สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1348

ประตูห้องระเบิดอย่างกะทันหัน

บอดี้การ์ดสองคนที่ยืนอยู่ข้างประตูโดนสะเทือนจนลอยกระเด็นออกไปล้มลงบนพื้น

“คุ้มกันลูกพี่!”

คนในห้องชักปืนออกมาพร้อมกันทั้งหมด หลังจากนั้นวิ่งเข้าไปล้อมรอบถางเฮยซา

รองหัวหน้าเฟิงและหัวถางจู่ก็ถอยหลังอย่างต่อเนื่องเช่นกัน จ้องประตูด้วยความหวาดกลัว

เห็นเพียงคนกลุ่มหนึ่งในชุดเกราะถือกระบี่เดินเข้ามา

หลังจากนั้นหลินหยางในชุดสูทเดินตามเข้ามาทีหลัง

“หัวหน้าถาง มีเรื่องอะไรเหรอถึงต้องรีบไปแบบนี้? ถึงขั้นไม่ยอมพบผม?”

หลินหยางนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ด้านข้าง หลังจากนั้นจุดบุหรี่สูบ สีหน้าดูไร้อารมณ์

สีหน้าของถางเฮยซาดูดีขึ้นไม่น้อย เขากวาดสายตามองหลินหยางตั้งแต่หัวจรดเท้าสักพัก พูดเสียงแหบ “หมอเทวดาหลิน ลมอะไรพัดคุณมาถึงที่นี่? มีธุระอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่ต้องพูดไร้สาระ เข้าประเด็นกันเลยดีกว่า พวกคุณเป็นคนเรียกกลุ่มเทียนชี๋มาใช่หรือเปล่า?” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“หมอเทวดาหลิน คุณกำลังพูดอะไร? ผมไม่ค่อยเข้าใจ” ถางเฮยซาตีมึน

“ความอดทนของผมมีขีดจำกัด หัวหน้าถาง พูดมาเถอะ แก๊งฉลามดำของคุณตั้งใจจะให้คำอธิบายเรื่องนี้ยังไง?” หลินหยางสูบบุหรี่แล้วถาม

สีหน้าของถางเฮยซาดูไม่เป็นธรรมชาติ

หัวถางจู่ที่อยู่ด้านข้างกลับตะคอกเสียงดัง “หมอเทวดาหลิน! คุณทำตัวอวดดีเกินไปแล้ว! ที่นี่คือถิ่นของแก๊งฉลามดำ! คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคุณคือหัวหน้าแก๊งของพวกเรา! คุณพูดอะไรช่วยเกรงใจหน่อย! ไม่อย่างนั้น…”

ฟิ้ว!

ก่อนที่หัวถางจู่จะพูดจบ เงาทรราชที่อยู่ด้านข้างของหลินหยางพุ่งเข้าไปประชิดตัวหัวถางจู่อย่างกะทันหัน ใช้มือข้างหนึ่งคว้าคอของเขาแล้วยกร่างกายของเขาขึ้นจากผืน

คอของหัวถางจู่โดนบีบจนผิดรูปโดยตรง เขาดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง แต่มันไม่มีประโยชน์

“ไม่อย่างนั้นจะทำไม?” หลินหยางมองหัวถางจู่ ถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

การลงมืออย่างกะทันหันของเขาทำให้คนของแก๊งฉลามดำตั้งตัวไม่ทัน

แต่พวกเขาก็ยังสามารถตั้งสติได้ ทุกคนยกปืนขึ้นเล็งไปทางเงาทรราชที่กำลังบีบคอหัวถางจู่ ท่าทางของแต่ละคนดูประหม่ามาก

“ปล่อยหัวถางจู่เดี๋ยวนี้!” รองหัวหน้าเฟิงตะคอก

“ได้!”

หลินหยางพยักหน้า

แต่ทันทีที่เพิ่งสิ้นเสียง

แควก!

เงาทรราชออกแรงอย่างกะทันหัน หักคอของหัวถางจู่โดยตรง

คอของหัวถางจู่เอียงไปด้านข้าง ร่างกายอ่อนแรง ตาขาวเหลือบขึ้นข้างบน สิ้นหายลมหายใจโดยตรง

เงาทรราชคนนั้นปล่อยมือ ร่างกายของหัวถางจู่ล้มลงบนพื้น ไม่มีการเคลื่อนไหวอย่างไรอีก

“อะไรกัน?”

