สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1752

"น่าอับอายชะมัด! ดูถูกเหยียดหยามกันเกินไปแล้ว!"

นายท่านของตระกูลฉีนั่งกระแทกไม้เท้าหัวมังกรอยู่ใบรถด้วยสีหน้าโมโห

"บริเวณจัดการประมูลเต็มไปด้วยตระกูลใหญ่โตจำนวนมาก ทว่ากลับทุบตีขาของเสิ่นเอ๋อร์จนแตกหักและยังโยนเขาออกไป! อี้เซียนเทียนหมายความว่ายังไงกันแน่? คิดจะเป็นศัตรูกับตระกูลฉีงั้นเหรอ?"

"ครั้งนี้ตระกูลฉีได้เสียหน้าอย่างมาก! พ่อครับถ้าไม่เรียกร้องความยุติธรรมคืนมา ต่อไปตระกูลฉีของเราจะเงยหน้าอยู่ในสังคมได้ยังไง?"

ลูกชายหลายคนของฉีเปาต่างกล่าวขึ้นมาด้วยความโกรธเคือง

"คิดว่าเป็นซางเหมิงแล้วจะทำอะไรไม่ได้เหรอ? คิดว่ารังแกเราง่ายๆ งั้นเหรอ? ไม่เห็นเราอยู่ในสายตาเหรอ? รีบส่งข่าวให้รวบรวมกองกำลังของตระกูลฉีทั้งหมด แล้วระดมกำลังยอดฝีมือของตระกูลฉีมาปิดล้อมงานประมูลนี้ไว้เดี๋ยวนี้!" ฉีเปากล่าวเสียงดัง

"พ่อ เราจะเปิดศึกกับซางเหมิงเหรอครับ? เกรงว่าเรา...คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซางเหมิงนะครับ"

"วางใจได้ ไม่มีทางเปิดศึกได้แน่ ท่านถงจัดงานประมูลนี้ขึ้นมาเพราะหวังจะได้ชื่อเสียงมากงานประมูลนี้ในการเลื่อนตำแหน่งของเขา เขาไม่มีทางปล่อยให้เราก่อเรื่องขึ้นหรอก เราเพียงแค่กดดันท่านถงเพื่อให้เขาบีบบังคับให้อี้เซียนเทียนให้คำอธิบายกับเราเท่านั้น!" ฉีเปากล่าว

"ที่แท้ก็เป็นงี้เอง งั้นผมจะโทรศัพท์เดี๋ยวนี้!"

ลูกชายคนที่สองของฉีเปากล่าวและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา

และขณะนี้เองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เป็นโทรศัพท์ของฉีเปา คนในรถต่างพากันตกใจ ฉีเปาชำเลืองมองดูเบอร์ที่โทรเข้ามา จากนั้นคนอื่นๆ ก็เงียบลงและเขาก็กดรับสาย

"อี้เซียนเทียน! คุณยังมีหน้าโทรมาอีกเหรอ! คุณหมายความว่ายังไง? ตระกูลฉีและซางเหมิงก็มีธุรกิจที่ทำร่วมกันมา ซึ่งก็นับว่ามีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน คุณกลับทำกับหลานชายผมแบบนี้?" ฉีเปาตะคอกใส่โทรศัพท์

อี้เซียนเทียนเป็นคนโทรเข้ามา

คนของตระกูลฉีต่างพากันตกตะลึงอย่างมาก

"ฉีเปา! คุณอย่าเพิ่งโมโห! ผมกำลังช่วยตระกูลฉีของคุณอยู่ ผมกำลังช่วยหลานชายของคุณ!" อี้เซียนเทียนกล่าวด้วยเสียงเรียบเฉย

"ช่วยหลานชายของผม? ฮึ ทุบตีขอของหลานชายผมจนหักแล้วโยนเขาออกมา แบบนี้เรียกว่าช่วยเหรอ?" ฉีเปากล่าวอย่างเย็นชา

"ถ้าผมไม่ลงมือ เกรงว่าตอนนี้หลานชายของคุณคงกลายเป็นศพไปแล้ว ไม่...แม้แต่ศพก็ไม่มีให้เห็นด้วยซ้ำ" อี้เซียนเทียนกล่าว

ฉีเปาสะดุ้ง "คุณว่ายังไงนะ?"

"ฉีเปา! ผมเดาว่าตอนนี้คุณคงรวบรวมยอดฝีมือของตระกูลฉีแล้วใช่ไหม ผมแนะนำว่าคุณอย่าทำแบบนั้นเลย ไม่งั้นวันนี้จะกลายเป็นวันสุดท้ายของตระกูลฉีก็ได้!"

"คุณ...อี้เซียนเทียน! คุณพูดมาตรงๆ! บอกผมมาว่าหลานไม่ได้เรื่องของผม...ไปมีเรื่องกับใครเหรอ?" ฉีเปาดึงสติขึ้นมาได้และรีบถามกลับทันที

อี้เซียนเทียนเงียบอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวออกมา "หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉิน รู้จักไหม?"

"หมอ...หมอเทวดาหลิน?" ฉีเปาถอนหายใจ

ทุกคนคิดว่าหมอเทวดาหลินพึ่งพาเพียงหยางหัว ทว่ากลับไม่มีใครรู้ความน่าสะพรึงกลัวของเขาผ่านทักษะการแพทย์และทักษะการต่อสู้ทางการแพทย์

ฉีเปาในฐานะที่เป็นผู้นำตระกูลใหญ่ ทำให้เขารู้ข้อมูลของบุคคลคนนี้เป็นอย่างดี

เรื่องการเดินทางไปญี่ปุ่นคงไม่ต้องพูดอะไรอีก นิกายตงหวง หมู่บ้านราชาสมุนไพรจนถึงสำนักหงเหยียน มีที่ไหนบ้างที่ใช่หมอเทวดาหลินเป็นคนจัดการ!

เขาคนนี้ไม่ใช่หมอเทวดาที่คนทั่วไปรู้จักอย่างแน่นอน!

เขาเป็นอสูรร้ายที่ฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา!

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง...แบบนี้เอง..." ฉีเปาพึมพำ แต่เมื่อลองคิดดูก็รู้สึกอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา "อี้เซียนเทียน! ต่อให้หลานชายของผมมีเรื่องกับหมอเทวดาหลิน คุณก็ไม่ควรจัดการเขาแบบนั้น! ไม่จัดการเขาต่อหน้าคนอื่นไม่ได้เหรอ? คุณลงโทษเขาต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ คุณจะให้ผมเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...?"