สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1751

หลินหยางไม่เคยรู้จักเขามาก่อน!

เมื่อสัมผัสพลังงานในตัวของผู้ชายคนนี้ก็ไม่นับว่ามีความชั่วร้ายมากมายอะไร แม้จะเป็นคนที่มีศิลปะการต่อสู้ แต่ก็มีทักษะทางด้านการใช้กำลังขาเท่านั้น อย่างมากก็แค่บอดี้การ์ด

บอดี้การ์ดคนหนึ่งมาขอพูดคุยทักทายกับเขาเพื่ออะไร?

เดิมทีหลินหยางคิดจะปฏิเสธ ทว่าซูเหยียนกลับใช้ข้อศอกสะกิดเขาและกระซิบ "หลินหยาง คนที่เข้ามาร่วมงานประมูลในครั้งนี้ล้วนเป็นคนมีหน้ามีตาและร่ำรวยมาก คนอื่นคิดจะผูกมิตรกับคุณ! คุณอย่าได้พลาดโอกาสนี้ไปเชียวล่ะ! ไม่แน่ในอนาคตอาจได้ร่วมงานกันก็ได้"

หลินหยางทำตัวไม่ถูก

จึงถึงตอนนี้แล้วซูเหยียนยังคงนึกถึงเรื่องธุรกิจอยู่อีก

"แล้วคุณล่ะ?"

"อะไรคือแล้วฉันล่ะ? ฉันโตขนาดนี้แล้ว คุณยังกลัวว่าฉันจะเดินหลงอีกเหรอ? วางใจได้ ไปเถอะค่ะ!" ซูเหยียนกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

"ก็ได้ๆ ในเมื่อภรรยาของผมพูดออกมาขนาดนี้แล้ว งั้นคุณอยากพูดคุยอะไรกับผมเหรอ?"

"อ้อ เชิญทางนี้เลยครับ เราไปคุยกันทางนู้นดีกว่า" บอดี้การ์ดกล่าวด้วยรอยยิ้มและหันไปทำมือเชื้อเชิญหลินหยาง

หลินหยางพยักหน้าและเดินไป

ทั้งสองเดินไปถึงโต๊ะเหล้า จากนั้นบอดี้การ์ดก็ยกแก้วเหล้ายื่นให้หลินหยาง

หลินหยางรับมาและเหลือบมองดูบอดี้การ์ด จากนั้นก็พบว่าหลังจากที่อีกฝ่ายเทเหล้าให้เขาแล้ว กลับยืนเฉยโดยไม่มีทีท่าจะพูดคุยกับเขาเลยสักนิดเดียว

"หืม?"

หลินหยางขมวดคิ้วและรู้สึกประหลาดใจ เมื่อหันไปมองก็พบว่าเมื่อตัวเองเดินออกมาก็มีชายผมทองสวมชุดสูทเดินเข้าไปทักทายซูเหยียน

หลินหยางตระหนักขึ้นได้ทันที

รู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นเกมล่อเสือออกจากถ้ำ! เพื่อจะได้ลงมือกับซูเหยียนได้ง่าย!

ซูเหยียนรู้สึกหงุดหงิด แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครจึงไม่กล้ามีปัญหาด้วย จากนั้นจึงทำได้เพียงฝืนยิ้มออกมาอย่างลำบากใจ

"คุณเป็นคนที่ไหน?" หลินหยางถามออกมาไปอย่างไม่รีบร้อน

"อะไรนะ?"

บอดี้การ์ดมองหลินหยางด้วยความประหลาดใจ

"ผมถามว่าพวกคุณเป็นคนจากที่ไหน?! คนที่ยืนอยู่ทางนั้นคือเจ้านายของคุณใช่ไหม?"

"ฮึ คุณดูออกแล้วเหรอ? งั้นก็นั่งดื่มอยู่ที่นี่ดีๆ! อย่าถามอะไรให้มาก เราเป็นคนที่คุณไม่สมควรมีปัญหาด้วยได้" บอดี้การ์ดยิ้มอย่างเย็นชาและแววตาของเขาก็เผยให้เห็นการดูถูก

"จริงเหรอ? งั้นคุณเชื่อไหมว่าเจ้านายของคุณจะถูกหักขาข้างหนึ่งแล้วถูกโยนออกไปจากที่นี่?" หลินหยางกล่าว

"คณคิดจะลงมือ? ผมแนะนำให้คุณเจียมตัวให้ดีเถอะ! อย่าคิดหาเรื่องใส่ตัวเลย!" บอดี้การ์ดกล่าวและขยับเข้ามาใกล้เล็กน้อย จากนั้นจ้องมองหลินหยางด้วยความโหดเหี้ยม

"ไม่ๆๆ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด! ผมไม่มีทางลงมือหรอก แต่คนอื่นจะเป็นคนลงมือเอง!" หลินหยางอธิบาย

"คนอื่น? ฮึ ใครจะกล้าลงมือ? คุณคิดว่าคุณชายของผมเป็นหมาแมวข้างถนนเหรอ? ใครกล้าลงมือผมจะเป็นคนแรกที่ไม่มีทางปล่อยมันไปแน่!" บอดี้การ์ดกล่าวด้วยความโมโห

แต่วินาทีต่อมา

เพี๊ยะ!

เสียงตบหน้าก็ดังขึ้นมาสนั่นหวั่นไหว

คนที่อยู่รอบๆ ต่างตกตะลึงและต่างหันไปมอง

จากนั้นก็เห็นอี้เซียนเทียนยกฝ่ามือขึ้นมาและตบไปที่ชายผมทองอย่างแรง

เพียงไม่กี่วินาทีก็ถูกตบไปกว่าเจ็ดแปดที

ชายผมทองกุมใบหน้าด้วยความตกตะลึง

ซูเหยียนก็แสดงสีหน้าตกตะลึงด้วยเช่นกัน

"คุณอี้!"

"ใครคือคุณอี้?"

"จะเป็นใครไปได้? อี้เซียนเทียนแห่งกลุ่มธุรกิจซางเหมิงไงล่ะ! ตอนนี้กลุ่มธุรกิจซางเหมิงนอกจากท่านถงและรองผู้นำฮวากลุ่มธุรกิจซางเหมิงแล้ว ก็มีคุณอี้ที่มีอำนาจอยู่มาก!"

"คนนั้นคือคนของตระกูลฉีใช่ไหม? ทำไมถึงมีเรื่องกับคุณอี้ได้ล่ะ?"

"รีบไปตามผู้นำตระกูลฉีมาเร็วเข้า ไม่แน่อาจเกิดเรื่องทะเลาะวิวาทขึ้นก็ได้"

แขกผู้มีเกียรติต่างพากันซุบซิบนินทา

จากนั้นคุณชายตระกูลฉีที่เอามือกุมใบหน้าไว้ก็ดึงสติขึ้นมาได้