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

หัวถางจู่ตายไปทั้งแบบนี้?

“หมอเทวดาหลิน คุณ…คุณทำเกินไปแล้ว! คุณคิดว่าแก๊งฉลามดำของเราไม่กล้าฆ่าคุณเหรอ?” รองหัวหน้าเฟิงโมโหมาก เขาคำราม “ยิง! ยิงเลย!”

ทุกคนเตรียมตัวลั่นไกปืนทันที

แต่ทางด้านของถางเฮยจู่กลับพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้!”

ทุกคนหันไปมองด้วยความตกตะลึง

“นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว ยังคิดจะใช้ปืนฆ่าหมอเทวดาหลินอีกเหรอ? ถ้ามันง่ายแบบนั้นจริง หมอเทวดาหลินคงตายไปแล้วไม่รู้กี่รอบ” ถางเฮยซาผลักคนตรงหน้าออก สองมือไขว้หลัง สายตาจ้องหลินหยาง “แต่หมอเทวดาหลิน คุณก็อย่ามั่นใจเกินไป การที่แก๊งฉลามดำสามารถคุมทั้งเมืองผู่เฉิน ไม่ได้อาศัยเพียงปืนอย่างเดียวเท่านั้น! ยังมีกำปั้นด้วย!”

“งั้นเหรอ?”

“คุณมองข้างนอก” ถางเฮยซาพูดอย่างไม่สบอารมณ์

หลินหยางมองไปทางข้างนอก

เขาพบว่าด้านนอกมีเงาของคนกำลังเคลื่อนไหว และมีกลิ่นอายที่แข็งแกร่งกำลังถาโถมเข้ามาทางนี้

เห็นได้ชัด

นี่คือยอดฝีมือของแก๊งฉลามดำ!

แก๊งฉลามดำคือราชาวงงการใต้ดินของเมืองผู่เฉิน อาศัยเพียงปืนไม่กี่กระบอกคุมทั้งเมือง? คนของแก๊งฉลามดำไม่ใช่คนโง่ ในโลกปัจจุบัน ถ้าไม่เชิญยอดฝีมือมาช่วยคุ้มกัน เป็นเรื่องง่ายมากที่จะโดนยอดฝีมือของกลุ่มอื่นถล่ม

และแก๊งฉลามดำก็ใช้เงินกับเรื่องนี้ไปไม่น้อย

เดิมทีพวกเขาแปดราชาสงครามและสี่ปรมาจารย์

คนพวกนี้คือสมบัติล้ำค่าที่ถูกเก็บซ่อน ปกติจะไม่เผยตัวต่อสาธารณชน

วันนี้หมอเทวดาหลินมาเยือน ย่อมต้องเรียกพวกเขาออกมาแสดงความสามารถสักหน่อย

“น่าสนใจ” หลินหยางพยักหน้าเล็กน้อย

“หมอเทวดาหลินก็เป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ระดับแนวหน้า ผมคิดว่าคุณน่าจะมองความสามารถของพวกคนที่อยู่ด้านนอกออก! ถ้าสู้กันขึ้นมาจริง ผมไม่กล้าพูดว่าสามารถเอาชนะหมอเทวดาหลิน แต่จะกัดเนื้อของคุณลงมาสักชิ้นคงไม่ใช่ปัญหาหรอกมั้ง? หมอเทวดาหลิน ผมคิดว่าคุณควรจะใจเย็นก่อน มีเรื่องอะไรพวกเรามานั่งลงแล้วคุยกัน อย่าลงไม้ลงมือจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นมันไม่ดีต่อผมและคุณทั้งสองฝ่าย” ถางเฮยซาพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมย

กลิ่นอายของความเป็นผู้นำแผ่ซ่านไปทั่ว

สถานการณ์แบบนี้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถควบคุม แม้แต่รองหัวหน้าเฟิงก็เอาไม่อยู่

ทว่า…หลินหยางกลับส่ายหัว