ลั่วเฉียนพึมพำ เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ได้แต่ถาม: "อาการของเสี่ยวเหยียนเป็นยังไงบ้าง? เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"
"ยังดีที่ช่วยได้ทันเวลา สถานการณ์คงที่ชั่วคราว..." หลินหยางลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก
ลั่วเฉียนรีบเข้ามาพยุงเขาไว้
ในเวลานี้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ดวงตาของหลินหยางหรี่ลงเล็กน้อย เขาดึงม่านเพื่อมาปิดซูเหยียน จากนั้นก็พูดกับลั่วเฉียน: "คุณดูแลเสี่ยวเหยียนละกัน ดูแลเธอให้ดี ผมจะไปดูข้างนอก"
"โอเค" ลั่วเฉียนกังวลเล็กน้อย แต่ก็ยังพยักหน้า
หลินหยางเปิดประตูและเดินออกไป
ด้านนอกมีเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบสองคน คนขับรถคนนั้นยืนอยู่ข้างๆ รถ รถพยาบาลมาถึงแล้ว แต่มีหลินหยางอยู่กับซูเหยียนอยู่ ตราบใดที่อาการคงที่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลในทันที
"สวัสดี คุณเป็นหมอของที่นี่หรอ? อาการของผู้บาดเจ็บเป็นยังไงบ้าง?" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถาม
"คนที่ประสบอุบัติเหตุเมื่อกี้เป็นภรรยาของผมเอง เมื่อกี้ผมดำเนินการช่วยเหลือเธอได้แล้ว ไม่สะดวกให้พวกคุณเข้าไปชั่วคราว" หลินหยางมองไปที่คนขับรถอย่างเยือกเย็น
"ที่แท้คุณก็เป็นสามีของผู้บาดเจ็บ งั้นก็โอเค" เจ้าหน้าที่พยักหน้าและถามถึงสถานการณ์
อุบัติเหตุถูกจำแนกอย่างรวดเร็วว่าเป็นอุบัติเหตุจราจรทั่วไป ตอนนี้ซูเหยียนไม่ได้รับอันตรายถึงชีวิต และหลังจากการตรวจสอบคนขับแล้วก็ไม่มีผลของยาเสพติด ดังนั้นสิ่งต่อไปที่ต้องทำคือการเจรจาค่าสินไหมทดแทน
แต่ในมุมมองของหลินหยาง นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดาแน่ๆ
เขาเหลือบมองแผ่นป้ายทะเบียนรถเชฟโรเลต แล้วมองไปที่คนขับ และพูดคุยสั้นๆ สองสามคำ เขาเย็นชาอย่างมาก
แผ่นป้ายทะเบียนมาจากกวงหลิว และคนขับรถเองก็พูดสำเนียงกวงหลิว
สิ่งนี้จะเกิดขึ้นในตอนเช้าได้อย่างไร? และถนนเส้นนี้แคบมาก ใครจะขับเร็วอย่างบ้าคลั่ง?
หลินหยางหลับตาไปครู่หนึ่ง: "เจ้าหน้าที่ทั้งสองท่าน ของผมคุยกับคุณคนนี้สักหน่อยได้ไหม"
"ไม่ได้" ทั้งสองคนปฏิเสธโดยตรง
"สบายใจได้ ผมจะไม่กระทำการหุนหันพลันแล่น ยิ่งกว่านั้นภรรยาของผมไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต ผมไม่ทำอะไรเขาหรอก ไม่งั้นผมก็จะไม่ได้รับเงินชดเชยใช่ไหม?" หลินหยางยิ้ม
ทั้งสองลังเล สุดท้ายก็พยักหน้า
หลินหยางเดินไปที่คนนั้น
คนขับรถกลัวเล็กน้อย เขาถอยไปหนึ่งก้าวโดยไม่ตั้งใจ
"ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก" หลินหยางพูดอย่างใจเย็น หลังจากลดเสียงลงแล้ว: "อย่างน้อยก็ไม่ใช่ที่นี่"
"คุณคิดจะทำอะไร?" คนขับรถขมวดคิ้วพูด
"คุณคือคนที่ตระกูลไคส่งมาใช่ไหม?" หลินหยางถาม
คนขับรถโล่งใจและลดเสียงลง: "แล้วยังไง? หลินหยาง ผมบอกอะไรคุณให้ นี่เป็นแค่การเริ่มต้น คุณคือคนที่คุณชายไคจะจัดการในท้ายที่สุด!"
"ไคโม่เขาอยู่ไหนหล่ะ?" หลินหยางถามอย่างเยือกเย็น
"เกี่ยวอะไรกับคุณ? ไม่นานคุณก็จะกลายเป็นคนพิการแล้ว" คนขับรถพูดด้วยรอยยิ้ม
"ผมจะกลายเป็นคนพิการไหมผมไม่รู้ แต่ผมเชื่อว่าไม่นานคุณจะกลายเป็นศพ" หลินหยางตอบ
เมื่อคำพูดนี้ออกมา สีหน้าของคนขับรถก็เปลี่ยน ถามอย่างเย็นชา: "คุณหมายความว่าอะไร?"
หลินหยางไม่ได้ตอบ ถอยออกมาและจ้องมองเขาอย่างโหดร้าย
"เฮ้! พูดกับผมให้เข้าใจ! คุณหมายความว่าอะไร?"
คนขับรถร้อนรน จากนั้นก็เดินมาข้างหน้าเพื่อจะถามหลินหยาง
แต่ในเวลานี้...
ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด! !
เสียงแตรรถดังขึ้น
จากนั้นก็เห็นรถตู้พุ่งเข้ามาในฝูงชนและชนคนขับโดยตรงและแม่นยำ
แผละ!
เสียงอู้อี้ดังขึ้น
คนรอบๆ ตกใจอย่างมากและถอยออกไป
ร่างของคนขับรถถูกรถที่ชนกระแทกจนกระเด็นออกไป จากนั้นก็ไปกระแทกกับรถของตัวเอง จากนั้นก็ถูกรถอีกคันทับเป็นแซนวิชและตายคาที่
ตำรวจในเครื่องแบบทั้งสองคนร้อนรนอย่างมาก รีบวิ่งเข้ามาเพื่อควบคุมคนขับในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...