สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1639

กู่ซานดีใจมากจนใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น

"ดี! ดี! ดีมาก! เด็กดี! ฮ่าๆๆ...เธอเป็นเด็กดีมาโดยตลอด! อาจารย์ชอบคนที่ฉลาดอย่างเธอมากที่สุดเลย! มีอะไรจะพูดกับอาจารย์ไหม? มีอะไรก็พูดออกมาได้เลย อาจารย์คอยรับฟังเสมอ!" กู่ซานอารมณ์ดีและพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา

เธอเองก็ไม่ใช่คนโง่มีเหรอจะไม่รู้ว่าลูกศิษย์เหล่านี้กำลังคิดอะไร? มอบของขวัญชิ้นใหญ่โตขนาดนี้ให้ พวกเขาจะต้องมีเรื่องขอร้องอย่างแน่นอน

"อาจารย์ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นหนูก็ขอพูดตามตรงนะคะ หนูได้ยินมาว่าอาจารย์รู้จักกับหัวหน้าโฮว! เอ่อ...อาจารย์พอจะแนะนำหนูได้ไหมคะ? พอดีว่าคุณพ่อของหนูมีเรื่องจะพูดคุยกับเขาค่ะ" หวงเยี่ยนหงกล่าวอย่างระมัดระวัง

"หัวหน้าโฮว?"

ทุกคนต่างตกใจ

"ที่แท้ก็คนนั้นเอง เฮอะๆ เยี่ยนหง การเคลื่อนไหวของตระกูลของเธอรวดเร็วมากเชียวนะ หัวหน้าโฮวเพิ่งจะเลื่อนขั้นเธอก็ต้องการพบเขา หัวหน้าโฮวอายุยังน้อยและการได้เข้ามาอยู่ในตำแหน่งนี้ ทำให้อนาคตของเขาไม่ธรรมดาเลย! ถ้าสามารถเข้าไปเกาะเกี่ยวต้นไม้ใหญ่อย่างเขาได้ ตระกูลของเธอคงสบายไปตลอดทั้งชีวิตอย่างแน่นอน!" กู่ซานกล่าวด้วยรอยยิ้มและแววตาอันเป็นประกาย

"อาจารย์ช่วยเมตตาด้วยนะคะ!" หวงเยี่ยนหงกล่าว

"ฮ่าๆ เรื่องเล็กน้อย อาจารย์พอจะสนิทกับเขาอยู่บ้าง ประเดี๋ยวอาจารย์จะโทรหาเขาและนัดทั้งสองตระกูลให้มาร่วมรับประทานอาหารพร้อมกัน เธอไปหาสถานที่มา อย่าช้าเกินไปล่ะ เป็นเย็นวันพรุ่งนี้แล้วกัน มีเรื่องอะไรพวกเธอก็นั่งลงคุยกันดีๆ ตกลงไหม?" กู่ซานยิ้ม

"จริงเหรอคะ?" แววตาของหวงเยี่ยนหงเปล่งประกายด้วยความดีใจอย่างมาก "ขอบคุณมากค่ะอาจารย์! ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ!"

"เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง! ไม่ต้องเกรงใจอาจารย์หรอก"

กู่ซานหัวเราะชอบใจ

หวงเยี่ยนหงตื่นเต้นมากและถอยไปข้างๆ ส่วนลูกศิษย์คนอื่นๆ ก็ต่างนำของขวัญมามอบให้

"อาจารย์ผมมีหยกอุ่นหลานเถียนชิ้นหนึ่ง แม้ว่ามันจะไม่สามารถรักษาโรคได้ แต่มันสามารถป้องกันโรคร้ายได้นับไม่ถ้วน อาจารย์วางมันไว้ใต้หมอนจะสามารถเพิ่มพลังในร่างกายได้ และสามารถทำให้อาการป่วยของอาจารย์ดีขึ้นด้วยนะครับ" หลัวเซวียนเดินเข้ามาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"หยกอุ่นหลานเถียน? นี่ก็ถือเป็นของล้ำค่า ว่ากันว่ามีเงินก็ซื้อไม่ได้เชียวนะ!"

"เป็นแค่ของชิ้นเล็กๆ เท่านั้นเองครับ ผมไม่ได้เตรียมของขวัญอย่างอื่นมาให้อาจารย์เลย ผมผิดเองที่ไม่คิดให้รอบคอบกว่านี้ หวังว่าอาจารย์จะไม่โกรธกันนะครับ"

"เสี่ยวหลัว พูดเกินไปแล้ว พูดมาสิ นายต้องการให้อาจารย์ช่วยอะไร?" กู่ซานยิ้ม

"ช่วงนี้ผมกำลังเจรจาธุรกิจกับประธานของบริษัทข้ามชาติบริษัทหนึ่ง ได้ยินมาว่าลูกชายของประธานบริษัทนั้นก็เคยได้รับความอนุเคราะห์จากอาจารย์ ก็เลยอยากจะขอให้อาจารย์ช่วยอำนวยความสะดวกในการเจรจาธุรกิจในครั้งนี้ วางใจได้ครับ หากสำเร็จรายได้สามสิบเปอร์เซ็นต์จะตกเป็นของอาจารย์ครับ!" หลัวเซวียนกล่าว

"ดูนายพูดเข้าสิ คิดว่าอาจารย์นึกถึงเรื่องเงินทองงั้นเหรอ? ให้แค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เป็นสินน้ำใจก็พอแล้ว อาจารย์ไม่ได้ต้องการมากมายขนาดนั้น" กู่ซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม "เรื่องนี้อาจารย์จะจัดการแทนนายเอง ไม่ต้องรีบร้อน"

"ขอบคุณครับอาจารย์" หลัวเซวียนรีบกล่าวขอบคุณ

แต่ละคคนต่างมอบของขวัญและทักทาย และในขณะเดียวกันก็บอกความต้องการของตัวเองออกมา

แทบทุกเรื่องที่ทุกคนพูดออกมา กู่ซานล้วนสามารถทำตามความต้องการของพวกเขาได้ทั้งหมด

แน่นอนว่า หนึ่งในข้อแม้ก็คือของขวัญที่ทุกคนมอบให้นั้นเป็นของที่กู่ซานต้องการ

หากไม่ต้องการ สถานการณ์ก็อาจเปลี่ยนไป