สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1568

แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าสมาคมศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็ไม่มีพื้นฐานทางด้านศิลปะการต่อสู้เลยสักนิด พูดให้ถูกก็คือเขาแค่เป็นคนดูแลเท่านั้น แต่หากจะมีเรื่องถึงขั้นลงไม้ลงมือกับยอดฝีมือเหล่านี้ เขาไม่มีความสามารถขนาดนั้น

เพราะกลุ่มคนเหล่านั้นไม่เคยนึกถึงผลที่ตามมา ถ้าเสวียฉงโหรวจะทำอะไรขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่าผู้คนที่อยู่ที่นี่จะมีใครหยุดเขาได้

“ไม่เป็นไร ในเมื่อจักรพรรดิแห่งวงการต่อสู้กลัวขนาดนี้! งั้นลำดับถัดไปก็เป็นการประลองระหว่างหมอเทวดาหลินและหลินกู่แห่งตระกูลหลิน”

หลินเฟยอิงกล่าวและก้าวเท้าเดินออกมา

เขาจะไม่ปล่อยให้หลินหยางควบคุมสถานการณ์อยู่แบบนี้

เมื่อประโยคนี้พูดออกไป ทุกคนต่างพูดกันต่างๆ นานา

ใช่ๆ จักรพรรดิแห่งวงการต่อสู้ไม่ไหว แต่ก็ยังมีหลินกู่อีกคนไม่ใช่เหรอ?

“การประลองครั้งนี้ ผมจะเป็นตัวแทนเอง!” ขณะนี้ ชายสวมหน้ากาก จ้านอี้ตาวได้ตะโกนขึ้นมา

“บังอาจ! ตัวแทน? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คุณคิดจะยึดปฏิบัติตามกฎของหนังสือยินยอม? คุณอยากเป็นศัตรูกับยอดฝีมือทางศิลปะการต่อสู้ทั้งโลกงั้นเหรอ?” หลินเฟยอิงตะโกนออกมา

เมื่อทุกคนได้ยินก็ต่างตะโกนออกมา

“พูดถูก! การประลองความเป็นความตาย จะแทนที่ได้ยังไง?”

“เราไม่มีทางปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน!”

“คุณกำลังเข้ามาก่อกวนวงการศิลปะการต่อสู้งั้นเหรอ?”

“หมอเทวดาหลิน คุณจะมากเกินไปแล้วนะ!”

ทุกคนต่างตะโกนออกมาด้วยความโมโห

สีหน้าของจ้านอี้ตาวตกใจ

ปิงชางจุนรีบกระซิบ “อาจารย์ จะทำผิดกฎไม่ได้นะ ไม่งั้นจะทำให้ผู้คนพากันโกรธโมโห และเป็นเรื่องยากมากที่จะจัดการ“

“ผมรู้ อี้ตาว คุณถอยไป ผมจะต่อสู้กับหลินกู่เอง”

“คุณหลิน ชายคนนี้...ไม่เหมือนคนอื่นๆ คุณอาจรับมือยากนะครับ” จ้านอี้ตาวมองหลินกู่และกระซิบกับหลินหยาง

“คุณดูออกเหรอ?”

“อืม”

“ไม่ต้องกังวลไป ผมรู้ตัวดี”

หลินหยางกล่าวและเอามือไพล่หลัง จากนั้นเดินไปข้างหน้า

เพื่อเผชิญหน้ากับหลินกู่…

เจียงหนานซงเห็นจึงมองนาฬิกาและตะโกนออกไป “ทุกท่านถอยไป!”

ทุกคนต่างถดถอยออกไปเพื่อให้เกิดที่ว่างเพื่อให้ทั้งสองประลองกัน

สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ทั้งสองคน

ทุกคนในที่นั้นต่างเงียบไม่พูดอะไร

แม้ว่าจักรพรรดิแห่งวงการต่อสู้ไม่กล้าออกมาต่อสู้ แต่ก็ไม่มีผลอะไรถึงคนดู

เพราะการประลองในครั้งนี้มีความน่าตื่นเต้นระทึกใจยิ่งกว่า

เจียงหนานซงเดินออกไปและประกาศกฎกติกาของการประลองในครั้งนี้ และขณะเดียวกันก็แนะนำคนของสมาคมศิลปะการต่อสู้ที่มาเป็นกรรมการตัดสินการประลองความเป็นความตายในครั้งนี้

หลังจากประกาศเรื่องที่เกี่ยวข้องเสร็จเรียบร้อย จากนั้นเจียงหนานซงก็กล่าวขึ้น “ผมขอประกาศเริ่มการประลองความเป็นความตายระหว่างหมอเทวดาหลินและหลินกู่ ณ บัดนี้! ทั้งสองเริ่มการประลองได้ครับ!”

