และ ‘ทหาร’ ขวางทาง จึงไม่สามารถยิงไปถึงหลินหยางที่อยู่ด้านหลัง มันยังเหลืออีกหนึ่งก้าว ถึงจะสามารถเล็งตรงมาที่หลินหยาง

นี่เป็นก้าวที่หลินหยางวางแผนไว้แต่แรก

เขาจ้องรถม้าที่อยู่ด้านหลัง หมุนตัวกระโดดข้ามทหารไปอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นใช้สันมาฟาดใส่รถม้าแกะสลัก

“ตงหวงหวนหยู!”

หลินหยางตะคอกเสียงดัง ระเบิดพลังทั้งหมด พลังที่น่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งทำงานบนรถมาทันที

แควก!

บนพื้นผิวของรถม้ามีรอยแตกร้าวปรากฏขึ้น โอนเอนไปสองสามครั้ง

แต่…มันไม่ได้ล้มลง ราวกับยังสามารถทนได้

ในขณะเดียวกัน ปืนใหญ่ที่อยู่ข้างหลังรถม้าก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ปากกระบอกปืนสีดำพ่นประกายไฟ ลูกระเบิดพุ่งตรงเข้ามาหาหลินหยาง

แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางหมุนตัวกระโดดข้ามรถม้า ในขณะเดียวกันก็โคจรพลังทั้งหมด ถีบใส่บนรถม้าโดยตรง

แควก!

รถม้าโดนถีบจนสะเทือนไปข้างหน้า บังเอิญไปตกใส่ตรงตำแหน่งของระเบิดที่พุ่งเข้ามาพอดี

โครม!

เสียงระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น

รถม้าตัวหนึ่งระเบิดโดยตรง

“เยี่ยม!”

ดวงตาของหลินหยางลุกวาวเป็นประกาย รู้สึกดีใจมาก

และหลังจากที่รถม้าถูกทำลาย ในที่สุดม้าเหล็กและปืนใหญ่ที่อยู่ด้านหลังก็นั่งไม่ติดแล้ว พวกมันเริ่มเคลื่อนที่มาทางนี้…

หลินหยางกำลังสู้อยู่ด้านในอย่างดุเดือด ส่วนคนที่อยู่ด้านนอกเริ่มรอไม่ไหวแล้ว

“ทำไมยังไม่ออกมา!”

“นี่ก็ผ่านไปตั้งสี่สิบนาทีแล้ว!”

“มองไม่ออกเหรอ นี่แหละคือความร้ายกาจของหมอเทวดาหลิน!”

“หรือเขาสามารถอยู่ในนั้นได้เกินหนึ่งชั่วโมง? แบบนั้นไม่เท่ากับทำลายสถิติของโจแอล?”

“หมอเทวดาหลินสมกับที่เป็นหมอเทวดา!”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นจากโดยรอบ

สีหน้าของโจแอลก็เริ่มดูน่าเกลียด

“คุณโจแอล ดูเหมือนกันเดิมพันครั้งนี้ คุณคงจะชนะยากแล้ว!” โขงซื่อเทียนยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

เขากำลังเตรียมตัวดูโจแอลแพ้

“ตอนนี้ผ่านไปแล้วสี่สิบเก้านาที ยังเหลืออีกสิบเอ็ดนาที หมอเทวดาหลินก็จะทำลายสถิติของคุณแล้ว! โจแอล ตามที่ตกลงกัน คุณต้องมอบชีวิตของคุณให้หมอเทวดาหลินเลยนะ! หนานฉินเดินเข้ามาใกล้ ยิ้มแล้วพูดเช่นกัน”

โจแอลได้ยินแบบนี้ สีหน้ามืดมนลงทันที

“นี่เพิ่งจะผ่านไปสี่สิบเก้านาที ตอนนี้เขายังไม่สามารถทำลายสถิติของผม! เขายังไม่ชนะ!” โจแอลกัดฟันพูด

“สิบเอ็ดนาทีแค่แป๊บเดียวเอง” หนานฉินเหลือบมองเขาแล้วพูด

โจแอลกําหมัดแน่น ดวงตาสีน้ำเงินของเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย

เขาเงียบไปสักพัก พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ผมจะไปห้องน้ำ!”

พูดจบ หันหลังแล้วเดินออกจากที่นี่