สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1588

หลินหยางรีบสังเกตอีกฝ่ายทันที

จึงพบว่าอีกฝ่ายคือชายวัยกลางคนผมยาวคนหนึ่ง

ชายวัยกลางคนก็สวมชุดสูท ร่างกายสูงใหญ่ไหล่กว้าง และใบหน้าเคร่งขรึม แววตาทั้งสองแดงก่ำ มีความรู้สึกถึงความชั่วร้ายบางอย่าง

"คุณคือ?

จ้านอี้ตาวมองชายวัยกลางคนด้วยสีหน้าประหลาดใจ

ปิงชางจุนและหลินหยางรู้สึกสงสัยและตื่นตัวอย่างมาก

แขกในงานก็ต่างพากันงุนงง

คนนี้คือใคร? ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถมาก?

ขณะนี้เองก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา!

ผู้ที่เดินนำหน้าคือเจียงหนานซงนั่นเอง!

นอกจากนั้นยังมียอดฝีมือของตระกูลเหลียงอีกเป็นจำนวนมาก!

เหลียงซวนเหม่ยก็เป็นหนึ่งในนั้น

เมื่อเห็นคนเหล่านี้เดินเข้ามา บรรดาแขกในงานต่างเดินเข้าไปทักทาย

"โธ หัวหน้าเจียง! ในที่สุดคุณก็มาสักที่!"

"หัวหน้าเจียง! ไม่เจอกันนาน! สบายดีไหม?"

"หัวหน้าเจียง! เดี๋ยวเราต้องมาดื่มกันสักหน่อยแล้วนะ!"

เสียงทักทายอย่างกระตือรือร้นยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง

เจียงหนานซงก็ยิ้มทักทายทุกคน

"ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ ขอให้ผมได้จัดการเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนนะครับ"

เจียงหนานซงยิ้มและเดินไปยังโต๊ะที่เกิดเรื่อง

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ? หมอเทวดาหลิน คุณจี้! ทำไมถึงก่อเรื่องขึ้นในงานเลี้ยงที่ผมจัดขึ้นด้วย? ผมให้การต้อนรับไม่ดีตรงไหนเหรอครับ?" เจียงหนานซงถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ

"หัวหน้าเจียง! คนนี้คือใคร? ทำไมถึงกล้าแตะต้องลูกชายของผม?" ชายวัยกลางคนหันไปมองหลินหยางและถามขึ้นด้วยสีหน้าเฉยเมย

"อ้อ บุคคลนี้คือหมอเทวดาหลินผู้มีชื่อเสียง คุณจี้ คุณน่าจะเคยได้ยินชื่อของเขาอยู่บ้างนะครับ!" เจียงหนานซงยิ้ม

"หมอเทวดาหลิน? ไอ้ลูกหมา!"

ชายวัยกลางคนมองหลินหยางอย่างดูถูกดูแคลน

แววตาคู่นั้นเหมือนกำลังจ้องมองมดตัวเล็กๆ ที่หยิ่งผยองและไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง

หลินหยางขมวดคิ้ว

ผู้คนโดยรอบก็ต่างแปลกใจ

"คนนี้คือใครกัน? พูดจาไม่เกรงใจใครเลย?"

"ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ ไม่เห็นเหรอว่าหัวหน้าเจียงดูเคารพและเกรงกลัวเขาขนาดนั้น? จะต้องเป็นคนมีอำนาจคนใหญ่คนโตแน่ๆ!"

"จะเป็นใครนะ?"

"ไม่รู้สิ..."

ทุกคนต่างซุบซิบนินทาและวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

ขณะนี้เอง ชายวัยกลางคนก็ชี้ไปที่หลินหยางและกล่าวว่า "ไสหัวมานี่ โขกศีรษะให้ลูกชายของฉันเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า!"

เมื่อพูดจบ ทุกคนก็ต่างตกตะลึงและเกิดความโกลาหล

"ว้าว!"

ทุกคนต่างรู้สึกทึ่ง

ให้หมอเทวดาหลินคุกเข่าโขกศีรษะ?

บ้าไปแล้วหรือเปล่า?

พวกเขาไม่รู้จักหมอเทวดาหลิน แต่หมอเทวดาหลินเป็นคนยังไง ทุกคนในงานต่างรู้เป็นอย่างดี

มีหรือว่าเขาจะยอมคุกเข่าลงต่อหน้าคนอื่น?

และวินาทีนี้สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ชายวัยกลางคน และคาดเดาว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่

"สารเลว! คุณเป็นใคร? ทำไมถึงกล้าสั่งให้อาจารย์คุกเข่าลง?"

ปิงชางจุนโกรธมาก มีหรือจะยอมให้อีกฝ่ายมาเหยียดหยามหลินหยาง?

ทว่าชายวัยกลางคนกลับไม่แยแสและจ้องมองไปยังปิงชางจุน "แล้วแกเป็นใคร?"

"เป็นใคร? นี่คุณไม่รู้เหรอว่าคนคนนี้ก็คือปิงชางจุนลำดับที่เก้าแห่งเทียนเจียว ฉายารัชทายาทเชียวนะ! เขาไม่ใช่คนธรรมดาหรอกนะ!"

แขกในงานคนหนึ่งอดไม่ได้และพูดขึ้นมา

คาดไม่ถึงว่าเมื่อชายวัยกลางคนได้ยินเข้าก็หัวเราะเยาะและเอานิ้วแตะจมูก

"เทียนเจียว? ลำดับที่เก้า? ฮึ คนแบบนี้ถ้าไม่ใช่หมูหมาแล้วจะเป็นอะไรไปได้? ฉันคิดว่าถ้าไม่ใช่สามลำดับแรกละก็ ล้วนเป็นขยะ!"

คำพูดนี้เหิมเกริมอย่างมาก!

ทุกคนต่างตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อสายตา

นักศิลปะการต่อสู้ของสมาคมต่างพากันอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

เขาเป็นถึงผู้มีรายชื่อในอันดับเทียนเจียวเชียวนะ!

ต่อให้ไม่ใช่สามลำดับแรก แต่สำหรับทุกคนแล้วนั้นเขาถือเป็นยอดอัจฉริยะที่ไม่อาจต้านทานได้!

ทว่าในสายตาของชายวัยกลางคนคนนี้กลับกลายเป็นเพียงเศษฟางและยังถูกด่าดูถูกดูแคลนอีก?

"คุณ..." ปิงชางจุนโมโหมากและมีหรือที่จะปล่อยให้อีกฝ่ายดูถูกเหยียดหยามแบบนี้? เขาคำรามและยกฝ่ามือขึ้นทันที

"ปิงชางจุน! กลับมา!" หลินหยางรีบตะโกนออกไป

แต่...ไม่ทันซะแล้ว!

ร่างกายของเขาเดือดพล่านไปด้วยความโกรธ เขาพุ่งเข้าไปที่ร่างกายของชายวัยกลางคนราวกับกระทิงป่าที่พร้อมพุ่งทำลายทุกสิ่ง