สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1746

ทุกคนต่างตกตะลึง

รวมถึงผู้หญิงคนที่แต่งหน้าจัดคนนั้น

ต้องรู้ว่าของที่อยู่ในห้างนี้แพงมาก และร้านนี้ขายชุดของสุภาพสตรีระดับไฮเอนที่มีราคาสูงอย่างมาก

ชุดที่ซูเหยียนชอบถือเป็นชุดที่มีราคาถูกมาก เพราะชุดที่ดูหรูหรานั้นเธอไม่กล้าแม้แต่จะเดินเข้าไปสัมผัสด้วยซ้ำ

หากคิดจะซื้อชุดทั้งหมดในร้าน เกรงว่าอาจต้องมีเงินถึงสี่ห้าสิบล้านเป็นอย่างน้อย!

"หลินหยาง คุณทำอะไรบ้าๆ?"

ซูเหยียนร้อนใจและดึงแขนหลินหยาง จากนั้นก็หันไปยิ้มให้กับพนักงานร้าน "ขอโทษนะคะ สามีของฉันอาจจะอาการป่วยกำเริบ เขาแค่พูดเล่นเท่านั้น เราซื้อแค่ชุดเดียวค่ะ"

"ไม่ ผมไม่ได้เสียสติไป รูดบัตรแล้วกัน! แล้วก็ช่วยเหมาชุดของสุภาพสตรีทั้งหมดในห้างนี้ให้ผมหน่อย แล้วก็เอาไปกองตรงกลางของห้างเพื่อเผาทำลายทั้งหมดภายในหนึ่งชั่วโมง! อ้อ ยกเว้นชุดนี้ ได้ยินไหม?" หลินหยางกล่าว

เมื่อได้ยินคำพูดที่น่าตกตะลึงนี้ ทุกคนก็ต่างอึ้งทึ่ง

เหมาทั้งหมด....

เผาทิ้ง?

"คุณผู้ชายคะ คุณกำลังล้อเล่นหรือเปล่าคะที่จะเหมาชุดของผู้หญิงทั้งหมดในห้าง? เกรงว่าหากไม่มีเงินร้อยล้านคงทำไม่ได้ อีกอย่างคุณบอกว่าจะเอาไปเผาทิ้ง? คุณเสียสติไปแล้วเหรอคะ?" พนักงานร้านมองหลินหยางราวกับเขาเป็นคนเสียสติ

"ฉันว่าเขาแค่มาก่อเรื่องเท่านั้น! พนักงานของพวกคุณทำงานไม่ได้เรื่องเลย ปล่อยให้คนแบบนี้เข้ามาได้ไง? ฉันจะคอมเพลนพวกคุณ!" ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดเอามือเท้าสะเอวและกล่าวด้วยความโกรธ

"ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณผู้หญิง เดี๋ยวดิฉันจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้ค่ะ"

พนักงานรีบเข้าไปขอโทษและจากนั้นก็กล่าวกับหลินหยางด้วยความเย็นชา "คุณคะ กรุณาอย่าสร้างความวุ่นวาย ไม่งั้นฉันเรียกรปภ. แน่! รปภ.ของที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น หากพวกเขาลงมือจนทำให้บาดเจ็บตรงไหนก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะคะ"

"ทำไม? พวกคุณไม่ต้อนรับลูกค้าเหรอ?" หลินหยางถาม

"ต้อนรับค่ะ แต่ไม่ต้อนรับคนที่มาก่อความวุ่นวายอย่างคุณ! คุณมีปัญญาจ่ายเงินจำนวนมากขนาดนั้นเหรอ?" พนักงานร้านกล่าว

"มีหรือไม่มีปัญญาจ่ายคุณแค่รูดบัตรก็สิ้นเรื่อง!"

"คุณพูดเองนะ? ได้! ฉันจะรูดบัตรเดี๋ยวนี้! ฉันคาดว่าราคาเสื้อผ้าทั้งหมดในแผนกสตรีประมาณหนึ่งพันล้านหยวนหรือมากกว่านั้น ประเดี๋ยวฉันจะเรียกผู้จัดการมาคำนวณให้คุณ วางใจได้ถ้าเกินเราจะคืนให้คุณแน่นอน! อีกอย่างคุณบอกว่าจะนำเสื้อเหล่านั้นไปเผาใช่ไหม? เดี๋ยวฉันจะรายงานไปยังผู้ใหญ่และสร้างแท่นเผาให้คุณอย่างดีที่สุด!"

พนักงานร้านหัวเราะและเดินไปรูดบัตรที่เคาน์เตอร์

จากนั้นก็มีเสียง "ตู๊ด"

"เงินเข้าบัญชี หนึ่งพันล้านหยวน!"

เสียงดังออกมาจากเครื่องเครื่องหนึ่งที่เคาน์เตอร์

ทันใดนั้นเอง ทุกคนในร้านก็ต่างตกตะลึง

ซูเหยียนเสมือนกับถูกฟ้าผ่า

พนักงานต่างพากันจ้องมองตัวเลขบนเครื่องและต่างรู้สึกสับสนงุนงง

"คุณเตรียมพร้อมแล้วเรียกผมด้วย ผมจะพาภรรยาของผมไปทานข้าวก่อน"