สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1452

“ศิษย์น้อง ฉันเคยให้โอกาสคุณแล้ว แต่คุณกลับไม่ฟัง เรื่องนี้จะโทษฉันไม่ได้ คุณน่าจะรู้จักฤทธิ์ของยาประหลาด หลังจากที่ดื่มมันเข้าไป คุณไม่เพียงแต่ต้องแบกรับความเจ็บปวดที่รุนแรงที่สุดในโลก นอกจากนี้สภาพของคุณจะกลายเป็นตัวประหลาดที่จะว่าเป็นผีก็ไม่เชิงจะว่าเป็นคนก็ไม่ใช่! ถ้าหากคุณไม่อยากเป็นแบบนั้น รีบบอกทุกอย่างที่เกี่ยวกับอาจารย์ของคุณมา” จูปี้หรูพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

ดวงตาทั้งคู่ของเว่ยซินเจี้ยนแดงก่ำ เขากัดฟันพูด “แม้การไหว้คนคนนั้นเป็นอาจารย์เพราะไม่มีทางเลือก แต่ไหว้แล้วเขาก็คืออาจารย์ ถ้าหากผมทรยศอาจารย์ ผมก็จะกลายเป็นคนหลอกลวงอาจารย์ทำลายบรรพบุรุษตัวเอง! จะให้ผมเป็นคนแบบนั้นได้อย่างไง?”

“แล้วสำนักสวรรค์อินทนิลล่ะ? คุณในฐานะที่เป็นคนของสำนักสวรรค์อินทนิล ไปกลับไหว้ศัตรูเป็นอาจารย์ แบบนี้ไม่ใช่การหลอกลวงอาจารย์ทำลายบรรพบุรุษตัวเองเหรอ?” จูปี้หรูถาม

“ผมเว่ยซินเจี้ยนไม่เคยทำเรื่องที่ผิดต่อสำนักสวรรค์อินทนิล! ลูกผู้ชายอกสามศอก กล้าทำกล้ารับ ผมก็แค่ทำตามคำพูดของผมเท่านั้น! ถามใจผมผมไม่รู้สึกผิด! ศิษย์พี่! เรื่องมันมาถึงขนาดนี้ ผมเว่ยซินเจี้ยนไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว! อย่างมากก็แค่ตายเท่านั้น!”

เว่ยซินเจี้ยนคำราม ทันใดนั้นเขาเอาหัวโขกลงบนพื้นอย่างแรง หวังฆ่าตัวตาย

ทว่าเขาช้าไปหนึ่งก้าว!

ฟู่!

มีกำลังภายในสายหนึ่งถาโถมเข้ามาหยุดหัวของเขา หัวของเว่ยซินเจี้ยนที่อยู่ห่างจากพื้นไม่ถึงครึ่งนิ้วหยุดชะงักอย่างกะทันหัน

หันไปมอง พบว่าจูปี้หรูลงมือแล้ว!

“ศิษย์น้องเว่ย ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยเข้าใจกฎระเบียบ!” จูปี้หรูพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “ตาย มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ ความเจ็บปวดที่คุณได้รับมันยังไม่พอ! ใครก็ได้ กรอกยาประหลาดใส่ปากของเขา!”

“รับทราบศิษย์พี่!”

“ไม่! !”

ลุงจิ่วตะโกนดังลั่น

เว่ยซินเจี้ยนเบิกตากว้าง ร่างกายสั่นสะท้าน แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้กรีดร้อง เพียงแค่หลับตาลง ปล่อยให้สวรรค์เป็นคนตัดสินชะตากรรม…

ลูกศิษย์คนหนึ่งก้าวเข้ามาบีบจมูกของเว่ยซินเจี้ยน

เว่ยซินเจี้ยนไม่สามารถหายใจ จึงจำเป็นต้องเปิดปาก ทันใดนั้นมีคนก้าวเข้ามาจับคางของเขา

ลูกศิษย์ที่ถืออ่างเหล็กรีบพุ่งเข้ามา เตรียมกรอกยาใส่ปากของเขาทันที

มีลูกศิษย์หลายคนหันหน้าหนี ไม่กล้ามองภาพตรงหน้า

ลุงจิ่วเจ็บปวดจนน้ำตาไหลพราก

จูปี้หรูยืนมองด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

ไป๋ฮ่าวซินตื่นเต้นจนลุกขึ้นยืน

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงที่เฉยเมยดังขึ้นจากด้านนอกฝูงชน

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

หืม?

