สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1381

สีหน้าคนของยอดเขากูเฟิงดูน่าเกลียดมาก ลังเลอยู่สักพัก แต่สุดท้ายก็หยุดการฆ่าฟัน

แต่พวกเขาไม่กล้าลดอาวุธที่อยู่ในมือ และหันไปปิดล้อมเจ้าสำนักหงเหยียนแทน

แต่ทางด้านของเจ้าสำนักหงเหยียนก็มีหน่วยกะโหลกหงเฝิงคอยคุ้มกันเช่นกัน

“ปล่อยท่านโหว่!” หยวนจินซื่อตะโกน

“ปล่อยเขา? เหอะเหอะ ฝันไปเถอะ เขาต้องตาย พวกคุณทุกคนก็ต้องตาย! วันนี้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ขอเพียงไม่ใช่คนของสำนักหงเหยียน ล้วนแต่ต้องตายอยู่ที่นี่!”

ในแววตาของเจ้าสำนักหงเหยียนเต็มไปด้วยเจตนาแห่งการฆ่า เตรียมตัวออกแรงเอาชีวิตท่านโหว่

หยวนจินซื่อและคนอื่นรู้สึกเย็นวูบ

พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมเจ้าสำนักหงเหยียนถึงมีเจตนาแห่งการฆ่าที่รุนแรงเช่นนี้

จนกระทั่งในตอนนั้นเอง ท่านโหว่ตะโกน

“เจ้าสำนัก! ถ้าหากคุณไม่ฆ่าผม ผมสามารถมอบผลประโยชน์ที่คุณคาดคิดไม่ถึงให้คุณ!”

“ฉันมีทุกอย่างแล้ว พวกเศษขยะอย่างพวกคุณไม่ได้อยู่ในสายตาของฉัน น่าขำสิ้นดี!”

“เจ้าสำนัก คุณได้ผลประโยชน์จากหมอเทวดาหลินไปแล้ว! ทำไมถึงไม่ยอมปล่อยพวกเราไป?” ท่านโหว่กัดฟันพูดเสียงเบา ในใจรู้สึกเย็นวูบไปหมด

แม้แต่เขาก็ไม่มั่นใจว่าตนเองจะสามารถรอดจากภายใต้สถานการณ์เช่นนี้

สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงคือเจ้าสำนักหงเหยียนขมวดคิ้ว “ฉันไปได้ผลประโยชน์จากหมอเทวดาหลินเมื่อไร?”

“ไม่ได้? คนของผมเห็นกับตาว่าคุณไล่ล่าหมอเทวดาหลินมาถึงที่นี่! ตอนที่พวกเรามาถึงก็ไม่เจอแม้แต่ร่องรอยของหมอเทวดาหลิน แต่กลับโดนคุณปิดล้อมแทน ถ้าหมอเทวดาหลินไม่ได้ตายด้วยมือของคุณ…คุณจะบอกว่าเขาหนีไปแล้วเหรอ?” ท่านโหว่รีบพูด

คำพูดประโยคนี้ทำให้แววตาของเจ้าสำนักหงเหยียนหวั่นไหว หลังจากนั้นสักพัก สีหน้าของเธอเริ่มดูน่าเกลียด

“ดูเหมือนพวกเราติดกับแล้ว!”

“ติดกับ?”

“มีคนอ้างตัวว่าเป็นคนของยอดเขากูเฟิงมาลอบสังหารฉัน สุดท้ายโดนฉันจับได้ หลังจากนั้นเขาบอกว่าพวกคุณเป็นคนส่งเขามา กองกำลังของยอดเขากูเฟิงกำลังพักอยู่ในคฤหาสน์หุ้ยหยวน ถ้าหากพวกคุณก็โดนหลอกมาที่นี่เหมือนกัน แสดงว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของหมอเทวดาหลิน เขาวางแผนปล่อยให้ยอดเขากูเฟิงกับสำนักหงเหยียนเข่นฆ่ากันเอง! !” เจ้าสำนักหงเหยียนพูดด้วยความโกรธ

“หา?”

