สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1638

"หมอเทวดาหลิน จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานเรื่องนี้คงถูกพูดถึงเป็นวงกว้าง ถึงตอนนั้นทุกคนก็จะได้รู้ว่าการคิดเป็นศัตรูกับหยางหัวจะมีจุดจบยังไง แล้วพวกเขาคงไม่กล้าคิดลงมือกับหยางหัวอีกแน่นอน!"

หนงถังกงวางโทรศัพท์และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ขอบคุณมากครับคุณท่านหนง" หลินหยางพยักหน้า

"ไม่ต้องเกรงใจ! อันที่จริงผมชอบที่จะทำเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว!"

"หมายความว่ายังไงครับ" หลินหยางถามด้วยความแปลกใจ

"ฮึ กลุ่มบริษัทเหล่านั้นล้วนคิดแสวงหาแต่ผลกำไร ขอเพียงแค่สามารถทำเงินได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรพวกเขาก็ยอมทำทั้งหมด แต่ในทางกลับกัน หยางหัวของพวกคุณไม่เพียงผลิตยาคุณภาพที่มีราคาเอื้อมถึงออกมาบริการแก่ประชาชน แถมยังมีโครงการออกตรวจโรคฟรี! และยังทำการศึกษาวิจัยโรคร้ายแรงอีกจำนวนมาก พวกคุณมีเกียรติอย่างมากต่อคนกลุ่มใหญ่โดยไม่สนใจผลประโยชน์เลยแม้แต่นิดเดียว! บริษัทที่มีมโนธรรมอย่างหยางหัวก็ควรจะได้รับการปกป้องดูแลเป็นอย่างดี" หนงถังกงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางยิ้ม

"อ้อใช่ ผมยังมีอีกเรื่องต้องพูดคุยกับคุณ"

หนงถังกงหยิบเอกสารออกมาหนึ่งฉบับและยื่นให้หลินหยาง

หลินหยางรับมาและกวาดสายตามองก่อนจะขมวดคิ้ว

"จงชวนกลับกลัวคุณเข้าแล้วดูสิ เมื่อเขากลับไป เขาก็รายงานเรื่องนี้ไปยังเบื้องบนเรื่องที่ทาคาฮาชิ อิมูระถูกจัดการ ตอนนี้ญี่ปุ่นได้สั่งห้ามให้คุณเข้าไปในประเทศแล้ว ผมคิดว่าการประลองที่จะเกิดขึ้นในอีกเจ็ดวันข้างหน้านั้น แน่นอนว่าคุณอาจต้องพ่ายแพ้เพราะเข้าไปยังญี่ปุ่นไม่ได้แน่" หนงถังกงกล่าว

"วางใจได้ ผมจะไปถึงที่ในการประลองที่จะเกิดขึ้นในอีกเจ็ดวัน พวกเขาไม่มีทางขัดขวางผมได้" หลินหยางกล่าว

"เราจะคิดหาวิธีส่งคุณไปร่วมการประลองให้ได้เช่นกัน คุณไม่ต้องกังวล!"

"ครับ!"

หลินหยางพยักหน้าและทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะถามไปว่า "ทาคาฮาชิ อิมูระเป็นยังไงบ้าง?"

"ได้รับการรักษาแล้ว ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว รอให้บาดแผลของเขาหายดี แล้วทางเราจะจัดการเรื่องส่งเขากลับประเทศ!"

"จะส่งเขากลับไปเมื่อไรเหรอครับ?"

"วันที่พวกคุณประลองแข่งขันกัน"

หลินหยางและหนงถังกงมองหน้ากันและยิ้มออกมา

หากทาคาฮาชิ อิมูระปรากฏตัวขึ้นวันที่พวกเขาประลองกัน ต้องเป็นที่น่าสนใจต่อสาธารณชนอย่างมากแน่

"ดึกมากแล้ว คุณหลินเรามาดื่มกันหน่อยเถอะ คืนนี้คุณพักผ่อนที่ผมนี่ล่ะ! เราจะดื่มให้เมาไปข้างหนึ่งเลย!"

หนงถังกงหัวเราะอย่างมีความสุขและโบกมือขึ้นเพื่อให้คนไปเตรียมเหล้าและกับแกล้ม

"คุณท่าน ครั้งหน้าดีกว่าครับ สองวันมานี้คุณไม่ได้พักผ่อนเลย ทำให้ร่างกายฟื้นฟูได้ไม่ดีเท่าไรนัก วันนี้เลยไม่เหมาะที่จะดื่ม รีบพักผ่อนเถอะครับ! ผมกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมจะดีกว่า"

หลินหยางกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นยืน

"เอ่อ...วันนี้ดื่มไม่ได้จริงเหรอ?" หนงถังกงรู้สึกเสียใจ

"ดื่มไม่ได้ครับ"

"คุณเป็นถึงหมอเทวดา คงไม่เป็นไรหรอกหน่า..."

