ด้านในวิหารเงียบสงัด
แม้แต่การหายใจทุกคนต่างก็จะหยุดหายใจแล้ว
แต่หลินหยางใจเย็น มองเทพอัคคีอย่างเฉยเมย พร้อมพูดขึ้นว่า“ถ้าท่านเทพอยากฆ่าผม ลงมือเลยก็จบ ไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้าง กับการเข่นฆ่าของคุณ ผมจะไปเป็นคู่ต่อสู้ได้เหรอ?”
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเทพอัคคี หลินหยางก็รู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้าม
เกรงว่าท่านยามาตะที่บังเอิญเจอที่ประเทศญี่ปุ่นตอนนั้น ก็ไม่สามารถค้ำจุนเทพอัคคีได้สิบกลยุทธ์กระบวนท่าหรอก….
คนคนนี้น่ากลัวมาก!
เขาเหมือนภูเขาลูกหนึ่ง ทำให้คนอึดอัดหายใจไม่ออก
เมื่อสู้กันขึ้นมาจริงๆ หลินหยางมีแค่ความคิดเดียว
นั่นก็คือวิ่งหนี!
บางทีการหนีอาจจะมีโอกาสรอด
แต่เทพอัคคีกลับส่ายหน้า
“ถ้าผมอยากจะฆ่าคุณจริงๆ คุณยังจะพูดกับผมได้อยู่อย่างนี้เหรอ? เป็นลูกศิษย์ของผมที่ฝีมือไม่ดีเลยแพ้คุณ ถ้าผมฆ่าคุณ คนข้างนอกจะต้องประณามแน่นอน อีกอย่างคนของเกาะนี้ก็ต้องไม่นับถือ ! เพราะฉะนั้นลูกศิษย์เสียหน้า คนที่เป็นอาจารย์ แน่นอนจะต้องเอากลับมา!”
“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง? อย่างนั้นคุณคิดจะสู้อะไรกับผม? เปรียบเทียบกันต่อว่าใครจะสามารถทนความร้อนได้เหรอ?”
“ถ้าสู้อันนี้ เมื่อชนะแล้วก็เป็นแค่วิธีที่ไม่เหมาะสม ไม่มีใครเชื่อถือและศรัทธา! หมอเทวดาหลิน สู้อันที่คุณถนัดเถอะ”เทพอัคคีพูดอย่างราบเรียบ
“ที่ผมถนัดเหรอ?”
“ใช่! ในเมื่อคุณมีชื่อเสียงเลื่องลือนามว่าหมอเทวดา ทักษะทางการแพทย์ของคุณจะต้องยอดเยี่ยมมาก ผมจะแข่งเรื่องเข็มกับคุณ เป็นยังไง?”เทพอัคคีจ้องมองเขาแล้วพูด
“เข็ม? คุณก็ใช้เข็มเป็นเหรอ?”หลินหยางถามด้วยความประหลาดใจ
“บนโลกใบนี้สิ่งที่ผมทำไม่เป็นมีไม่มากหรอก! ฟังนะ หมอเทวดาหลิน คุณมีแค่โอกาสนี้! ถ้าคุณชนะ จะไม่มีใครต้องตาย ! คุณก็สามารถปกป้องตัวเองได้ แต่ถ้าคุณแพ้! ตระกูลเฉิงต้องถูกล้างโครต คุณก็ต้องตายด้วย! ไม่เพียงเท่านี้ ทั้งหยางหัว และคนที่เกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมดในเมืองเจียงเฉิน ผมจะเป็นคนทยอยฆ่าด้วยตนเอง! ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว! คุณ ฟังชัดไหม?”เทพอัคคีพูดอย่างราบเรียบ
หลินหยางสีหน้าเคร่งเครียดทันที
เวลานี้ ตัวเองถูกบีบบังคับมาถึงขอบหน้าผาแล้ว ไม่อยากตกลงก็จะต้องตกลง
“ได้!”
หลินหยางพยักหน้า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็มาลองกันดูสักตั้ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...