สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1582

"เหตุการณ์บนยอดเขาเยียนหลงถูกแพร่ออกมาไม่ละเอียดเท่าไรนัก แต่ก็ดูเหมือนว่าแม่มดหวู่ชือจะจัดการทำให้เรื่องนี้จบลงด้วยตัวเอง รองผู้นำตระกูล ถ้าแม่มดหวู่ชือเข้าไปเกี่ยวข้อง งั้นเรื่องนี้ต้องไม่ง่ายแน่! ผมคิดว่า เราไปติดต่อพูดคุยกับข่งเหิงชุนและเจียงหนานซงไว้ก่อนดีกว่า เพื่อจะได้ลองดูท่าทีของพวกเขาว่าพวกเขาเป็นยังไง? ได้รับผลกระทบหนักขนาดนี้ พวกเขาไม่มีทางยอมแน่นอน! ถ้าหากพวกเขาก็เตรียมจะแก้แค้นหมอเทวดาหลินละก็ งั้นเรามาร่วมมือกันจะไม่ง่ายไปกว่าเหรอ? ถ้าพวกเขาไม่กล้าแก้แค้นหมอเทวดาหลิน งั้นเรื่องนี้...เราคงต้องคอยดูกันต่อไป" หลินคุนหลุนกระซิบ

หลินเฮ่าเทียนพยักหน้าเล็กน้อย "ตกลง งั้นก็ทำตามที่คุณพูด! คุณไปด้วยตัวเองและเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ไปด้วย ไปที่สมาคมศิลปะการต่อสู้ก่อนแล้วค่อยไปหาข่งเหิงชุน! คุณต้องแสดงท่าทีอย่างจริงใจ!"

"ครับ! รองผู้นำตระกูล!"

หลินคุนหลุนยกกำปั้นขึ้นและจากนั้นก็ออกไปจัดการ

แต่ในขณะเดียวกัน คนหนึ่งของตระกูลหลินก็วิ่งเข้ามา

"รองผู้นำตระกูล! ผลการชันสูตรศพของพวกเขาทั้งสองคนออกมาแล้วครับ!" ชายคนนั้นรีบพูดออกมา

"ผลการชันสูตรศพ?" หลินคุนหลุนหยุดชะงัก

"ผมเห็นว่าสภาพการตายของหลินกู่มีความผิดปกติบางอย่าง ก็เลยส่งคนไปทำการชันสูตรศพของเขา" หลินเฮ่าเทียนกล่าว

"ผิดปกติ? รองผู้นำตระกูล คุณหมายความ...ถึงพิษในร่างกายของเขา?"

"ใช่!"

"ใช่พิษของหมอเทวดาหลินไม่ใช่เหรอ? มีอะไรผิดปกติอย่างนั้นเหรอ?" หลินคุนหลุนถามด้วยความสงสัย

หลินเฮ่าเทียนเหลือบมองเขาและกล่าวว่า "ผมไม่รู้จักพิษของหมอเทวดาหลิน แต่ผมรู้สึกว่า...พิษนี้เหมือนกับพิษของตระกูลหลินของเรา!"

"อะไรนะ?"

หลินคุนหลุนตกใจอย่างมาก

หลินเฮ่าเทียนไม่พูดอะไรอีกและรับผลชันสูตรศพมาดู

ผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็วางผลตรวจลงและถอนหายใจด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"รองผู้นำตระกูล...นี่..." หลินคุนหลุนสงสัยและเหมือนจะอ้าปากถามอะไร แต่หลินเฮ่าเทียนก็ยืนผลชันสูตรมาให้

หลินคุนหลุนอ้าปากค้างและหน้าซีดเผือดจนถอยหลังออกไปหลายก้าว

"เป็นไปไม่ได้...พิษที่ผู้ดูแลหลินได้รับคือ...คือพิษจากพิษลับเฉพาะของตระกูลหลิน? นี่...นี่มันเป็นไปไม่ได้!! พิษสูตรลับเฉพาะของตระกูลหลินของเรา...ทำไมหมอเทวดาหลินถึงมีได้? ไม่มีทางเป็นไปได้!" หลินคุนหลุนแทบบ้าคลั่งและทันใดนั้นดูเหมือนว่าเขาคิดอะไรขึ้นมาได้ จากนั้นจึงหันไปถามหลินเฮ่าเทียน "รองผู้นำตระกูล หรือเป็นเพราะครั้งที่แล้วที่เขาแอบบุกเข้ามาเขตหวงห้ามของเราแล้วแอบขโมยวิชาพิษลับเฉพาะนี้ไปได้?"

