สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1360

"ถ้าอย่างงั้น หมอเทวดาหลิน จุดประสงค์ที่คุณให้ผมมาที่นี่คืออะไร?" หัวหน้ากลุ่มผู้พิพากษาขมวดคิ้วถาม

"เป้าหมายของผมหรอ ผมคิดว่ากลุ่มเทียนชี๋น่าจะเดากันออกแล้ว" หลินหยางหันหน้าไปมองเขาและพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย: "ท่านเทียนชี๋ โดยทั่วไปแล้วเมื่อคุณเจอคนที่ฝ่าฝืนกฎของการประชุม และปฏิเสธการลงโทษ คุณจะทำยังไง?"

"ฆ่า!"

"ถ้าฆ่าไม่ได้หล่ะ?"

"แจ้งกับเบื้องบน ให้พวกเขาเริ่มการคว่ำบาตรและใช้การลงโทษที่รุนแรงที่สุด"

"ดังนั้น สำนักหงเหยียนควรถูกดำเนินการคว่ำบาตรไหม?"

"ใช่"

"งั้นท่านเทียนชี๋โปรดรายงานเรื่องนี้ต่อเบื้องบนของคุณด้วยและให้พวกเขาดำเนินการคว่ำบาติโดยเร็ว!"

"โอ้ะ? คุณจะให้ผมรายงานเรื่องนี้แก่เบื้องบนหรอ? คุณไม่กลัวว่าผมจะบอกเรื่องของคุณกับเบื้องบนหรอ?" หัวหน้ากลุ่มพิพากษาเทียนชี๋หรี่ตาพูด

"ผมไม่กลัว เพราะถ้าคุณทำเช่นนั้นก็เหมือนกับปลาที่ตายในอวน ผมรู้ว่าคุณไม่กลัวตาย แต่ผมคิดว่าคุณต้องใส่ใจกับชีวิตของผู้พิพากษาเหล่านั้นแน่ๆ! ถ้าผมเป็นอะไรไป พวกเขาต้องตายไปพร้อมกกับผม! คุณเป็นคนฉลาดและไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับลูกน้องของตัวเองอย่างแน่นอน" หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

หัวหน้าพิพากษามีสีหน้านิ่ง

จากนั้นเขาก็ถอนหายใจยาว

"ผมจะรายงานกับเบื้องบนและขอให้ผู้บังคับบัญชากำหนดการคว่ำบาตรตามมาตรฐาน!"

"ดีมาก ขอบคุณ" หลินหยางโล่งอก

"หมอเทวดาหลิน คุณอย่าเพิ่งดีใจเร็วไป! ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามวันหลังจากที่ผมรายงานการคว่ำบาตร! ตอนนี้เจ้าสำนักหงเหยียนได้บุกเข้าไปในเมืองแล้ว ผมกังวลว่าคุณจะถูกเธอเด็ดหัวเป็นชิ้นๆ ก่อนที่การคว่ำบาตรจะมาช่วยคุณ!"

"ไม่ต้องกังวล โอเค เท่านี้แหละ ท่านเทียนชี๋ คุณกลับไปปก่อนเถอะ ผมจะจัดการเรื่องที่เหลือด้วยตนเอง"

หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ลงรถ

หัวหน้าพิพากษาจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่เมื่อเขามองเขาก็ต้องตกใจ

นี่คือถนนสายหลักที่มุ่งตรงเข้าสู่เมืองเจียงเฉิน

แต่วันนี้มีคนมารวมตัวกันที่ถนนเส้นนี้เป็นจำนวนมาก

พวกเขาถือไมโครโฟนและกล้อง ยืนเขย่งเท้าข้างถนนและมองไปในระยะไกล ราวกับว่าพวกเขากำลังรออะไรบางอย่าง

"ช้าก่อน!"

หัวหน้าพิพากษาตะโกน

"ทำไม? ท่านเทียนชี๋สนใจสิ่งนี้หรอ?" หลินหยางถามด้วยความแปลกใจ

"ผมอยากรู้ว่าคุณมีวิธีอะไรมาต้านทานเจ้าสำนักหงเหยียน!" หัวหน้าพิพากษาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"มันสำคัญหรอ?" หลินหยางถาม

"ถ้าคุณต้านทานไม่ได้ วันนี้ก็ต้องตายที่นี่ ผมก็จะมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน ในกรณีนี้ สิ่งที่ผมควรเขียนถึงผู้บังคับบัญชาไม่ใช่รายงานและ 'การคว่ำบาตร' แต่เป็นจดหมายลาตาย!" หัวหน้าพิพากษา

"อย่างงั้นหรอ...งั้นก็ดี ผมจะรอดูกับคุณ​อีกสักพักคุณจะเข้าใจ"

หลินหยางนั่งลงบนรถและชี้ไปทางคนขับรถ

คนขับรถเข้าใจ หยุดรถข้างทาง

หลายคนมองออกไปนอกหน้าต่าง

ในเวลานี้ ผู้คนของสำนักหงเหยียนได้เข้ามาที่นี่แล้ว...

แต่ในเวลานี้ อีกด้านหนี่งของถนนมีรถยนต์หลายคันขับผ่านไป

ป้ายทะเบียนรถคันหนึ่งทำให้ทุกคนระเบิด

"นั่นคือผู้กำกับซ่ง!"

"เขามาแล้ว!"

"เหมือนว่าข่าวลือจะเป็นเรื่องจริง!"

เสียงที่ตื่นเต้นดังขึ้นอย่างต่อเนื่องและฉากก็ระเบิดขึ้น

ฉากที่เดือดขึ้นทำให้หัวหน้าพิพากษาสับสนอย่างมาก

"พวกนี้เหมือนจะเป็นนักข่าวใช่ไหม?" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ใช่ และไม่ใช่นักข่าวธรรมดา พวกเขาทั้งหมดเป็นนักข่าวที่ผมจ้างมา บางคนเป็นนักข่าวสื่อกระแสหลักที่ผู้คนให้ความสนใจเป็นอย่างมากด้วย!" หลินหยางพูด

"คุณให้พวกเขามาทำไม?" หัวหน้าพิพากษาถามด้วยความไม่เข้าใจ

"เดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง" หลินหยางยิ้ม แต่ก็ไม่ได้อธิบาย

เมื่อรถของซ่งจิงมาถึง ก็หยุดอยู่ข้างถนน

ซ่งจิงลงจากรถ

สื่อมวลชนต่างพากันรีบเร่ง

"ผู้กำกับซ่ง! ขอสัมภาษณ์หน่อยได้ไหม?"

"ผู้กำกับซ่ง ทุกคนมีเรื่องอยากจะถามคุณ สะดวกคุยไหม?"

"ผู้กำกับซ่ง ตอนนี้การถ่ายหนังพยัคฆ์สงครามถึงไหนแล้ว?"

"ผู้กำกับซ่ง มีข่าวว่าคุณกำลังถ่ายพยัคฆ์สงคราม อยากสอบถามว่าระหว่างการถ่ายทำมีปัญหาอะไรไหม?"