สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1397

หลินหยางพูด: "พิษชนิดนี้ไม่สามารถย้อมกลับได้! ผมใช้โสมจักรพรรดิทั้งอันและได้ใช้สมบัติทั้งหมดที่ผมสะสมมาหลายปีเพื่อกระตุ้นศักยภาพของตัวเองให้เต็มที่ มันทำให้ผมสามารถยืนหยัดได้ต่ออีกห้าสิบปี พูดได้ว่าถ้าผลเหล่านี้หายไป ร่างของผมก็จะพังทลายและสลายไป และไม่มียาใดสามารถช่วยชีวิตผมได้"

ผลในครั้งนี้ไม่ได้ดีเหมือนการต่อสู้ที่บ้านราชาสมุนไพรก่อนหน้านี้

ครั้งนี้หลินหยางโดนพิษ และมันคือพิษที่รุนแรงที่ผลิตจากทักษะต้องห้ามของเขา

เจ้าสำนักหงเหยียนไม่เข้าใจโดยสิ้นเชิง...

"ดังนั้นจะบอกว่าคุณจะตายไปด้วยกันงั้นหรอ?" เจ้าสำนักหงเหยียนพึมพำ

"เดิมทีผมจะใช้สิ่งนี่เพื่อจัดการคุณ แต่ผมไม่คิดว่าเรื่องจะเกินเลยไปกว่าที่ผมคาดการณ์ไว้ ดังนั้นผมจึงต้องใช้ทักษะนี้" หลินหยางพูด

"เหอะๆ หมอเทวดาหลิน เหมือนว่าการต่อสู้ระหว่างคุณกับฉัน...จะไม่มีผู้ชนะสินะ ฮ่าๆ บางทีมันคือชีวิตของคุณและฉันที่ไม่เหลือสักคน"

เจ้าสำนักหงเหยียนพูดอย่างอ่อนแรง ดูเหมือนจะพอใจและค่อยๆหลับตาลง

มันเป็นชุดของวิธีการที่เป็นไปไม่ได้ของหลินหยาง

หากวิธีการเหล่านี้ชัดเจน เธอก็จะไม่กังวลเรื่องนี้เลย

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้หลินหยางก็เอ่ยปากออกมา: "ผู้ชนะไม่ใช่คุณอย่างแน่นอน"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สีหน้าของเจ้าสำนักหงเหยียนแดงขึ้นทันใด

"คุณ...หมายความว่าอะไร?"

"มันขึ้นอยู่กับโชคชะตาหรือพูดอีกอย่างก็คือโชค" หลินหยางพูดเบาๆ

"หรือว่า...คุณยังสามารถมีชีวิตต่อไปได้? ไม่ คุณไม่สามารถมีชีวิตต่อไปได้ คุณต้องตาย! ต้องตายแน่ๆ!" เจ้าสำนักหงเหยียนเข้าใจอะไรบางอย่าง ไม่ยอมและตะโกนออกมา

แต่เมื่อเธอกำลังพูด อัก!

เธอกระอักเลือดออกมาจากปาก ร่างของเธอกระตุกไม่หยุด เส้นชีพจรของเธอไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไปและทลายลงทันที

เมื่อมองไปที่เจ้าสำนักหงเหยียนที่กำลังจะตายในไม่ช้า หลินหยางก็สูดลมหายใจและหันตัวไป

"หมอ...หมอเทวดาหลิน..."

"หมอเทวดาหลิน..."

เธอตะโกนออกมาอย่างขมขื่น

อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเสียงก็หยุดลง

เจ้าสำนักหงเหยียนเสียชีวิตลง!

การต่อสู้ครั้งนี้ได้สิ้นสุดลงในที่สุด

แต่สำหรับหลินหยางไม่มีคำว่าชนะหรือแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้

ทุกคนเป็นผู้แพ้

ไม่มีผู้ชนะ

หัวใจของหลินหยางเย็นชา เขาหลับตาลง และนึกถึงสิ่งที่ช่วยไม่ได้ในใจของเขาในอดีต

ณ ขณะนี้.

พัฟ!

จู่ๆ หลินหยางก็เปิดปากของเขาและกระอักของสีดำสนิทออกมา

มันเป็นเลือดของเขา

ไม่มีสีแดงอีกต่อไป ทั้งยังเข้มกว่าแต่ก่อน

เมื่อมองดูอีกครั้ง พิษที่มีชีวิตกำลังจะกัดเซาะไปทั้งตัว และปัจจุบันครอบคลุมอย่างน้อย 70% ของร่างกาย!

ในเวลานี้ ร่างหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วจากด้านนอก

"หมอเทวดาหลิน!" คนนั้นตะโกน

เมื่อมองดูดีๆ เธอคือหลิวหรูซือ หลานสาวของราชาโอสถจากมณฑลฮ่วยเทียน!

เมื่อเห็นสภาพของหลินหยางในตอนนี้ หลิวหรูซือเจ็บปวดอย่างมาก รีบเข้ามาพยุง

"อย่าขยับ" หลินหยางเอามือกุมหน้าอกและตะโกน

หลิวหรูซือยืนตัวแข็ง

"ร่างกายของผมสามารถเผยแพร่พิษได้ อย่าสัมผัสด้วยผิวหนังโดยตรง คุณต้องใส่ถุงมือและหน้ากาก คุณผู้หญิงหลิว ครั้งนี้รบกวนคุณด้วย" หลินหยางพูด

ที่แท้หลิวหรูซือคือคนที่เขาตั้งใจโทรเพื่อเรียกให้มาที่นี่

จุดประสงค์คือขอให้เธอช่วยดูแลสิ่งที่จะเกิดหลังจากนี้

"หมอเทวดาหลิน จะกำจัดพิษในครั้งนี้อย่างไร?" หลิวหรูซือรีบถาม

"ผมไม่ได้บอกแล้วหรอ? พาผมไปที่นั่นและให้คนที่นั่นจัดการ บางที...อาจจะมีชีวิตรอดได้" หลินหยางพูด

"แต่หมอเทวดาหลิน ทางนั้น...จะช่วยคุณได้อย่างไร?" หลิวหรูซือกัดริมฝีปากรูปพีชของตัวเอง พูดด้วยความลังเล

"คุณพาผมไปก็พอ เวลาของผมมีไม่มาก จะช้าต่อไปไม่ได้แล้ว"

หลินหยางพูด

หลิวหรูซือน้ำตาไหล ไม่กล้าพูด รีบสวมถุงมือสองข้างและพยุงหลินหยางออกไป