"เขตหวงห้ามของตระกูลหลินของเราไม่เคยบันทึกหรือเก็บซ่อนวิชายาพิษชนิดนี้เอาไว้ หมอเทวดาหลินไม่มีทางได้ไปจากเขตหวงห้ามแน่นอน!"

"งั้น...เขารู้พิษชนิดนี้ได้ยังไง?"

หลินเฮ่าเทียนไม่พูดอะไร และเพียงจับจ้องไปที่หลินคุนหลุนอย่างเย็นชา

หลินคุนหลุนตกใจจนหัวใจแทบตกมาที่ตาตุ่ม

"รองผู้นำตระกูล คุณ...คุณคงไม่คิดว่ามีคนคิดทรยศหักหลังในตระกูลหลินของเราหรอกนะ?" หลินคุนหลุนกล่าว

"ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้" หลินเฮ่าเทียนกล่าว

"งั้นจะเป็นใครไปได้?"

หลินคุนหลุนรีบถามขึ้นมา

แต่ขณะนี้เองก็มีคนตระกูลหลินอีกคนวิ่งเข้ามาในห้องโถงใหญ่

"รองผู้นำตระกูล! แย่แล้วๆ!" ชายคนนั้นตะโกนออกมาด้วยเสียงที่เหนื่อยหอบ

ชายคนนั้นตัวสั่นและอ้าปากค้าง ไม่กล้าพูดออกมา

"เกิดอะไรขึ้น?" หลินเฮ่าเทียนถามอย่างเคร่งขรึม

จากนั้นชายคนนั้นก็พูดออกมาด้วยความตื่นตระหนก "หมอ...หมอเทวดาหลิน...มาครับ!"

"อะไรนะ?"

ทุกคนต่างหน้าซีดเผือด

ทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่าหลังจากเกิดเรื่องขึ้นที่ยอดเขาเยียนหลง หมอเทวดาหลินจะยังกล้ามาที่ตระกูลหลิน!

วินาทีนั้นตระกูลหลินเกิดความโกลาหลวุ่นวายอย่างมาก

ทุกคนในตระกูลตั้งแต่ตำแหน่งสูงจนตำแหน่งต่ำ อาวุโสน้อยจนอาวุโสมากต่างพากันไปรวมตัวกันที่ห้องรับแขก

หลินเฮ่าเทียนก็เดินนำหลินคุนหลุนและคนอื่นๆ ไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้หลินหยางกำลังนั่งดื่มน้ำชาอยู่ในห้องรับแขกและนั่งในตำแหน่งประธาน

ปกติแล้วมีเพียงผู้นำของตระกูลหลินเท่านั้นที่นั่งได้ แม้แต่หลินเฮ่าเทียนก็ไม่มีสิทธิ์นั่ง

ปิงชางจุนและจ้านอี้ตาวก็ติดตามอยู่ข้างกายของเขา และจ้องมองคนของตระกูลหลินที่กำลังเดินเข้ามา

คนของตระกูลหลินโกรธมากและทันใดนั้นก็มีเสียงตำหนิออกมา "หมอเทวดาหลิน! นั่นเป็นที่นั่งของผู้นำตระกูลหลินของเรา! กรุณาลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่เตือน"

"อ้อ?"

หลินหยางวางถ้วยน้ำชาลงและเหลือบมองชายคนนั้น "คุณคิดจะทำอะไรเหรอ?"

"คุณ...สารเลว! คุณกำลังดูถูกตระกูลหลินของเรางั้นเหรอ?" ชายคนนั้นตะคอกออกมาอย่างเดือดพล่านและรีบเดินไปคว้าตัวหลินหยาง

แต่ขณะที่เขากำลังเข้าใกล้