สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1798

พอเห็นสิ่งนี้ คนมากมายต่างพากันเปล่งเสียงตะลึงออกมา

แม้แต่หลินหยางเองก็ตื่นตะลึงด้วย

“นี่คือหุ่นยนต์เหรอ?”หลินหยางอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

“ไม่ใช่ นี่คือหุ่นจักรกล”อี้เซียนเทียนที่อยู่ด้านข้างพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“คุณหลิน ของชิ้นนี้เป็นหุ่นจักรกลที่คนโบราณสร้างขึ้น องค์ประกอบด้านในมีลักษณะเฉพาะ อีกทั้งหาได้ยากมาก ที่ตกทอดมาจนถึงทุกวันนี้มีไม่กี่อัน นับจำนวนได้ เท่าที่ทราบหุ่นจักรกลปัจจุบันพังหมดแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหุ่นจักรกลที่ยังสมบูรณ์และใช้งานได้ดีแบบนี้ ของสิ่งนี้... ล้ำค่ามาก! "

ขอบข่ายของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงคลอบคลุมทั้งดินแดนมังกร

ถ้าแม้แต่อี้เซียนเทียนยังพูดแบบนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้เห็นระดับความสำคัญของสิ่งล้ำค่านี้แล้ว

หากสามารถวิจัยทางวิทยาศาสตร์ได้ จะต้องทำให้การวิจัยพัฒนาไปอย่างรวดเร็วแน่นอน

ด้านในประกอบไปด้วยวิทยาศาสตร์กับความเฉลียวฉลาด จะต้องไร้ซึ่งขอบเขตแน่นอน

“ความเฉลียวฉลาดของคนโบราณ ทำให้คนยากที่จะจินตนาการได้จริงๆ”หลินหยางทอดถอนใจด้วยความหดหู่

“ระดับชั้นของหุ่นจักรกลมองดูแล้วสูงมาก มันสูงกว่าหุ่นยนต์สองตัวที่แตกพังที่กลุ่มธุรกิจซางเหมิงของพวกเราเก็บไว้ คุณหลิน หุ่นจักรกลตัวนี้มันไม่ใช่ว่าเราจะรับมือได้ง่ายๆนะครับ”อี้เซียนเทียนพูด

หลินหยางพยักหน้า

ผู้คนต่างมาที่สุสานหลิวเหยียน ตอนนี้มีโอกาสที่จะเข้าสุสานหลิวเหยียน พวกเขาจะพลาดโอกาสนี้ไปได้ยังไง?

ด้วยเหตุนี้ ไม่นานก็มีนักสู้คนหนึ่งกระโดดออกมา

“แค่เศษเหล็กโลหะ มันจะมาขวางทางฉันได้ยังไง? ฉันนำก่อน!”

ผู้กล้าคนนั้นผมสั้นเสื้อแขนสั้น กล้ามเนื้อเป็นมัด กลิ่นอายอึมครึม คิดว่าก็เป็นยอดฝีมือเหมือนกัน

ทุกคนทยอยเบิ่งตามอง

คนแก่ทำท่าทีให้เริ่มการเคลื่อนไหว ผู้กล้าตะโกนแล้วโผเข้าหาหุ่นจักรกล

และตอนที่เขาเข้าใกล้วินาทีนั้น จู่ๆหุ่นจักรกลก็อ้าปากพ่นไปทางผู้กล้า

ฮู! !

เปลวไฟสีดำพ่นออกมาจากร่างกายของมัน ปกคลุมผู้กล้าคนนั้น

ชั่วพริบตาเดียว ผู้กล้าได้กลายเป็นเถ้าถ่าน ตายสิ้นลมหายใจตรงนั้น

“อะไรกัน?”

คนที่อยู่บริเวณโดยรอบตกใจจนหน้าไร้เลือดฝาด

ปลิดชีพอย่างรวดเร็ว!

ความหมายโดยแท้จริงของการปลิดชีพอย่างรวดเร็ว!

“อาเฉียง!”