"ตามหลักแล้ว ผมเป็นหมอ ไม่ใช่เทวดา หากคุณไม่เชื่อฟังหมอ งั้นหมออย่างผมก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน" หลินหยางกล่าว

หนงถังกงกล่าวอย่างลำบากใจ "ก็ได้ งั้นพรุ่งนี้เราค่อยดื่มกัน"

"ครับ"

หลินหยางยิ้มและลุกขึ้นเพื่อจะกลับออกไป

แต่ขณะนี้เอง โทรศัพท์ของเขาก็สั่นขึ้นมา

เมื่อมองก็เห็นว่าเป็นเหลียงซวนเหม่ยโทรเข้ามา

"ซวนเหม่ย ทำไมเหรอ?" หลินหยางรีบรับโทรศัพท์และถามไถ่

"พี่ พี่อยู่ที่ไหน...ว่างไหมคะ?" เหลียงซวนเหม่ยพูดตะกุกตะกัก

"เกิดอะไรขึ้น?"

"อ้อ คืออย่างนี้ ฉัน...อาจารย์ที่เคารพของฉันป่วย ไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น ถ้าพี่ว่าง...พี่ช่วยมาดูอาการให้เธอได้ไหมคะ?" เหลียงซวนเหม่ยกล่าว

"เรื่องนี้เอง...ไม่มีปัญหา เธออยู่ไหนล่ะ? เดี๋ยวพี่จะไปหาเธอตอนนี้เลย!" หลินหยางกล่าว

"ฉันอยู่ที่บ้านของอาจารย์ในหมู่บ้านลี่สุ่ยเจียหยวน พี่มาถึงแล้วพี่โทรหาฉันนะ"

"ตกลง!"

หลินหยางพยักหน้าและรีบวิ่งออกไปเรียกแท็กซี่

ทว่าเหลียงซวนเหม่ยที่อยู่ในหมู่บ้านลี่สุ่ยเจียหยวนกลับมีสีหน้าประหม่าเล็กน้อย

"ซวนเหม่ย เธอทำอะไรอยู่ข้างนอกน่ะ?" ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงผมสั้นเดินเข้ามาและถามเธอ

"ฉันกำลังติดต่อหมอเทวดาหลินไง! อาจารย์สุขภาพไม่ดีไม่ใช่เหรอ? ฉันก็เลยคิดจะโทรให้หมอเทวดาหลินมาดูอาการให้อาจารย์ไงคะ!" เหลียงซวนเหม่ยกล่าว

"เธอรู้จักหมอเทวดาหลินจริงเหรอ?" ผู้หญิงผมสั้นถามด้วยความประหลาดใจ

"เขาเป็นพี่ชายของหนูค่ะ" เหลียงซวนเหม่ยกล่าว

ผู้หญิงผมสั้นแสดงสีหน้าตกใจและจากนั้นก็หัวเราะขึ้นมา "ซวนเหมย ฉันก็เคยได้ยินข่าวลือนั้นมาบ้างแต่ข่าวลือก็คือข่าวลือ ตระกูลเหลียงของเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหมอเทวดาหลิน แบบนี้เขาจะเป็นพี่ชายของเธอได้ยังไง?"

"เอ่อ..."

เหลียงซวนเหม่ยไม่รู้จะอธิบายยังไง

"เอาล่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ"

ผู้หญิงคนนั้นจูงมือเหลียงซวนเหม่ยเข้าไปในบ้าน

แต่เมื่อทั้งสองเข้าไปข้างใน ทันใดนั้นก็มีเสียงประหลาดดังขึ้นมา

"ซวนเหม่ยเป็นไงบ้าง? ติดต่อหมอเทวดาหลินได้ไหม? อาจารย์ของเรากำลังรอให้เธอไปตามหมอเทวดาหลินมาช่วยชีวิตอยู่นะ!"

เหลียงซวนเหม่ยขมวดคิ้ว

คนที่พูดเป็นผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดจ้านและสวมชุดสีแดง

ผู้หญิงคนนี้ชื่อว่าหวงเยี่ยนหงและมักไม่ถูกกับเธอมาโดยตลอด

"พี่ชายของฉันบอกว่าเดี๋ยวเขาจะมาทันที" เหลียงซวนเหม่ยกล่าว

"พี่ชาย? อ๋า หน้าไม่อายที่สุดเลย หมอเทวดาหลินไปเป็นพี่ชายของเธอตั้งแต่เมื่อไร? แล้วหากเขาไม่มาจะทำยังไง?" ผู้หญิงคนนั้นหรี่ตาลงและถามอย่างชอบใจ

คำพูดของหวงเยี่ยนหงนั้นรุนแรงมาก

ทว่าเหลียงซวนเหม่ยกลับไม่ถือสาอะไร

เธอไม่อยากสนใจคนแบบนี้ด้วยซ้ำ

อันที่จริงทั้งสองก็ไม่ได้สนิทกันมากนัก เป็นเพียงแค่เพื่อนร่วมชั้นตอนเด็กๆ และจากนั้นเหลียงซวนเหม่ยก็ไปที่เกาะหวางโยว ทำให้ไม่ค่อยได้คลุกคลีกับคนเหล่านี้เท่าไรนัก