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปแล้ว

“หมอเทวดาหลิน? คุณอยู่ไหน ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

เจ้าสำนักหงเหยียนกวาดสายตามองโดยรอบแล้วตะโกนเสียงดัง

เธอเชื่อ หลินหยางต้องกำลังหลบซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง

“เฉินเจียหมิง!”

ในตอนนั้นเอง ทางด้านของท่านโหว่เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ เขารีบตะโกนเสียงดัง “จับคนที่ชื่อเฉินเจียหมิงเดี๋ยวนี้!”

“ครับ!”

ทางด้านของหยวนจินซื่อตอบสนองค่อนข้างเร็ว เขารีบพุ่งเข้าไปจับตัวของเฉินเจียหมิงที่อยู่ด้านหลังฝูงชน จากนั้นพาตัวมาข้างหน้า

“หมอเทวดาหลิน! คุณนี่แหละหมอเทวดาหลิน!”

ท่านโหว่ฝืนลุกขึ้นยืนจากพื้น ตะโกนเสียงดัง

“ผม…ผมไม่ใช่! ผมไม่ใช่หมอเทวดาหลิน!”

คนที่ชื่อเฉินเจียหมิงปฏิเสธเสียงสั่น

แต่ท่านโหว่ไม่เชื่อ ซัดฝ่ามือใส่หัวใจของเขาโดยตรง

เฉินเจียหมิงกระอักเลือด สิ้นใจคาที่

ท่านโหว่อึ้ง

หมอเทวดาหลินฆ่าง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?

ทว่าในตอนนั้นเอง มีเสียงที่เฉยเมยสายหนึ่งดังขึ้นจากฝูงชน

“ท่านโหว่ คุณฆ่าผิดคนแล้ว เขาไม่ใช่หมอเทวดาหลิน เขาเป็นคนของยอดเขากูเฟิง! คุณปรักปรำเขา!”

คำพูดประโยคนี้ทำให้ผู้คนหันไปมองโดยรอบ

“เป็นเสียงของหมอเทวดาหลิน?”

“คุณอยู่ไหน? ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

“เร็ว รีบหาตัวเขาออกมาเดี๋ยวนี้!”

เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอก บนใบหน้าของเธอถูกปกคลุมด้วยอารมณ์แห่งความโกรธ

แต่ผู้คนมองดูโดยรอบของตนเอง ไม่มีใครพบแม้แต่เงาของหมอเทวดาหลิน

“ไม่ต้องหาแล้ว! ผมอยู่นี่!”

มีเสียงพูดดังขึ้นอีกครั้ง

จากนั้น เห็นเพียงตรงกลางของคนทั้งสองฝ่าย มีศพที่ตายไปแล้วสักพักใหญ่กำลังลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหัน

คนคนนั้น…ก็คือหลินหยาง!

ในสายตาที่เต็มไปด้วยความตกใจของทุกคน หลินหยางกำลังลุกขึ้นยืนอย่างใจเย็น

วินาทีนี้ ทุกคนตระหนักแล้ว หมอเทวดาหลินอยู่ในเหตุการณ์มาโดยตลอด! ยิ่งไปกว่านั้น…อยู่ข้างกายของพวกเขาทุกคนด้วย

เขาปลอมเป็นศพนอนอยู่บนพื้นสักพักแล้ว กำลังคอยสังเกตทุกคนอย่างใกล้ชิด! มองดูกันฆ่าฟันระหว่างสำนักหงเหยียนและพันธมิตรกูเฟิง

ไม่มีใครไปเชื่อมโยงหมอเทวดาหลินและศพที่อยู่บนพื้นเข้าด้วยกัน

ในสายตาของเจ้าสำนักหงเหยียน ศพพวกนี้อาจจะเป็นฝีมือของยอดเขากูเฟิง

ในสายตาของท่านโหว่ ศพพวกนี้อาจจะเป็นฝีมือของสำนักหงเหยียน

ไม่ว่าใครก็ไม่คิดจะค้นหาความจริงของเรื่องนี้