เพื่อนพ้องที่อยู่ด้านนี้ของคนที่ตายร้องไห้กันระงม

และคนข้างๆที่อยู่บริเวณโดยรอบแต่ละคนสีหน้าสุขุม ไม่กล้าที่จะออกไปโจมตีแบบง่ายดายแล้ว

ฝีมือของคนที่ชื่ออาเฉียงนั้นไม่ได้แย่เลย ถ้าไม่มีความสามารถสักหน่อย ใครจะกล้ามาที่นี่? แต่เมื่อเผชิญกับหุ่นจักรกล แม้แต่การเดินหมากครั้งเดียวก็ไม่สามารถรับมือได้ ช่างน่ากลัวเหลือเกิน?

“ต่อสู้กับตัวนี้แล้ว เมื่อแพ้ ก็ต้องตาย พวกแกจะต้องเตรียมใจไว้ แน่นอน ถ้าหากว่ากลัว รีบออกไปจากที่นี่ซะ อย่ามารบกวนความสงบ”คนแก่อาวุโสพูดอย่างราบเรียบ ตามด้วยนั่งลงอีก จากนั้นเอนตัวพิงกับป้ายหลุมศพ หมายจะนอนสัปหงก

ผู้คนต่างมองหน้ากันไปมา ชัดเจนว่าค่อนข้างมีความลังเลใจกัน

“พวกกลุ่มคนอ่อนแอ ในเมื่อวิตกกังวลจนไม่กล้าทำอะไรเลย ไม่กล้าตัดสินใจ แล้วมาทำอะไรที่สุสานหลิวเหยียน? รีบไสหัวกลับไปกินนมที่บ้านซะ!”

เสียงกร่นด่าหยามเหยียดดังขึ้น จากนั้นชายฉกรรจ์ในชุดคลุมยาวที่เปลือยท่อนบนกระโดดออกมา

ชายผู้นี้มีลายมังกรสีแดงบนตัว ผิวสีแดง คิ้วสีแดง ผมสีแดง อุณหภูมิรอบกายพุ่งสูงมาก มองแวบแรกรู้เลยว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่เชี่ยวชาญด้านเทคนิคเปลวเพลิง

“ลิ่งฮั่วจวิน?”มีคนรู้จักผู้ชายคนนี้ เลยพลั้งปากพูดออกมาทันที

“พระเจ้า ปรมาจารย์ด้านเทคนิคเปลวเพลิง? คิดไม่ถึงว่าเขาจะมาที่สุสานหลิวเหยียน?”

“ลิ่งฮั่วจวินลงมือ เกรงว่าจักรตัวนี้จะต้องถูกฉีกออกแล้ว!”

“ลิ่งฮั่วจวินมีความชำนาญที่สุดคือไฟ และไม่กลัวไฟที่สุด ฉันว่าจักรตัวนี้ก็แค่ใช้ไฟโจมตี ครั้งนี้ถือว่าเจอดาวมฤตยูแล้ว”

ผู้คนพากันคุยกัน แต่ละคนสายตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ท่านนี้ไม่ใช่บุคคลธรรมดา เขาเข้ามาประลองฝีมือด้วยตนเอง เขาอาจจะสู้จนได้บางอย่างจากหุ่นจักรกลนี้ การประลองต่อไปของผู้คน ก็จะง่ายมากขึ้น

ลิ่งฮั่วจวินมาลงมือ ไม่พูดพร่ำทำเพลง กระโดดเข้าหาหุ่นจักรกล หมายจะทำลายมันให้สิ้น

เขาประสานมือเข้าด้วยกัน และเปลวไฟพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขา เหมือนหอกแหลมพุ่งทะยานแทงเข้าที่แผงอกของหุ่นจักรกล

ตึง!

เปลวไฟโจมตีอย่างรุนแรง

หุ่นจักรกลถอยไปสองก้าว แผงอกแดงก่ำ คล้ายกับว่าถูกเปลวไฟนี้หลอมละลาย

ผู้คนเห็นสถานการณ์นี้ พากันตื่นตะลึงไม่หยุด