สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1724

"คุณรู้จักเทพอัคคีใช่ไหม?" หลินหยางเห็นปฏิกิริยาตอบสนองของจางฉีเย่ก็ลืมถามขึ้นมา

"จะไม่รู้จักได้ยังไง? เขาเป็นถึงนักเผด็จการคนหนึ่งเลย"

จางฉีเย่กล่าว "เขาอยู่บนเกาะเสินหั่ว ซึ่งเป็นเกาะโดดเดี่ยวที่ชายแดนของอาณาจักรมังกรและได้รับสมญานามว่าเป็นเทพ เป็นผู้บังคับบัญชากองทูตอัคคีกว่าสามพันคนภายใต้การปกครองของเขา แต่ละคนล้วนมีความสามารถสูงและน่าหวาดกลัว ไม่เพียงเท่านั้น ลูกศิษย์ของเทพอัคคีมีครอบคลุมทั่วทั้งประเทศและอำนาจของพวกเขาก็กว้างขวางอย่างมาก แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนไม่สำคัญอะไร มีข่าวลือว่าพละกำลังความสามารถของเทพอัคคีนั้นเสมือนพลังของเทพเจ้าและไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้ เมื่อสิบสามปีก่อน เทพอัคคีได้เก็บตัวบำเพ็ญเพียรฝึกฝน ว่ากันว่าเพื่อเพิ่มระดับความสามารถไปถึงระดับขั้นสูงสุด มีคนเล่าต่อๆ กันมาว่าหากเทพอัคคีสามารถบรรลุขั้นสูงสุดได้ก็จะกลายเป็นเทพเจ้าและไม่มีวันตาย ต่อให้เขาจะพ่ายแพ้ก็ตาม! จากนั้นเมื่อเจ็ดปีก่อนเขาก็ทดลองเพิ่มระดับวรยุทธ์อีกครั้ง ทว่ากลับพ่ายแพ้เหมือนเดิม และเมื่อหนึ่งปีก่อนเป็นครั้งที่สามที่เขาทดลองเพิ่มระดับวรยุทธ์ไปถึงขั้นสูงสุด และจนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีข่าวคราวอะไร และทุกเรื่องในเกาะเสินหั่วก็มีธิดาศักดิ์สิทธิ์คอยรับผิดชอบ...คุณหลิน จดหมายรับผิดฉบับนี้เป็นเทพอัคคีเป็นคนให้คุณหรือว่าเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์เป็นคนให้คุณกันแน่? หากเป็นคนแรก...เกรงว่าเรื่องนี้ต้องจัดการยากอย่างแน่นอน..."

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินหยางก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าเคร่งเครียด

บรรลุระดับวรยุทธ์ไปถึงขั้นสูงสุด เสมือนเทพเจ้า....

นี่ต้องเป็นคนที่น่าหวาดกลัวมากแค่ไหนกัน?

"เทพอัคคีน่ากลัวขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่ได้พูดเกินจริงไปใช่ไหม? คุณเคยเจอเขามาก่อนไหม?" หลินหยางลังเลและถามขึ้นมา

"ผมไม่เคยรู้จักเขามาก่อน เพราะเทพอัคคีไม่เคยปรากฏตัวขึ้นสู่โลกภายนอก แต่หากใครทำให้เขาโกรธ เขาจะต้องถล่มทำลายทั้งโคตรอย่างแน่นอน! เขาคนนี้เป็นคนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก ก่อนหน้านี้เคยมียอดฝีมือจากทั่วประเทศสามคนได้มายั่วยุและท้าประลองกับเขา แต่สุดท้ายก็ถูกเขาฆ่าตายจนหมด และจุดจบของการท้าทายเขาก็คือฆ่าทำลายคนในครอบครัวและเพื่อนทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขาจนหมดโดยไม่เหลือแม้แต่คนเดียว และหนึ่งในสามคนนั้นชื่อว่าขู่ตาวจวิน พละกำลังของเขาอยู่ในระดับเดียวกันกับผม ผมเคยได้ประลองกับเขาและเสมอกัน แต่คนที่อยู่ข้างกายของคุณอีกคนก็รู้จักขู่ตาวจวินคนนี้ นั่นก็คือจ้านอี้ตาว! จ้านอี้ตาวอาจจะไม่เคยเล่าให้คุณฟังว่าตอนที่เขายังหนุ่ม เขาได้เคยประลองกับขู่ตาวจวินและผลก็คือพ่ายแพ้อย่างราบคาบ! ฮึๆ ถ้าตอนนี้ขู่ตาวจวินยังอยู่ เกรงว่าสมญานามเทพแห่งดาบคงไม่ได้ตกเป็นของจ้านอี้ตาวอย่างแน่นอน" จางฉีเย่ยิ้ม

หลินหยางเงียบขรึม

เทพอัคคีสามารถโจมตีจ้านอี้ตาวและขู่ตาวจวินได้อย่างง่ายดาย งั้นก็หมายความว่า หากเขาคิดจะฆ่าจางฉีเย่ก็ถือเป็นเรื่องง่ายราวกับพลิกฝ่ามือ!

เช่นนี้ก็เห็นได้ว่าพละกำลังความสามารถของเขาคนนี้แข็งแกร่งมหาศาล และเรียกได้ว่าแข็งแกร่งกว่าเจ้าสำนักหงเหยียนที่มีความสามารถสูงสุดอย่างมาก

คนแบบนี้หากเป็นศัตรูกับเขา...ถือเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวอย่างมาก!

"เทพอัคคีไม่มีการออมมือให้กับศัตรู และปฏิบัติต่อคนของตัวเองอย่างเข้มงวดเสมอ ลูกศิษย์ภายใต้การปกครองของเขาหากทำผิดหรือไม่เชื่อฟังก็จะถูกฆ่าล้างโคตรไปจนหมด! เขามีความเชื่อเพียงอย่างเดียวว่า หากคิดจะฆ่าก็ฆ่าให้สิ้นซาก! โดยไม่หลงเหลือปัญหาเอาไว้ ฉะนั้นทุกคนจึงหวาดกลัวเทพอัคคี! คุณหลิน ผมคิดว่าคุณไปที่เกาะเสินหั่วเพื่อรับผิดกับเทพอัคคีจะดีกว่า แบบนี้อาจยังพอมีโอกาสรอดอยู่บ้าง หากไม่ไป เขาจะต้องเดินทางมาที่เจียงเฉินและฆ่าทุกคนที่นี่ลงอย่างบ้าคลั่งอย่างแน่นอน!" จางฉีเย่กล่าว

หลินหยางพยักหน้า "ตกลง งั้นผมจะเดินทางไปพบกับเทพอัคคีสักครั้ง!"