สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1351

มีเสียงฝีเท้าจำนวนมากดังขึ้นจากโดยรอบอย่างกะทันหัน

เสียงฝีเท้าไม่ได้ถือว่าดังมาก แต่เนื่องจากมีจำนวนมาก จึงทำให้ค่อนข้างวุ่นวาย

“หืม?”

หัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋หันไปมอง ขมวดคิ้วพูด “นี่คือคนของคุณเหรอ?”

“ใช่”

หลินหยางปัดฝุ่นตามร่างกายแล้วพยักหน้า

“ทำไมคุณต้องเรียกพวกเขามารนหาที่ตาย? ถึงคุณเรียกมาพันคน หมื่นคน มันก็ไม่มีประโยชน์” หัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋ส่ายหัวแล้วพูด

“ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเขาไม่ได้มาเพราะพวกคุณ” หลินหยางพูด

“หืม? แล้วพวกเขามาทำอะไร?” หัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋ถามด้วยความประหลาดใจ

“ภารกิจของพวกเขามีเพียงอย่างเดียว!” แววตาของหลินหยางกลายเป็นสีแดงอย่างกะทันหัน “นั่นก็คือกันปิดล้อมที่นี่!”

“ปิดล้อม?”

ลมหายใจของหัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋หยุดชะงัก

กลับเห็นหลินหยางสะบัดแขนขึ้นกลางอากาศอย่างกะทันหัน

ซ่า…

ประกายเข็มเงินจำนวนมากกระจายออก

ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่อง ประกายเข็มเงินสว่างไสวราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า

แต่วินาทีต่อมา เข็มเงินทั้งหมดตกลงมาราวกับห่าฝน ปักใส่บนร่างกายของหลินหยาง…และเงาทรราชที่อยู่ด้านหลังของเขา

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนเปลี่ยนไปแล้ว

จิตสังหารที่รุนแรงสายหนึ่งแผ่ซ่านออกมาจากตัวหลินหยาง กระจายออกเป็นวงกว้าง…

“อะไรกัน?”

รองหัวหน้าเฟิงตกตะลึง หัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าตา

ปิดล้อม?

เขาคิดจะปิดล้อมสถานที่แห่งนี้?

ฆ่าคนปิดปาก?

หมอเทวดาหลินตัดสินใจฆ่าคนของกลุ่มพิพากษาเทียนชี๋จริงเหรอ?

หมอนี่มันบ้าไปแล้ว!

รองหัวหน้าเฟิงไม่สามารถใช้สายตาปกติมองหลินหยางอีกแล้ว

ทำไมตนเองถึงไปล่วงเกินคนบ้าแบบนี้?

สมองของรองหัวหน้าเฟิงแทบหยุดทำงาน

แต่ถึงหลินหยางจะพูดแบบนี้ กลุ่มพิพากษาเทียนชี๋ก็ไม่ได้หวาดกลัวแต่อย่างใด

“หมอเทวดาหลิน ดูเหมือนคุณตัดสินใจจะสู้กับพวกเราแล้ว! ก็ได้ พวกเราจะเติมเต็มความปรารถนาของคุณเอง! ผมคิดว่าหลังจากผ่านการต่อสู้ครั้งนี้ คงจะไม่มีใครกล้าท้าทายและต่อต้านพวกเราอีกแล้ว ในขณะเดียวกันทุกคนก็จะรู้จักความน่าเกรงขามของงานประชุมใหญ่”

หัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋ก้าวเท้า พุ่งเข้าไปหาหลินหยางราวกับนกกะเหรี่ยง

แต่ตอนที่เข้าประชิดตัว มีประกายดาบส่องสว่างขึ้น

ราวกับเซียนที่เหาะเหินอยู่บนท้องฟ้า!

“หมอเทวดาหลิน! ให้ผมใช้ศีรษะของคุณมาประกาศศักดิ์ศรีและความศักดิ์สิทธิ์ของงานประชุมใหญ่ให้โลกรู้ก็แล้วกัน!”

เสียงตะคอกดังก้องไปทั่ว

เห็นเพียงประกายดาบฟาดฟันออกมา

ดาบนี้น่าสะพรึงกลัวจนถึงขีดสุด

แต่หลินหยางไม่ได้หวั่นเกรงแต่อย่างใด เขาชักกระบี่ปรมาจารย์ยุทธฟันออกไป

ชิง!

คมกระบี่ส่งเสียงคำราม ประกายแสงที่เยือกเย็นถาโถมเข้าไปหาประกายดาบที่กำลังพุ่งเข้ามา

บูม…

ดาบและกระบี่ปะทะกัน อาวุธทั้งสองชิ้นปลดปล่อยพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวราวกับศาสตราเทพ

คลื่นพลังกระจายออกเป็นวงกว้าง

หันกลับไปมองหลินหยางและหัวหน้าพิพากษา กลับพบคนทั้งสองถือศาสตราวุธไว้ในมือมั่น ไม่มีใครยอมถอยแม้แต่ก้าวเดียว

วินาทีนี้ หลินหยางสามารถรับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวของหัวหน้าผู้พิพากษาเทียนชี๋

ฟิ้วฟิ้วฟิ้วฟิ้ว…

เงาทรราชที่อยู่ด้านหลังของเขาเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน

พวกเขาชูกระบี่ขึ้นพร้อมกัน ฟาดฟันปราณกระบี่ที่เหมือนกับคลื่นครับผมเข้าไปหาผู้พิพากษาเทียนชี๋คนอื่น

ภายใต้ชุดเกราะที่เยือกเย็นราวกับซ่อนอสูรดุร้ายที่น่าสะพรึงกลัว

ปัง!

ปราณกระบี่พุ่งออกไป ผู้พิพากษาคนหนึ่งรีบยกดาบขึ้นมาต้านทาน แต่ร่างกายของเขาโดนปราณกระบี่ของเงาทรราชสะเทือนจนถอยหลัง

เห็นได้ชัด

ภายใต้การกระตุ้นพลังด้วยเข็มเงินของหลินหยาง ทำให้ความแข็งแกร่งของเงาทรราชเพิ่มขึ้นหลายเท่า

ทั้งสองฝ่ายเริ่มปะทะเข้าหากัน

หัวหน้าผู้พิพากษาหรี่ตาลง เขารู้ว่าหลินหยางในตอนนี้รับมือยาก จำเป็นต้องรีบจบการต่อสู้โดยเร็ว

“เปิด!”

เขาตะคอก สะบัดดาบราชวงศ์ถังในมืออย่างกะทันหัน