สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1730

คนของเกาะเสินหั่วต่างพากันตื่นตะลึง

ทุกคนเบิกตาโพลงกว้างเหม่อลอย มองไปทางหลินหยางกับจางฉีเย่อย่างไม่อยากจะเชื่อ

ใครก็คิดไม่ถึง คิดไม่ถึงว่าบอกว่าฆ่าจางฉีเย่ก็ฆ่าเลย กำจัดเฉิงอันเซิงไปโดยทันที…..

นี่สามารถพูดได้ว่าเป็นการตบหน้าคนของเกาะเสินหั่วเข้าอย่างจัง ทำไมพวกเขาถึงยังไม่พูดอะไร…….

“โอเค เฉิงอันเซิงตายแล้ว ทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้ว ธิดาศักดิ์สิทธิ์ พวกเราควรที่จะกล่าวลาแล้วครับ”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ จากนั้นกระโดดขึ้นไปตรงปากปล่องภูเขาไฟ

จางฉีเย่ตามมาติดๆ

“ไว้พบกันใหม่!”

หลินหยางประสานมือเป็นกำปั้นคารวะ และหมุนตัวเดินออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจธิดาศักดิ์สิทธิ์

“หยุด!”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์ตะคอกขึ้น

ฮูลา…..

คนของเกาะเสินหั่วได้สติกลับมา พากันล้อมรอบหลินหยางกับจางฉีเย่ไว้ไม่ให้ออกไป

“ยังไง? ธิดาศักดิ์สิทธิ์ คุณจะคืนคำเหรอ?”

หลินหยางเอียงคอถามเล็กน้อย

“คืนคำ? แน่นอนว่าไม่ใช่ แต่ผลการแพ้ชนะยังไม่ได้รับการตัดสินชี้ขาด ระหว่างกลางมีความผิดพลาด คุณกับเฉิงอันเซิงใครแพ้ใครชนะ ฉันไม่สามารถวิเคราะห์ได้ และคุณฆ่าเฉิงอันเซิงโดยพลการ แน่นอนว่าจะไปแบบนี้เลยไม่ได้!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดอย่างราบเรียบ

“หมายความว่าไง?”หลินหยางขมวดคิ้วเป็นปมถาม

“ที่เฉิงอันเซิงออกมาจากแมกมาก่อน เพราะเขาคิดว่าคุณตายแล้ว เพราะฉะนั้นออกมาก่อน ความเป็นจริงเขายังมีกำลังที่จะอยู่ในแมกมาได้อย่างต่อเนื่อง แต่แค่เขาวินิจฉัยผิดทำให้เขาเกิดความผิดพลาด ถ้ายังอยู่ในแมกมาต่อ คุณกับเขาใครแพ้ชนะ ยังไม่รู้เลย”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดขึ้น

“นี่เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังเถียงข้างๆคูๆ! !”จางฉีเย่พูดด้วยความโมโห

“ฉันเป็นคนกรรมการตัดสิน ไม่ใช่พวกคุณ พวกคุณต้องฟังฉัน!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

“แล้วคุณคิดยังไง?”หลินหยางถามขึ้น

“ง่ายมาก ยังมีเวลาอีกสองวัน ท่านอาจารย์จะออกจากฌานแล้ว ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปรายงานท่านอาจารย์ แพ้ชนะของพวกคุณ ให้ท่านอาจารย์เป็นคนตัดสิน ถ้าท่านอาจารย์คิดว่าคุณชนะ อย่างนั้นคุณก็ออกไปได้อย่างปลอดภัย ถ้าท่านอาจารย์รู้สึกว่าความสามารถของคุณไม่สู้เขา อย่างนั้นคุณก็ต้องตาย!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดขึ้น