เสียงนี้ราวกับเสียงภูเขาน้ำแข็งถล่ม ที่ดังกึกก้องไปทั่วทั้งยอดเขาเยียนหลง!

และขณะนี้เอง ร่างกายของทั้งสองคนก็ปะทุไปด้วยพลังแห่งการต่อสู้

หลินกู่คำรามออกมาอย่างไม่รีรอและพุ่งเข้าไปที่หลินหยางทันที

เขายกหมัดขึ้นมาและก้าวเท้าออกไป ทว่าหมัดนี้เต็มไปด้วยพลังแห่งการทำลายล้างและพุ่งตรงไปที่ใบหน้าของหลินหยางอย่างจัง

เมื่อหมัดพุ่งข้ามาก็มีควันลมปราณสีฟ้าปรากฏออกมาและปะทะชนเข้าไปที่หลินหยาง!

หลินหยางรีบยกแขนขึ้นมาบัง

พรึ่บ!

พลังลมปราณปะทะไปที่ร่างกายของเขาเต็มๆ ส่วนคนอื่นๆ ก็ต่างถดถอยและบางส่วนก็เป็นลมหมดสติไป และมีรอยเท้าลากยาวออกไป

“ดีมาก!”

คนจำนวนมากต่างร้องตะโกนออกมา

แต่ยอดฝีมือจำนวนหนึ่งก็พอจะเห็นความผิดปกติอะไรบางอย่าง

หลินหยางยกมือขึ้นมาและมองไปที่ที่หลินกู่ลงมือ จากนั้นกล่าวว่า “นี่คงไม่ใช่พละกำลังของคุณ แต่เกิดจากการใช้ยาชนิดหนึ่ง ถ้าผมทายไม่ผิด เมื่อคืนคุณคงแช่ยามาทั้งคืน และฝังเข็มไปกว่าร้อยเข็มใช่ไหม?”

“ไม่แปลกที่เป็นหมอเทวดาหลินที่มองแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่าผมใช้ยาอะไรในการเพิ่มพละกำลัง น่าชื่นชม แต่แค่มองด้วยตาแล้วรู้จะไปมีประโยชน์อะไร? ตอนนี้พูดกันถึงเรื่องพละกำลัง พูดกันถึงความตาย ไม่มีใครแข่งกับคุณเรื่องความสามารถทางการแพทย์และการรักษา” หลินกู่กล่าว

“นั่นก็ไม่เสมอไป หากผมสามารถแยกแยะตัวยาและส่วนผสมที่คุณใช้ได้ และรู้ว่าฝังเข็มที่บริเวณไหน ผมก็สามารถแก้เกมได้! หลินกู่ เดิมทีพละกำลังความสามารถของคุณไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ตอนนี้กลับแข็งแกร่งขึ้นมา นั่นเป็นเพราะเกิดจากการใช้ยาช่วยเท่านั้น ถ้ากำจัดออกไปได้ การจะทำให้คุณแพ้ก็เป็นเรื่องง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือเท่านั้น!”

“ทักษะเฉพาะตัวของตระกูลหลิน มีเหรอจะกำจัดได้ง่ายขนาดนั้น? คนอื่นเรียกคุณว่าหมอเทวดา คุณก็คิดเป็นตุเป็นตะว่าตัวเองเป็นหมอเทวดางั้นเหรอ?”

หลินกู่กล่าวอย่างเย้ยหยันและเหยียดหยาม จากนั้นเริ่มลงมือจู่โจมอีกครั้ง

ครั้งนี้ร่างกายของเขาออกแรงทั้งหมดที่มีเสมือนกับเขื่อนที่แตกลง และหลั่งไหลไปที่หลินหยาง ขณะเดียวกันสองมือของเขาก็ตบออกไปราวกับเม็ดฝน

การจู่โจมชนิดที่เหมือนกับพายุฝนที่โหมกระหน่ำที่ยากจะหยุดยั้งได้