สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1450

“เว่ยซินเจี้ยน! คุณทำให้พวกเราขายหน้า! ศักดิ์ศรีของสำนักสวรรค์อินทนิลโดนคุณทำลายหมดแล้ว! คุณคุกเข่าให้คนอื่นต่อหน้าผู้คนมากมาย และคนคนนั้นยังเป็นลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์นิรันดร! เหอะเหอะ เว่ยซินเจี้ยน! คุณยังมีหน้าอยู่สำนักสวรรค์อินทนิลต่ออีกเหรอ? ถ้าหากผมเป็นคุณ! ผมคงฆ่าตัวตายไปนานแล้ว!” ลูกศิษย์คนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูถูก

“ถูกต้อง! ผมคิดว่าที่เขาคุกเข่าและไหว้คนคนนั้นเป็นอาจารย์ เป็นเพราะพวกเขาน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกันแน่นอน! เขาต้องเป็นหนอนบ่อนไส้ที่สำนักสวรรค์นิรันดรส่งมาแน่!” มีคนพูดอีก

“ใช่ ต้องเป็นหนอนบ่อนไส้แน่นอน!”

“มีความเป็นไปได้!”

“มีความเป็นไปได้อะไร? เขาคือหนอนบ่อนไส้!”

ทุกคนตะโกนด้วยความโกรธ บางคนพูดจาดูหมิ่น บางคนด่าทอ

เว่ยซินเจี้ยนเงียบไม่พูดอะไร เขากลืนน้ำลายแล้วเตรียมตัวไปจากที่นี่

แต่ลูกศิษย์เหล่านี้จะยอมปล่อยเขาไปหรือ?

“คิดจะไป? มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!” ลูกศิษย์ก่อนหน้านี้ก้าวออกมาขวางทางของเขา ตะคอกเสียงดัง “ถ้าหากคุณอยากไป! คุกเข่ายอมรับผิดต่อพวกเราก่อน จากนั้นเล่าเรื่องที่คุณร่วมมือกับสำนักสวรรค์นิรันดรออกมาให้หมด! ไม่อย่างนั้น อย่าคิดว่าจะได้ไปจากที่นี่!”

“ใช่! สารภาพมา สารภาพมาเดี๋ยวนี้!”

“สารภาพ! สารภาพ!”

ลูกศิษย์ทุกคนพากันตะโกนเสียงดังอีกครั้ง

เหล่าลูกศิษย์ที่อยู่ในสนามฝึกเริ่มถูกการเคลื่อนไหวของทางนี้ดึงดูดมามุงดูมากขึ้น และพากันวิพากษ์วิจารณ์

“หลบไป!” เว่ยซินเจี้่ยนตะคอก! เขาไม่ใช่คนดีอะไรมากนัก ในเมื่อเขาไม่ผิด เขาจึงขี้เกียจอธิบาย

“สารภาพมาเดี๋ยวนี้!” ลูกศิษย์คนนั้นยังคงยืนกรานคำเดิม

“หวังโขว! ผมเว่ยซินเจี้ยนไม่เคยทำเรื่องอะไรผิดต่อสำนัก! ผมไม่เคยหักหลังสำนักสวรรค์อินทนิล! และผมไม่ใช่หนอนบ่อนไส้ของใครทั้งนั้น! ผมก็คือผม! พวกคุณรีบหลบไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นผมจะไม่เกรงใจกับพวกคุณแล้ว!” เว่ยซินเจี้ยนตะคอก

ทว่าคำพูดของเขากลับยิ่งทำให้เหล่าลูกศิษย์โกรธ

“ไอ้หนอนบ่อนไส้! ยังกล้าทำตัวอวดดีอีกเหรอ?”

“ผมว่าคุณกำลังรนหาที่ตาย!”

“ไม่เกรงใจ? ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าไม่เกรงใจของคุณเป็นยังไง!”

“ศิษย์พี่ทุกคน! จัดการไอ้หนอนบ่อนไส้คนนี้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

“ใช่ จับตัวเขามัดเอาไว้ก่อน!”

“มัด!”

ทุกคนเริ่มไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเอง

แต่ละคนจู่โจมใส่เว่ยซินเจี้ยนราวกับบ้าไปแล้ว

เว่ยซินเจี้ยนก็โกรธมากเช่นกัน เขารีบยกแขนขึ้นต้านทาน และจู่โจมกลับอย่างไม่ลังเลทันที

แต่…ท้ายที่สุดเขามีแค่คนเดียว! จะต่อกรกับมือดีของสำนักสวรรค์อินทนิลตั้งมากมายได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บ ปะทะกับลูกศิษย์เหล่านี้เพียงไม่กี่กระบวนท่า เขาโดนหมัดและเท้าจู่โจมใส่ครั้งนับไม่ถ้วน ถึงขั้นยังมีคนใช้มีดสั้นกรีดต้นแขนของเขา

เลือดสีแดงสดไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้เว่ยซินเจี้ยนโดนย้อมจนกลายเป็นสีแดง

เว่ยซินเจี้ยนเริ่มต้านไม่ไหวแล้ว

ในช่วงความเป็นความตาย

“ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้!”

ลูกศิษย์ที่อยู่ในสนามฝึกหันไปมองตามทิศทางของเสียง ทันทีที่เห็นผู้มา สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที แต่ละคนรีบหยุด

ลูกศิษย์ที่เป็นผู้นำคนแรกก็หยุดเช่นกัน ตอนเห็นผู้มา สีหน้าของพวกเขาแต่ละคนดูน่าเกลียดมาก

หลังจากเขาวิ่งเข้ามาถึงสนามฝึก ไม่มีใครกล้าทำอะไรเว่ยซินเจี้ยนอีกแล้ว!

เพราะผู้มาไม่ใช่ใครอื่น เขาคือชายชราขี้เหล้า

“ลุงจิ่ว!”

“คำนับลุงจิ่ว!”

“ลุงจิ่ว…”

ลูกศิษย์ทุกคนพากันหลบทาง จากนั้นคำนับชายชราด้วยท่าทางที่เคารพ