สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 141

"คุณหลิน การซื้อธุรกิจของตระกูลซูไม่ราบรื่น มีคนยื่นมือเข้ามายุ่งกับธุรกิจของตระกูลซูในเวลานี้เหมือนกัน พวกเขาไม่ได้คิดจะซื้อแต่เป็นการอัดฉีดทุนและสนับสนุน ถ้าหากพวกเรายืนกรานจะซื้อให้ได้เกรงว่าจะขาดทุนอย่างมาก! มันจะส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานของบริษัทในภายหลัง!" หม่าไห่พูด

"มีคน? เกรงว่าคงจะเป็นบริษัทข้ามชาติชางหยูมั้ง?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

การปรากฏตัวของจางชิงเหิงเป็นเหมือนเส้นฟางเส้นสุดท้าย ทำให้คนของตระกูลซูมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

ทุกคนดีใจอย่างบ้าคลั่ง

แม้แต่ซูเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างโล่งอก

"ประธานหลิน ดูเหมือนจะเป็นเส้นทางที่สวรรค์กลั่นแกล้งมนุษย์ คุณไม่ชอบตระกูลซูของเรา แต่มันก็ต้องมีคนอื่นชอบอยู่แล้ว! คุณดูสิ ตระกูลซูของเรากลับมาตั้งตัวได้อีกครั้งแล้ว!" ซูเป่ยลุกขึ้นยืน มองไปทางหลินหยางที่ยังไม่ได้เดินจากไป ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูด

"บริษัทข้ามชาติชางหยู? บริษัทนี้เป็นบริษัทข้ามชาติ ทำไมอยู่ดีๆถึงรู้สึกสนใจเซิงหัวกรุ๊ปอย่างกะทันหัน?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "เกรงว่าพวกคุณคงจะเป็นคนของฝ่ายใต้มากกว่ามั้ง?"

"ใช่แล้วมันยังไง? ไม่ใช่แล้วมันยังไง? ประธานหลิน! ในเมื่อคุณไปยุ่งกับฝ่ายใต้ คุณก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่คุณทำ!" จางชิงเหิงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

"งั้น ตระกูลซูก็เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่พูดคุณใช้เล่นงานผมก็เท่านั้น" หลินหยางส่ายหัวแล้วพูด

"ฮึ่ม เป็นเครื่องมือแล้วยังไง? ประธานหลิน ในเมื่อหยางหัวกรุ๊ปของคุณคิดจะทิ้งพวกเรา งั้นก็อย่าโทษพวกเราเลย คุณทำให้พวกเราไม่มีทางเลือก พวกเราก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกคุณอยู่อย่างสุขสบาย!" คุณนายซูตะคอกยังเกลี้ยวกลาด ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ

นึกถึงสิ่งที่เขากระทำเมื่อกี้ สายตาของคุณนายซูที่มองหลินหยางมีเพียงความเกลียดชัง แต่เธอกลับลืมเรื่องที่เธอเคยทำอะไรประธานหลิน

"คุณย่า คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? หยางหัวกรุ๊ปเคยช่วยพวกเราไว้ตั้งมากมาย หรือพวกเราจะตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้นเหรอ?" ซูเหยียนรีบพูด

"นั่นมันเธอช่วย ไม่ใช่พวกเขาช่วย!" คุณนายซูพูดด้วยความโกรธ "ซูกวง!"

ซูกวงสะดุ้ง

"แกไปเซ็นสัญญาพวกนั้นให้หมด ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแกถูกปลดจากตำแหน่งประธาน และให้ซูเป่ยมาทำหน้าที่แทน!" คุณนายซูพูดเสียงดังพร้อมกับนำสัญญาที่เตรียมเอาไว้ก่อนแล้วออกมาวางลงบนโต๊ะ

สีหน้าของซูกวงเปลี่ยนไปทันที

นี่เป็นสัญญาที่คุณนายซูเตรียมเอาไว้ให้ซูกวงเซ็นหลังจากที่การเจรจาของตระกูลซูและประธานหลินสิ้นสุดลง ตอนนี้เกิดเรื่องมากมายขึ้นอย่างกะทันหัน มันทำให้เธอเริ่มทำอะไรไม่ถูก แต่ท้ายที่สุดทุกอย่างก็กลับมาจุดเดิมอีกครั้ง

"แม่ นี่……." ซูกวงหน้าถอดสี

"คุณย่า คุณหมายความว่ายังไง?" ซูเหยียนก็เริ่มร้อนรนแล้ว

"ยัยหนู เดิมทีย่าก็อยากจะมอบบริษัทให้เธอดูแล อยากให้เธอเป็นคนพาไปบริษัทไปให้ไกลกว่านี้ แต่คิดไม่ถึงว่าเธอเกือบจะทำให้บริษัทล้มละลาย ฉันมันตาบอดเองที่ไว้วางใจมอบบริษัทไว้กับเธอ! ตอนนี้เธอไสหัวไปได้แล้ว เธอไม่ใช่คนของเซิงหัวกรุ๊ปอีกแล้ว เธอถูกไล่ออก!" หญิงชราตะคอก

ซูเหยียนรู้สึกตกใจมาก

"แม่ ผม…ผมเซ็นไม่ได้!" ซูกวงกัดฟันพูด

"แกพูดอะไรนะ? แกไม่เซ็น?" คุณนายซูโกรธจนกัดฟันแน่น เธอเหวี่ยงฝ่ามือใส่ใบหน้าของซูกวงโดยตรง

เพี๊ยะ!

เสียงดังชัดเจน

ซูกวงตัวแข็งทื่อ ก้มหน้าลงเหมือนเด็กที่ทำผิด

"เซ็น!"

คุณนายซูตะคอกเสียงดัง

ร่างกายของซูกวงสั่นสะท้าน เริ่มเซไปมาเล็กน้อย

ไปแล้วในตอนนั้นเอง จางชิงเหิงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด "อันที่จริงไม่เซ็นก็ไม่เป็นไร เงินลงทุนก้อนนี้พวกเราจะลงทุนกับตระกูลซูโดยข้ามผู้รับผิดชอบของบริษัท จัดการดำเนินการโครงการอย่างอื่นต่อไป พวกเราจะร่างสัญญาไว้อย่างชัดเจน คนที่ไม่เกี่ยวข้องจะมายุ่งกับเรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด"

คำพูดประโยคนี้มีความหมายแอบแฝง

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ ซูกวงรู้ได้ทันทีว่าถึงเขาจะยืนกรานต่อไปมันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

สุดท้ายซูกวงถอนหายใจยาว แล้วเดินตรงเข้าไปเซ็นชื่อ

และหลังจากที่เขาวางปากกาลง เซิงหัวกรุ๊ปก็มีคนใหม่มาแทนที่ทันที

ซูเหยียนและซูกวงโดนไล่ออกจากบริษัท

ประธานหลินมองเหตุการณ์ทั้งหมดโดยไม่พูดอะไร

"ประธานหลิน เชิญคุณออกจากที่นี่ได้แล้ว!" ในตอนนั้นเอง ซูเจินชี้หน้าของประธานหลินแล้วตะโกนเสียงดัง

หัวใจของทุกคนรู้สึกเย็นวูบ

ซูเจินกำลังต้องการเอาคืนประธานหลิน ต้องการไล่เขาออกจากบริษัท