จูปี้หรูขมวดคิ้ว “ใคร?”

หลังจากที่พูดออกไป มีเสียงตอบกลับดังมาตามสายลม

“หลินหยาง อาจารย์ของเว่ยซินเจี้ยน!”

หลินหยาง?

ทุกคนตกตะลึง หันไปมองต้นทางของเสียง

กลับเห็นฝูงชนแยกออกจากกัน จากนั้นมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา

พวกเขาคือหลินหยางและชิวซ่าน!

“พวกคุณ? พวกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ลุงจิ่วเบิกตากว้าง มองคนทั้งสองอย่างไม่เชื่อสายตา

“คุณ?”

ไป๋ฮ่าวซินคำรามออกมาโดยไม่รู้ตัว

เว่ยซินเจี้ยนก็สะดุ้งเช่นกัน เขามองไปทางหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา คิดว่าตนเองตาฝาด…

“หืม? หลินหยาง? คนคนนี้เองเหรอ?” จูปี้หรูรู้สึกประหลาดใจมาก

หลินหยางเหลือบมองเว่ยซินเจี้ยนแว๊บหนึ่ง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที หลังจากนั้นก้าวออกไปข้างหน้า ผลักลูกศิษย์สองคนที่จับตัวเว่ยซินเจี้ยนออก รีบประคองเขาลุกขึ้น แล้วฝังเข็มเพื่อทำให้อาการบาดเจ็บคงที่

ผ่านไปสักพัก หลินหยางเก็บเข็มเงิน พูดเสียงแหบ “เว่ยซินเจี้ยน เป็นยังไง? ดีขึ้นบ้างหรือยัง?”

“ดีขึ้นมากแล้ว…”

เว่ยซินเจี้ยนถอนหายใจ จากนั้นถามหลินหยางด้วยความตกตะลึง “ผมบอกให้ลุงจิ่วพาคุณไปจากที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ? คุณกลับมาอีกทำไม?”

“ที่ผมเดินทางมาสำนักสวรรค์อินทนิลก็เพราะได้ยินมาว่าคุณถูกรังแก ดังนั้นก็เลยมาดูสักหน่อย คิดไม่ถึงว่าคุณไม่เพียงแต่ถูกรังแก ยังถูกคนอื่นคิดร้ายอีกด้วย!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“หลินหยาง! คุณคิดจะทำอะไร?” เว่ยซินเจี้ยนเริ่มร้อนใจแล้ว

“คุณเป็นลูกศิษย์ของผม ผมก็ต้องทวงคืนความยุติธรรมให้คุณอยู่แล้ว!”

หลินหยางลุกขึ้นยืน กวาดสายตามองคนของสำนักสวรรค์อินทนิล พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ใครเป็นคนทำร้ายลูกศิษย์ของผมจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้? ก้าวออกมาเลย!”

“หลินหยาง! ที่นี่คือสำนักสวรรค์อินทนิล ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาทำตัวอวดดี!”

หยวนหลานอีเปิดพัดในมือ จากนั้นเดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า

“ทำไม? คุณเป็นคนทำร้ายเขา?” หลินหยางถามด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

หยวนหลานอีลังเลสักพัก แต่หันไปมองโดยรอบมีลูกศิษย์ตั้งมากมาย นอกจากนี้ยังมีไป๋ฮ่าวซินและจูปี้หรู เขามั่นใจขึ้นมาทันที มีคนตั้งมากมายอยู่ที่นี่ เขาจะกลัวหมอนี่ทำไม? จึงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด “ใช่แล้วยังไง?”

ทันทีที่พูดจบ

ฟิ้ว!

เสียงฉีกอากาศดังขึ้น

หลินหยางหายไปจากที่เดิม

“ศิษย์น้องหยวน! ระวัง!” จูปี้หรูตะโกนเสียงดัง

“อะไรกัน?”

หยวนหลานอีตกตะลึง ก่อนที่จะตั้งตัวทัน เขามีความรู้สึกเหมือนคอของตนเองโดนคีมเหล็กคีบอย่างกะทันหัน และเริ่มหายใจลำบาก ตอนที่ตั้งสติได้ เขาพบว่าหลินหยางมาปรากฏตัวตรงหน้าของตนเองตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

เขายกหยวนหลานอีสูงขึ้นจากพื้นด้วยมือเดียว สายตาที่เฉยเมยเต็มไปด้วยเจตนาแห่งการฆ่า

หยวรหลานอีตกใจจนเกือบสติหลุด

เขาดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งแต่มันไม่มีประโยชน์