สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1516

เป็นคำพูดที่ก้าวร้าวมาก

หากเป็นคนอื่นคนไม่มีใครกล้าพูดออกมาแบบนี้

ทว่าหลินหยางกลับพูดออกไป

พูดออกไปด้วยสีหน้านิ่งเฉย และน้ำเสียงเรียบ

ส่วนหยวนซิง คังเจียห่าวและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึง เหมือนหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

แต่พวกเขาก็พอจะเข้าใจได้

กล้ามาแตะต้องซูเหยียนและลั่วเฉียน? กล้าแตะต้องคนที่หลินหยางรักมากที่สุด อย่าว่าแต่เป็นทายาทของสมัชชาใหญ่เลย แม้ว่าเป็นลูกเทพลูกสวรรค์ที่ไหนหลินหยางก็ไม่มีทางยอมเด็ดขาด

หลงเจียงเฟิงคงไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเจอกับอะไรใช่ไหม?

"ดีมาก"

หลงเจียงเฟิงรู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีทางจบง่ายๆ จึงเตรียมลงมือ

และในขณะเดียวกัน เสียงอันเคร่งขรึมเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

จากนั้นก็มีชายชุดดำคนหนึ่งโผล่มาจากที่ไหนไม่รู้

ชายคนนั้นสวมชุดสีดำและปกปิดใบหน้า แต่ที่เอวของเขามีป้ายทองแขวนอยู่ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นป้ายคำสั่งของสมัชชาใหญ่

"คุณเว่ยสื่อ?"

"สวัสดีคุณเว่ยสื่อ!"

ทุกคนต่างทำความเคารพ

หลงเจียงเฟิงขมวดคิ้วและถาม "ฉู่เว่ยสื่อ? คุณมาที่นี่ทำไม? พ่อของผมมีคำสั่งอะไรเหรอ?"

"คุณชายหลง คุณท่านสั่งว่าห้ามท่านทำเกินหน้าที่ในการปฏิบัติหน้าที่ในเมืองเจียงเฉิน ไม่งั้นคุณท่านจะวางตัวลำบาก"

"ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยที่เมืองเจียงเฉินสักหน่อย"

"คุณชายหลง นี่คือคำสั่งของคุณท่าน! คุณท่านย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกับคุณหลิน!" คนที่ชื่อฉู่เว่ยสื่อกล่าวอีกครั้ง

"ทำไม?" หลงเจียงเฟิงถามด้วยความตกใจ

คนที่ชื่อฉู่เว่ยสื่อก้าวเข้าไปใกล้และกระซิบว่า "คุณท่านบอกว่าหากคุณหลินเป็นคนลอบทำร้ายกลุ่มพิพากษาเทียนชี่และผู้ลงทัณฑ์จริง งั้นจากความสามารถของคุณชายละก็ ไม่มีทางสู้เขาได้แน่นอน!"

"ทำไม? พวกคุณคิดว่านายหลินคนนี้มีความสามารถมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ? นั่นเป็นถึงกลุ่มพิพากษาเทียนชี่และผู้ลงทัณฑ์เชียวนะ! เขาเป็นเพียงคนไร้ค่าที่ขายยาปลอม เขาจะมีความสามารถแค่ไหนกันเชียว? อย่าล้อเล่นกันเลยหน่า" หลงเจียงเฟิงหัวเราะอย่างชอบใจ

"หากความจริงยังไม่ปรากฏ ใครก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสิน ไม่ว่ายังไง คุณชายหลง ที่คุณท่านสั่งให้คุณมาที่เมืองเจียงเฉินก็เพื่อให้คุณได้เรียนรู้และหวังว่าคุณจะคิดได้ จะได้ไม่ทำเรื่องผิดพลาดออกไป ไม่งั้นผมคงไม่รู้ว่าจะกลับไปรายงานคุณท่านยังไง" ฉู่เว่ยสื่อกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

"รู้แล้วหน่า พูดมากไปได้!" หลงเจียงเฟิงรู้สึกรำคาญ "ครั้งนี้ถือว่าเห็นแก่พ่อก็แล้วกัน"

ฉู่เว่ยสื่อพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นหันไปพูดกับหลินหยาง "คุณหลิน พวกคุณสามารถไปได้แล้วครับ"

"ไป! ผมยังไม่ล้างแค้นเลยจะกลับได้ยังไง?" หลินหยางกล่าว

ฉู่เว่ยสื่อขมวดคิ้ว "คุณหลิน คุณทำร้ายคนนี้ไม่ได้! ผมแนะนำให้คุณคิดให้ดี อย่าทำเรื่องที่ที่คุณจะเสียใจไปตลอดชีวิต!"

และวินาทีถัดไป

ควับ!

หลินหยางขยับตัวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าและพุ่งไปที่ฉู่เว่ยสื่อ

ฉู่เว่ยสื่อสีหน้าหนักใจและรีบยกมือขึ้นมาป้องกัน

ทว่าความเร็วของหลินหยางเร็วกว่าที่เขาคิด เขายังไม่ทันจะยกมือขึ้นมาหลินหยางก็ได้ปักเข็มไปที่แขนของเขาแล้ว

ทันใดนั้น ร่างกายของฉู่เว่ยสื่อก็เป็นอัมพาตขยับไม่ได้ ราวกับถูกไฟดูดจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

เวลาเพียงไม่กี่นาที ฉู่เว่ยสื่อก็ถูกเขาจัดการลงได้

หลงเจียงเฟิงและคนอื่นๆ ตกตะลึงอย่างมาก

"นายหลิน นายกล้ามาก?"

ยังพูดไม่ทันจบ หลินหยางก็เข้าไปบีบคอของหลงเจียงเฟิง จากนั้นเขาก็ถูกกดไปชนเข้ากับผนัง

ปัง!

เกิดเสียงดังเมื่อกระแทกไปโดนผนัง

หลงเจียงเฟิงถูกกระแทกจนหัวหมุนและเกือบล้มลง

"คุณชาย!"

คนอื่นต่างตะโกนสุดเสียงและวิ่งกรูกันเข้าไป

ทว่าหยวนซิงกลับรีบวิ่งเข้าไปขัดขวางพวกเขาทั้งหมดไว้

"ใครก็ห้ามขยับทั้งนั้น ไม่งั้นจะทำให้พวกคุณกลายเป็นศพลงที่นี่ทั้งหมด!" หยวนซิงตะโกนออกไปอย่างเกรี้ยวกราดและดุดัน