สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1500

จนถึงวินาทีถัดมา

ควับ! ควับ! ควับ...

เข็มปราณจำนวนมหาศาลได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของชายผมหงอกอย่างรวดเร็วราวกับพายุ จากนั้นได้พุ่งเข้าหาทั้งสองคน

"อ๋า?"

ทั้งสองตกใจอย่างมากและรีบพากันหลบ

ทว่าเพิ่งจะหลบเลี่ยงจากเข็มปราณอันน่าหวาดกลัวไปได้ ชายผมหงอกก็ได้ขยับตัวมาตรงหน้าของอาวุโสสี่และยกมือไปยังคอของเขา

"ถอยไป!"

อาวุโสสี่คำรามออกไปและยกมือขึ้นป้องกันชายผมหงอก

ทว่าชายคนนั้นเร็วกว่าและพละกำลังของเขาก็แข็งแกร่งจนน่าตกใจ ก่อนที่แขนของอาวุโสสี่จะไปแตะตัวของชายผมหงอก มือของชายผมหงอกก็ได้บีบเข้าไปที่คอของเขาเสียแล้ว

"อือ..." อาวุโสสี่หายใจอย่างลำบากและยังไม่ทันตั้งตัว ชายคนนั้นใช้มืออีกข้างหนึ่งฟันไปที่แขนของอาวุโสสี่

ฉับ!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว

แขนนั้นถูกชายคนนั้นใช้มือทำให้หักลงทันที!

"อ๊า!"

อาวุโสสี่ส่งเสียงร้องโอดครวญและความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เขาแทบเป็นลมหมดสติ

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างพากันขนหัวลุก

"รีบเข้าไปช่วยอาวุโสสี่เร็วเข้า!"

อาวุโสสามตะโกนออกไปสุดเสียง

"รับทราบ!"

บรรดาลูกศิษย์ต่างทำสีหน้าหวาดผวา ทว่ากลับรวบรวมความกล้าและวิ่งเข้าไป

"ไม่ต้องช่วยแล้ว หากพวกคุณต้องการผมจะให้พวกคุณเอง!"

ชายผมหงอกกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ จากนั้นบีบคอของอาวุโสสี่และโยนไปที่คนกลุ่มนั้น

ตุ่บ!

ร่างกายของอาวุโสสี่กระเด็นไปราวกับลูกโบว์ลิ่งที่พุ่งไปท่ามกลางเหล่าบรรดาลูกศิษย์

ทันใดนั้น บรรดาลูกศิษย์ก็ถูกพุ่งชนล้มลงระเนระนาด แต่ละคนล้วนได้รับบาดเจ็บเลือดตกยางออก และถึงขั้นเป็นลมหมดสติ และนอนราบกับพื้นอย่างคร่ำครวญ ผู้ที่ยังสามารถลุกขึ้นยืนได้นั้นมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

ส่วนอาวุโสสี่ได้เกลือกกลิ้งไปตามพื้นหลายตลบและมีเลือดออกบริเวณศีรษะ ตามร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลและหมดสติไป

สีหน้าของอาวุโสสามแย่ลงและรู้แล้วว่าตัวเองไม่อาจรับมือกับคนคนนี้ได้ จากนั้นจึงได้รีบหันหลังกลับเข้าไป

ทว่าชายผมหงอกได้ไล่ตามเขามาติดๆ

"อาวุโสสามระวัง!" ลูกศิษย์คนหนึ่งตะโกนออกไป

อาวุโสสามรีบหันหลังกลับมาทันทีพร้อมด้วยอาการขนลุก!

ชายผมหงอกห่างไปจากเขาไม่ถึงสองเมตรด้วยซ้ำ

หนีไม่พ้น!!

จำเป็นต้องสู้กลับ!

เขารีบยกมือขึ้นและซัดเข็มเงินออกไปเพื่อป้องกันคนคนนั้นเข้าใกล้

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว...

