สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1359

"เจ้าสำนักหงเหยียน! คุณสงสัยในความยุติธรรมและความเข้มงวดของกลุ่มพิพากษาเทียนชี๋งั้นหรอ?"

"ทำไม? พวกเราไม่มีสิทธิ์นั้นหรอ?" เจ้าสำนักหงเหยียนถาม

"ไม่มี! เพราะกลุ่มพิพากษาเทียนชี๋ของพวกเรายอดเยี่ยม! หากคุณยังอยากเข้าร่วมการประชุมงั้นก็ต้องเคารพกฎของพวกเรา ไม่งั้นพวกเราจะตัดสินการเข้าร่วมการประชุมของสำนักหงเหยียน! เข้าใจไหม?" กลุ่มพิพากษาเทียนชี๋พูดอย่างเยือกเย็น

"คุณพูดอะไร?" เจ้าสำนักหงเหยียนหรี่ตาอีกครั้ง เจตนาฆ่าในม่านตาก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น

"ทำไม? เจ้าสำนักเหมือนจะไม่พอใจกับกลุ่มพิพากษาของพวกเราสินะ?" หัวหน้ากลุ่มพิพากษาเองก็ไม่กลัว เขาจ้องไปที่เจ้าสำนักหงเหยียน ไม่หวาดเกรงแม้แต่น้อย

ออร่าของสถานที่เพิ่มขึ้นเรื่อย

บรรยากาศเริ่มรุนแรงขึ้น

คนสำนักหงเหยียนตื่นตระหนกขึ้น

หลังจากที่จ้องมองกันอยู่ครู่หนึ่ง เจ้าสำนักหงเหยียนก็พูดขึ้นมา

"ฉันไม่เคยเห็นกลุ่มพิพากษาเทียนชี๋มาก่อน! เอาอย่างงี้ ถ้าคุณสามารถพิสูจน์ได้ว่าพวกคุณคือกลุ่มพิพากษาตัวจริง ฉันก็จะไม่ลงมือกับหมอเทวดาหลิน เป็นยังไง?"

"สิ่งที่ผมต้องการคือพวกคุณต้องกลับไป!" หัวหน้ากลุ่มพิพากษาตะโกน

"กลับไปหรอ? ทำไม? พวกเราไม่มีคุณสมบัติจะมาเยือนเจียงเฉินเลยหรอ? ตอนนี้คุณรีบไปหาวิธีมาพิสูจน์ตัวเองเถอะ ภายในหนึ่งนาทีถ้าพวกคุณไม่สามารถยืนยันตัวเองได้ ก็อย่าหาว่าฉันไม่เมตตา!" เจ้าสำนักหงเหยียนพูดอย่างเยือกเย็ฯ

เมื่อคำพูดนี้ออกมา หัวใจของหัวหน้ากลุ่มพิพากษาก็เต้นรุนแรง

ยืนยันตัวเองหรอ?

นี่เป็นแค่คำอ้างเท่านั้น!

เจ้าสำนักหงเหยียนต้องลงมือแน่ๆ ถ้าเธอต้องการข้ออ้าง

ข้อแก้ตัวที่เธอสามารถหาได้ในการประชุม

หัวหน้ากลุ่มพิพากษาจะยืนยันตัวเองยังไง เธอก็คงไม่เชื่อ

เพราะเธอไม่เคยเห็นกลุ่มพิพากษามาก่อน

แม้ว่าการประชุมใหญ่จะลงโทษเธออย่างหนัก แต่ก็ไม่สำคัญอีกต่อไป เธอเชื่อว่าตัวเองในเวลานี้ไม่กลัวฝ่ายตรงข้าม

"ตราสัญลักษณ์นี่ คุณเคยเห็นไหม?" หัวหน้ากลุ่มพิพากษาหยิบออกมาด้วยสีหน้าเฉยเมย

"ไม่รู้จัก" เจ้าสำนักหงเหยียนส่ายหน้าโดยตรง ไม่แม้แต่จะมอง

"ลายมังกรเมฆหลัง?" หัวหน้ากลุ่มพิพากษายกแขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็นรอยสักบนแขน

"ไม่รู้จักเหมือนกัน"

หัวหน้ากลุ่มพิพากษาไม่ใช่คนโง่ จะไม่รู้แผนการของเจ้าสำนักหงเหยียนหรอ

สีหน้าของเขาไม่เป็นธรรมชาติ มือไปแตะมีดรอบเอวเพื่อที่จะทำการต่อสู้

ตามปกติเขาคงจะต่อสู้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ไม่ได้

ความแข็งแกร่งของเขาถูกหลินหยางทำให้ต่ำลง

อีกทั้งร่างกายของเขามีพิษและบาดเจ็บหนัก การต่อสู้กับเจ้าสำนักหงเหยียนเหมือนกับการหาเรื่องตาย!

"ไอสารเลว!"

หัวหน้ากลุ่มพิพากษาโมโหอย่างมาก

ความโมโหนี้คือความโกรธที่เขามีต่อหลินหยาง

"ท่านเทียนชี๋ พวกคุณกลับไปเถอะ" ในเวลานี้ เสียงของหลินหยางดังขึ้นมาจากวิทยุข้างหู

หัวหน้ากลุ่มพิพากษาสีหน้าเปลี่ยนไป ไม่พูดอะไร

การจากไปในเวลานี้พูดง่ายกว่าทำ? ถ้าพวกเขาออกไป เกรงว่าเจ้าสำนักหงเหยียนจะรุนแรงขึ้น!

อย่างไรก็ตามเสียงของหลินหยางดังขึ้นอีกครั้ง

"คุณไปเถอะ เธอไม่ทำอะไรคุณหรอก!"

"โอ้ะ?"

หัวหน้ากลุ่มพิพากษาลังเล

แต่เขาไม่มีทางเลือก เขาโบกมือและตะโกน: "พวกเราไป!"

คนอื่นๆ รีบออกไปตามหัวหน้ากลุ่มพิพากษา