สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 140

"ระงับความร่วมมือทั้งหมดกับตระกูลซูและเซิงหัวกรุ๊ป ถอนทุนทันที และยกเลิกทิศทางความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ที่ตามมาทั้งหมด!"

"ได้ ประธานหลิน!"

หม่าไห่พยักหน้า

คำพูดนี้ทำให้คนตระกูลซูทั้งหมดตกใจกลัว

ซูเหยียนสีหน้าเปลี่ยนไปเช่นกัน

ถอนทุนหรอ? หยุดความร่วมมือกลางคันหรอ?

ไม่ได้ ไม่ได้!

หากหยางหัวกรุ๊ปถอนทุนกับเซิงหัวกรุ๊ปสำเร็จ เซิงหัวกรุ๊ปจะเผชิญกับการขาดดุลทางการเงินอย่างรุนแรง นอกจากนี้ หลายโครงการที่กำลังดำเนินการอยู่โดยเซิงหัวกรุ๊ปจะต้องหยุดชะงักลงอย่างแน่นอน

ถึงเวลานั้นเงินทุนที่ฉันลงทุ่นไปทั้งหมดก็จะไม่ได้กำไร และเซิงหัวกรุ๊ปจะสูญเสียเงินทั้งหมดไปไม่ได้ ถ้าถึงเวลานั้นเกรงว่าต้องประกาศล้มละลาย!

"ไม่ได้!"

จะเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!

"ประธานหลิน คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้ พวกเราเซ็นสัญญากันแล้ว! ถ้าเกิดคุณถอนทุนตามใจชอบ คุณต้องรับผิดชอบทางกฎหมาย!" ซูเหยียนรีบพูด ลุกขึ้นมา

"สัญญาหลายฉบับได้รับการระบุไว้แล้ว และข้อกำหนดข้างต้นจำนวนมากใช้ได้สำหรับคุณเพียงฝ่ายเดียว หยางหัวกรุ๊ปไม่ได้รับข้อจำกัดนั้น รวมทั้งสามารถถอนทุนได้อย่างอิสระ!" หม่าไห่พูด

เมื่อซูเหยียนได้ยินก็อึ้งค้าง

สัญญานี้เธอดูเองกับตา

ตอนนั้นเธอก็กังวลเล็กน้อย แต่เมื่อพิจารณาถึงบริษัทหยางหัวกรุ๊ปที่ใหญ่ขนาดนี้ คงไม่หักห้ามใจตัวเองได้ ยังไงหยางหัวก็ช่วยบริษัทเยว่เหยียนกรุ๊ปของเธอมาไม่น้อย บอกกับข่าวลืมที่ว่าประธานหลินชอบตัวเอง ซูเหยียนจึงไม่ได้คำนึงถึงจุดๆ นี้ แต่กลับไม่คิดว่า.... สิ่งที่มองข้ามไปกลายเป็นบาดแผลที่จะทำให้ตระกูลซูถึงแก่ชีวิต...

"ทำไมถึงเป็นเช่นนี้....ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ?"

ซูเหยียนหน้าซีด ริมฝีปากซีดไร้สี่ พูดพึมพำม จากนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างไร้เรี่ยวแรง

"ประธานหลิน คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้!"

"ประธานหลิน คุณลองพิจารณาดูอีกรอบเถอะ!"

"พวกเราไม่พูดเรื่องสินสอดแล้ว! อย่ายกเลิกสัญญาเลย! ไม่เอาสิ!"

"ประธานหลิน ขอร้องแหละ!"

....

ซูเป่ย ซูเจินและคนอื่นๆ ร้อนรน แต่ละคนพุ่งเข้ามา เสียงที่สั่นดังเข้ามาในหู

ถ้าประธานหลินทำเช่นนี้จริงๆ พวกเราก็จบเห่แล้ว

ตอนนี้พวกเขากำลังพึ่งพาเงินปันผลของตระกูลเพื่อความอยู่รอด หากเซิงหัวกรุ๊ปพังทลายลงพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปยังไง?

ใครจะคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น? เดิมทีทุกคนตื่นเต้นและคิดที่จะแบล็กเมล์ลูกเขยผู้เป็นที่รักคนนี้และรับเงินค่าหมั้นจากเขา เก็บสินสอดจากเขา แต่ทุกคนไม่คิดว่า...อีกฝ่ายไม่ได้อยากแต่งงานกับหญิงตระกูลซู...

คนตระกูลซูหมดหวัง ทุกคนตื่นตระหนก

คุณนายซูนั่งไม่ติด เธอเดินไปทางประธานหลินจากการช่วยเหลือของซูกุ้ย

"ประธานหลิน...ให้เส้นทางรอดแก่ตระกูลซูของพวกเราได้ไหม? ฉัน...ฉันไม่ต้องการสินสอดนั้นแล้ว..."

"ผมจะพูดอีกครั้ง ผมไม่เคยบอกว่าจะแต่งงานกับซูเหยียน อีกทั้งผมให้กับตระกูลซูมามากเกินพอแล้ว แต่ครั้งไหนพวกคุณเห็นค่ามันบ้าง?" ประธานหลินเงยหน้าเล็กน้อย รูปลักษณ์ของเขาคลุมเครือแต่หล่อเหลา...

คุณนายซูหายใจติดขัด ตัวสั่น เธอยืนแทบจะไม่ไหว

"แม่!"

"คุณย่า..."

ทุกคนตื่นตระหนก

"หม่าไห่ ดำเนินการเดี๋ยวนี้ สำหรับการประชุมครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องเริ่ม!" ประธานหลินโบกมือ และตัดสินประหารชีวิตตระกูลซู...

"แม่ คุณอย่าโมโห! อย่าโมโหเลย! พวกเราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น!" ซูกวงรีบพูด จากนั้นหันไปมองซูเหยียน พูดเสียงต่ำ: "เสี่ยวเหยียน ลูกสองคิดหาทางหน่อยเถอะ หรือว่าลูกจะปล่อยให้ตระกูลซูพังแบบนี้หรอ?"

"พ่อ ฉันหมดหนทางแล้ว ต้องการให้ฉันทำยังไง? หรือว่าต้องการให้ฉันคุกเข่าขอร้องต่อหน้าประธานหลินหรอ?"

ซูเหยียนพูดด้วยความปวดหัว

"ก็ไปสิ!" คุณนายซูพูดด้วยความโกรธ

ซูเหยียนหน้าซีด เธอตอบสนองไม่ถูก

ประธานหลินมองทุกอย่างอย่างเยือกเย็น ไม่พูดอะไร แค่มองอย่างเงียบๆ

เป็นเพราะนิสัยที่ดีของซูเหยียน เลยทำให้คนอื่นๆ มากมาย แต่คนอื่นไม่ได้สนใจเธอเลย

และในเวลานี้ จู่ๆ ผู้ชายสองสามคนที่สวมสูทก็เดินเข้ามาในห้องประชุม

คนที่เดินนำด้านหน้าเป็นสุภาพบุรุษหัวเล็กๆ กับแว่น เขามีกองเอกสารมากมายในมือ ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องประชุม เขาก็ถามตรงๆ ว่า: "ประธานหลินคือท่านไหน?"

"ผม พวกคุณมีเรื่องอะไรหรอ?"

ซูเหยียนตกใจกลัว นี่คือคนของหยางหัวกรุ๊ป

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นยื่นมือของเขาออกมาแล้วยิ้มและพูดว่า: "สวัสดีคุณซู ผมผู้จัดการทั่วไปของบริษัทข้ามชาติชางหยู ผมจางชิงเหิง ที่ผมมาในครั้งนี้เพื่อดำเนินการหลายโครงการที่บริษัทของคุณทำอยู่และกำลังจะหยุดลง ผมต้องการอัดฉีดเงิน 200 ล้านหยวนในบริษัทของคุณในนามของบริษัทข้ามชาติชางหยู ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงซูตกลงจะเจรจากับพวกเราหรือไม่?"

"อะไรนะ?"

เมื่อสิ้นเสียง ทุกคนในห้องประชุมก็อึ้ง

รวมถึงประธานหลินกับหม่าไห่ด้วย

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ในเวลานี้ โทรศัพท์ของหม่าไห่ดังขึ้น เขารีบรับสาย จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?" ประธานหลินถามอย่างเคร่งขรึม