เมื่ออาวุโสสามยกแขนขึ้น เข็มเงินกว่าร้อยเล่มได้พุ่งออกไปจากแขนของเขาและพุ่งตรงไปที่ร่างกายของชายผมหงอก

ทว่า...

เข็มเงินสัมผัสไปที่ผิวหนังของเขา จากนั้นได้มีเสียงดัง "กริ๊ง" อย่างต่อเนื่อง ผลปรากฏคือเข็มไม่อาจเข้าไปในร่างกายของเขาได้ และต่างล้วนตกลงสู่พื้น

"นี่...นี่มันเป็นไปได้ยังไง?"

อาวุโสสามดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

ควับ!

ชายผมหงอกยื่นมือออกไปบีบคอของอาวุโสสามอีกครั้ง และยกเขาขึ้นมา

ด้วยพละกำลังมหาศาลทำให้คอของอาวุโสสามเปลี่ยนรูปไปโดยสมบูรณ์ เขาแทบหายใจไม่ออก และทำได้เพียงพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต และจ้องมองไปที่ชายผมหงอกที่อยู่ตรงหน้า

"คุณ...คุณเป็นใครกันแน่..."

"เป็นคนที่คุณคิดจะกำจัดมาโดยตลอด"

"คนที่ผมคิดจะกำจัด?" อาวุโสสามครุ่นคิด ทว่าจะไปจำได้ยังไงว่าตัวเองคิดจะกำจัดใคร?

และขณะนี้เอง ชายผมหงอกบีบคอของอาวุโสสามแน่นขึ้นและโยนเขาลงพื้นอย่างแรง

ตุ่บ!

ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณ

ดูเหมือนว่าจะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งวังสุริยาจันทราดารา

อาวุโสสามถูกชายผมหงอกซัดลงกับพื้นอย่างแรงและเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ ส่วนคนนั้นเต็มไปด้วยรอยแผลและแขนขาแตกหัก ซึ่งไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหม

"อาวุโสสาม!!"

บรรดาลูกศิษย์ที่อยู่รอบๆ ต่างพากันร้องตะโกนออกมาอย่างโอดครวญ

ในขณะเดียวกัน อาวุโสสอง เจิ้งถงหยวนและเจ้าตำหนักคนอื่นๆ ก็ได้เดินออกมา

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนต่างแสดงสีหน้าตกตะลึง

"อาวุโสสามและอาวุโสสี่...ถูกจัดการถึงขนาดนี้เลยเหรอ?"

"คนคนนี้...ช่างน่ากลัวมาก..."

ทุกคนต่างพากันหวาดกลัวอย่างมาก

ชายผมหงอกปัดฝุ่นบนร่างกายและหันหลังเดินไปที่วังสุริยาจันทราดารา

ในมือของเขายังคว้าอาวุโสสามที่เหมือนสุนัขที่ตายไปแล้ว

อาวุโสสามหมดสติไม่รู้สึกตัวและปล่อยให้ชายคนนั้นลากเขาไป

บรรดาลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์นิรันดรต่างพากันจ้องมองด้วยความสะพรึงกลัว พวกเขาต่างวิ่งไปที่ประตูของวังสุริยาจันทราดารา จากนั้นคุกเข่าลงและตะโกน "เจ้าสำนักโปรดลงมือกำจัดคนสารเลวคนนั้น! เพื่อแก้แค้นให้กับอาวุโสสามและอาวุโสสี่"

"เจ้าสำนักโปรดลงมือ!"

"เจ้าสำนักโปรดลงมือ!"

เสียงร้องตะโกนดังกึกก้องไปทั่ว

เสียงยังไม่ทันหายไปก็มีคนจำนวนหนึ่งมายืนอยู่หน้าประตูวังสุริยาจันทราดารา

ผู้ที่ยืนอยู่หน้าสุดคือเจ้าสำนักโม่ซิน

"ใครกัน! ทำไมถึงกล้าขนาดนี้?" เธอพูดอย่างเฉยเมยและมองไปยังชายผมหงอก